Ο κτιριακός τύπος της πολυκατοικίας, πολλές φορές έχει κατηγορηθεί από τη πλειονότητα, για πολλά από τα δεινά των σύγχρονων ελληνικών πόλεων και φυσικά της Αθήνας.
Αν και η πολυκατοικία κάλυψε υπαρκτές οικιστικές ανάγκες μεταπολεμικά, παρόλα αυτά η υπερεκμετάλλευση του μέτρου της αντιπαροχής και η εφαρμογή του μοντέλου της απρόσωπης και άχρωμης πολυκατοικίας να αποτελεί τον κανόνα, δημιούργησαν σταδιακά τάσεις αρνητικών συνειρμών απέναντι στο "αναγκαίο κακό" που λέγεται πολυκατοικία.
Όμως μεταξύ των χιλιάδων ανώνυνων, μεταπολεμικών πολυκατοικιών της πρωτεύουσας, υπάρχουν και ορισμένες που έχουν όνομα.
Μια από αυτές είναι το συγκρότημα "Χαρά", επί της Πατησίων (αρ. 337).
Ένα μεγάλης κλίμακας έργο της δεκαετίας του '50, που καταλαμβάνει ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο. Κατασκευάστηκε από την εργοληπτική εταιρία "Δ.Ο.Τ.Ε - ΝΕΣΤΩΡ" σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ιππ. Παπαηλιόπουλου και αποτελούσε ένα από τα πλέον σύγχρονα οικιστικά συγκροτήματα εκείνης της εποχής και σε επίπεδο υποδομών. Χαρακτηριστική είναι η ύπαρξη μεγάλης εσωτερικής (ενιαίας) αυλής.
Άλλο επώνυμο συγκρότημα κατοικιών είναι ο "Ασύρματος" στου Φιλιπάππου. Έργο της Έλλης Βασιλακιώτη, κατασκευάστηκε το 1967. Πρόκειται για ένα μεγάλης κλίμακας κτίριο με έντονο το στοιχείο της οριζοντιότητας, ενώ χαρακτηριστική είναι και η ελαφρά καμπύλη της κάτοψης.
Αν και η πολυκατοικία κάλυψε υπαρκτές οικιστικές ανάγκες μεταπολεμικά, παρόλα αυτά η υπερεκμετάλλευση του μέτρου της αντιπαροχής και η εφαρμογή του μοντέλου της απρόσωπης και άχρωμης πολυκατοικίας να αποτελεί τον κανόνα, δημιούργησαν σταδιακά τάσεις αρνητικών συνειρμών απέναντι στο "αναγκαίο κακό" που λέγεται πολυκατοικία.
Όμως μεταξύ των χιλιάδων ανώνυνων, μεταπολεμικών πολυκατοικιών της πρωτεύουσας, υπάρχουν και ορισμένες που έχουν όνομα.
Μια από αυτές είναι το συγκρότημα "Χαρά", επί της Πατησίων (αρ. 337).
Ένα μεγάλης κλίμακας έργο της δεκαετίας του '50, που καταλαμβάνει ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο. Κατασκευάστηκε από την εργοληπτική εταιρία "Δ.Ο.Τ.Ε - ΝΕΣΤΩΡ" σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ιππ. Παπαηλιόπουλου και αποτελούσε ένα από τα πλέον σύγχρονα οικιστικά συγκροτήματα εκείνης της εποχής και σε επίπεδο υποδομών. Χαρακτηριστική είναι η ύπαρξη μεγάλης εσωτερικής (ενιαίας) αυλής.
Το συγκρότημα πολυκατοικιών "Χαρά" και η κάτοψη του κτιρίου.
Άλλο επώνυμο συγκρότημα κατοικιών είναι ο "Ασύρματος" στου Φιλιπάππου. Έργο της Έλλης Βασιλακιώτη, κατασκευάστηκε το 1967. Πρόκειται για ένα μεγάλης κλίμακας κτίριο με έντονο το στοιχείο της οριζοντιότητας, ενώ χαρακτηριστική είναι και η ελαφρά καμπύλη της κάτοψης.
Το συγκρότημα κατοικιών "Ασύρματος" του 1967. (Photo - Billy)
Φυσικά από τα επώνυμα κτίρια κατοικιών, δε θα μπορούσε να λείπει και ο "Δίφρος" του Αλ. Τομπάζη στο Κ. Χαλάνδρι (Αγ. Βαρβάρα). Κατασκευάστηκε το 1975, αποτελείται από τέσσερα ανισοϋψή κτίρια και είναι σίγουρα από τα πλέον ενδιαφέροντα αρχιτεκτονικά δείγματα μεγάλης κλίμακας.
(Photo -Aρχείο Billy Files)
Aυτό το τελευταίο, άλλωστε, είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό των επώνυμων πολυκατοικιών. Ξεφεύγουν, σε σχέση με τη τυπική, μέση πολυκατοικία, σε επίπεδο κλίμακας αλλά και μορφολογίας. Υπάρχουν βέβαια και άλλα τέτοια κτίρια κατοικίας με αυτά τα χαρακτηριστικά που όμως δε φέρουν κάποιο όνομα. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητο, όταν το κτίριο επιβάλλεται από μόνο του. Απλά η επωνυμία έρχεται να τονίσει αυτή την επιβολή του ως τοπόσημο.
Billy.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή