Το αμερικάνικο αυτοκίνητο στην Ελλάδα.

Διαφήμιση της Chevrolet το Νοέμβριο του 1954.

Στη δεκαετία του '50, το αμερικάνικο αυτοκίνητο είχε σημαντική παρουσία στους ελληνικούς δρόμους. Η παρουσία αυτή δεν ήταν κάτι καινούργιο. Ήδη από τις δεκαετίες πριν τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, τα μοντέλα των εταιριών εξ' Αμερικής κατείχαν σημαντικό μερίδιο στη μικρή εγχώρια αγορά. Σαφή προτίμηση σε αυτά τα αυτοκίνητα είχαν οι επαγγελματίες οδηγοί, δηλαδή οι οδηγοί ταξί και αγοραίων. Με τα οικονομικά κίνητρα που δόθηκαν το 1953 για την αντικατάσταση των παλιών ταξί με νέα και την απελευθέρωση των εισαγωγών εκείνη τη περίοδο, η μεγάλη πλειοψηφία των επαγγελματιών αυτοκινητιστών στράφηκε σε αυτοκίνητα made in USA, τα οποία και θεωρούσαν εκείνη την εποχή τα πλέον κατάλληλα για την κάλυψη των αναγκών της δουλειάς τους.
Να σημειωθεί ότι την εξεταζόμενη περίοδο, τα επιβατικά δημόσιας χρήσης κάλυπταν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της αγοράς στη χώρα μας.
Τα πιο δημοφιλή αμερικάνικα αυτοκίνητα στην Ελλάδα, με διαφορά, ήταν τα Chevrolet, την αντιπροσωπία των οποίων είχε η ΕΛΦΙΝΚΟ Α.Ε. υπό τη διεύθυνση του Γιάννη Πεσμαζόγλου. Η ίδια εταιρία εκπροσωπούσε και άλλα δύο brands της General Motors, την επίσης αμερικάνικη Cadillac και τη γερμανική Opel.  Τα μοντέλα της σειράς Bel Air ήταν αρκετά διαδεδομένα στη χώρα μας και η Chevrolet μέχρι περίπου τα μέσα της δεκαετίας του '60 διέθετε περισσότερα αυτοκίνητα σε κυκλοφορία  ακόμα και σε σχέση με δημοφιλείς ευρωπαϊκές εταιρίες, όπως η Renault ή η Austin (στοχεία του 1964).

Διαφήμιση της Chevrolet, Δεκέμβριος 1955.

Φυσικά το ενδιαφέρον για αυτά τα αυτοκίνητα δεν περιοριζόταν μόνο στους επαγγελματίες, αλλά υπήρχε και στους τυχερούς ιδιώτες που είχαν την οικονομική δυνατότητα για την απόκτηση ενός μεγάλου αυτοκινήτου. Έτσι, υπήρχαν διαθέσιμα σε πληθώρα αμαξωμάτων, κινητήρων (6 ή 8 κυλίνδρων) αλλά και επιπέδων εξοπλισμού, με στοιχεία που ήταν δύσκολο ή απλά ακατόρθωτο να βρεις σε ευρωπαϊκά μοντέλα της δεκαετίας του '50. 

Άλλες εταιρίες με σημαντική παρουσία ήταν η αμερικάνικη Ford, η Plymoyth, η Dodge και, σε μικρότερο βαθμό, η Buick και η  DeSoto (θυγατρική της Chrysler), χωρίς να σημαίνει πως και οι υπόλοιπες αμερικάνικες εταιρίες δεν έδιναν το παρόν.

Διαφήμιση στις αρχές Νοεμβρίου 1956 για τα Plymouth του 1957, από την "Αδελφοί Σαρακάκη Α.Ε.".

Ford '54 (Aμερικής). "Το καταλληλότερο αυτοκίνητο για ταξί", έγραφε η διαφήμιση του Κοντέλλη τον  Σεπτέμβριο του 1954.

Τα αμερικάνικα αυτοκίνητα, όμως, θα σταματήσουν να γνωρίζουν δόξες ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του '50. Η αιτία ήταν κυρίως η πολιτική της τότε κυβέρνησης απέναντι στο αυτοκίνητο. 

Συγκεκριμένα, στις 4 Αυγούστου 1958 επιβάλλεται νέο εφάπαξ πρόσθετο ειδικό τέλος, βάσει της εργοστασιακής τιμής του αυτοκινήτου, σε όλα τα νέα αυτοκίνητα που τίθενται σε κυκλοφορία. 

Επιπλέον, από τη 1η Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους αυξάνονται σημαντικά τα τέλη κυκλοφορίας. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω ήταν να πληγούν ιδιαίτερα τα μεγαλύτερα αυτοκίνητα και κατά συνέπεια τα αμερικάνικης προέλευσης. 

Το πρόσθετο ειδικό τέλος καθορίστηκε να ξεκινάει από τις 15.000 δρχ. για αυτοκίνητα εργ. αξίας έως 1.000 δολαρίων, ανέβαινε στις 25.000 δρχ. για αυτοκίνητα εργ. αξίας 1.001 έως 1.400 δολαρίων και στις 40.000 δρχ με εργοστασιακή αξία 1.401 έως 1.800 δολαρίων, ενώ από κει και πάνω εκτοξευόταν μέχρι και στις 75.000 δρχ., ποσά που έφταναν να αυξάνουν κατά πολύ τις λιανικές τιμές των νέων αυτοκινήτων. 

Έτσι ξεκίνησε να γράφεται ο επίλογος της υπεροχής των εντυπωσιακών αμερικάνικων αυτοκινήτων στη χώρα μας. Το μεγάλο αυτοκίνητο της "φίλης και συμμάχου" Αμερικής έγινε ασύμφορο για τους περισσότερους, ενώ ακόμα και οι επαγγελματίες οδηγοί άρχισαν να στρέφονται σε πιο προσιτά ευρωπαϊκά μοντέλα. Άλλωστε σταδιακά και η ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία έβρισκε τους ρυθμούς της μετά τον πόλεμο, προσφέροντας περισσότερες εναλλακτικές προτάσεις σε όλα τα επίπεδα. Φυσικά οι  "αμερικάνες" εξακολούθησαν να οργώνουν τους ελληνικούς δρόμους για αρκετά χρόνια ακόμα αποτελώντας μια γνώριμη εικόνα μέχρι, τουλάχιστον, τα μέσα των '60s, με ελάχιστα όμως νέα μοντέλα να προστίθενται στη κυκλοφορία.  

Η Plymouth Belvedere του 1958. Σχεδιαστικά βασιζόταν στα μοντέλα του '57.  Ένα από τα πλέον εντυπωσιακά αυτοκίνητα της δεκαετίας του '50, που κυκλοφόρησε αρκετά και στη χώρα μας, τουλάχιστον ως ταξί. Κινητήρες 6κύλινδροι 3.800 κυβικών (132 ίππων) ή V8 από 3.900 κυβικά. Κιβώτια ταχυτήτων χειροκίνητα αλλά και με overdrive ή αυτόματα, χαρακτηριστικά που δεν έβρισκες σε αυτοκίνητα... άλλης εθνικότητας, εκείνη την εποχή. 

Billy.

(Photos - Αρχείο Βilly Files)