Εύζωνοι 1965. Tο πρατήριο καυσίμων της Μobil, προφανώς κάπου κοντά στον συνοριακό σταθμό, καλωσορίζει στη χώρα μας τους περαστικούς, με τον τσολιά να χαιρετάει περήφανα.
[photo by Colin Pickett]
Billy.
(αρχείο Βilly Files)
Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014
Welcome to Greece
Εύζωνοι 1965. Tο πρατήριο καυσίμων της Μobil, προφανώς κάπου κοντά στον συνοριακό σταθμό, καλωσορίζει στη χώρα μας τους περαστικούς, με τον τσολιά να χαιρετάει περήφανα.
[photo by Colin Pickett]
Οι Σημαντικότεροι Έλληνες Αρχιτέκτονες (μέρος 10ο)
ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΒΟΥΡΕΚΑΣ
O Εμμανουήλ Βουρέκας γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο το 1905 (άλλες πηγές αναφέρουν ως ημ. γέννησης το 1907). Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές στη Βαρβάκειο Σχολή φεύγει για τη Δρέσδη όπου θα σπουδάσει αρχιτέκτονας. Μετά την αποφοίτησή του, επιστρέφει στην Αθήνα το 1929.
Ο Βουρέκας κάνει από νωρίς αισθητή τη παρουσία του στα αρχιτεκτονικά πράγματα. Κτίζει τις πρώτες του πολυκατοικίες, ένα θέμα με το οποίο θα ασχοληθεί αρκετά τα επόμενα χρόνια. Υπολογίζεται ότι το έργο του περιλαμβάνει περίπου 40 πολυκατοικίες. Παράλληλα ασχολείται με επαύλεις, κτίρια γραφείων, δημόσια κτίρια κλπ.
Μεταπολεμικά, τα κτίρια γραφείων του Βουρέκα θα ακολουθήσουν, κατά κανόνα, τις ευρύτερες τάσεις της αρχιτεκτονικής. Κάποια από αυτά, πάντως, ρέπουν προς τον ακαδημαϊσμό, όπως το κτίριο της Αθηναϊκής Λέσχης (Πανεπιστημίου-Αμερικής).
Σταθμό στα χρονικά της ελληνικής αρχιτεκτονικής, αποτελούν οι τουριστικές μονάδες του Βουρέκα, σε συνεργασία με άλλους αρχιτέκτονες.
Η διαρρύθμιση της ακτής Αστέρα Γλυφάδας, που εγκαινιάστηκε τον Ιούλιο του 1955 αποτέλεσε πρότυπο για αντίστοιχα έργα μεταγενέστερα. Ο Αστέρας Γλυφάδας, σχεδιάστηκε σε συνεργασία με τον Προκόπη Βασιλειάδη και τον Περικλή Σακελλάριο (με σύμβουλο-συνεργάτη τον Κ. Δεκαβάλλα). Το έργο αποτελούσε μια πλήρως οργανωμένη παραλία, με καμπίνες, ντους, γήπεδα, βεστιάριο, μπαρ, parking κλπ.
Το αποτέλεσμα διέθετε όλα τα στοιχεία του μοντέρνου, προσδίδοντας έναν κοσμοπολίτικο αέρα. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1959, ο Εμμ. Βουρέκας σε συνεργασία με τους Βασιλειάδη και Σακελλάριο, θα επαναλάβουν με την ίδια επιτυχία τη διαρρύθμιση της ακτής του Αστέρα Βουλιαγμένης.
Σημαντικό έργο του Βουρέκα, αποτελεί και το ξενοδοχείο Χίλτον Αθηνών (1958-1963). Εδώ συνεργάζεται με τους αρχιτέκτονες Προκόπη Βασιλειάδη και Σπύρο Στάικο. Το Χίλτον αποτέλεσε πρότυπο ξένης τουριστικής επένδυσης, αλλά και πρότυπο μνημειακής αρχιτεκτονικής μεγάλης κλίμακας, στη μεταπολεμική Ελλάδα.
Για πρώτη φορά κατασκευαζόταν μια ξενοδοχειακή μονάδα τέτοιου μεγέθους στη χώρα μας. Διέθετε 480 δωμάτια, ενώ φυσικά είχε όλες τις απαραίτητες ευκολίες και ανέσεις. Ο όγκος του δε προσπαθούσε να ενταχθεί στο περιβάλλον του, μάλλον ήθελε να επιβληθεί σε αυτό. Αρχιτεκτονικά το Χίλτον ακολούθησε τα πρότυπα της “διεθνούς” αρχιτεκτονικής με κάποια “ελληνικά” στοιχεία. Εκτενής ήταν η χρήση πεντελικού μαρμάρου στις όψεις και στα αίθρια του ισογείου.
Άλλη γνωστή τουριστική μονάδα του Βουρέκα είναι το ξενοδοχείο “Ναυσικά” (Καβούρι /1974-1979) σε συνεργασία με τους Βουρέκα, Γεωργιάδη, Δεκαβάλλα. Επίσης, σε συνεργασία με τους Ι. Βικέλα, Κ. Δεκαβάλλα και Σ. Μολφέση, ο Βουρέκας συμμετείχε στο σχεδιασμό του Astir Palace στο Σύνταγμα (Βας. Σοφίας & Πανεπιστημίου /1983).
Στα έργα του συγκαταλέγεται και το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Βας. Σοφίας /1976-1991). Εμφανής είναι η προσπάθεια για μια σύγχρονη απόδοση κλασικιστικών τάσεων, με την τονισμένη κιονοστοιχία της πρόσοψης. Το κτίριο θεωρήθηκε (και θεωρείται) σημαντικό σε σχέση με την ικανοποίηση ενός χρόνιου αιτήματος για έναν τέτοιο χώρο στην Αθήνα, όμως δεν παρουσιάζει κάποιο ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον.
Τέλος χαρακτηριστικό είναι και το κτίριο της Εμπορικής Τράπεζας στην οδό Σταδίου & Κοραή. Σε αυτό, ο Βουρέκας συνεργάζεται με τον Βρετανό αρχιτέκτονα Sir Basil Spence. Πρόκειται για μια τολμηρή αρχιτεκτονική σύνθεση με επιρροές από διάφορες τάσεις. Το αποτέλεσμα έχει ενδιαφέρον, όμως δεν έγινε αποδεκτό από όλους.
Ο Εμμανουήλ Βουρέκας πραγματοποίησε έναν μεγάλο αριθμό έργων, με προσέγγισή άλλοτε πιο μοντέρνα, άλλοτε πιο συντηρητική. Απεβίωσε το 1992.
Μεταπολεμικά, τα κτίρια γραφείων του Βουρέκα θα ακολουθήσουν, κατά κανόνα, τις ευρύτερες τάσεις της αρχιτεκτονικής. Κάποια από αυτά, πάντως, ρέπουν προς τον ακαδημαϊσμό, όπως το κτίριο της Αθηναϊκής Λέσχης (Πανεπιστημίου-Αμερικής).
Σταθμό στα χρονικά της ελληνικής αρχιτεκτονικής, αποτελούν οι τουριστικές μονάδες του Βουρέκα, σε συνεργασία με άλλους αρχιτέκτονες.
Η διαρρύθμιση της ακτής Αστέρα Γλυφάδας, που εγκαινιάστηκε τον Ιούλιο του 1955 αποτέλεσε πρότυπο για αντίστοιχα έργα μεταγενέστερα. Ο Αστέρας Γλυφάδας, σχεδιάστηκε σε συνεργασία με τον Προκόπη Βασιλειάδη και τον Περικλή Σακελλάριο (με σύμβουλο-συνεργάτη τον Κ. Δεκαβάλλα). Το έργο αποτελούσε μια πλήρως οργανωμένη παραλία, με καμπίνες, ντους, γήπεδα, βεστιάριο, μπαρ, parking κλπ.
Το αποτέλεσμα διέθετε όλα τα στοιχεία του μοντέρνου, προσδίδοντας έναν κοσμοπολίτικο αέρα. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1959, ο Εμμ. Βουρέκας σε συνεργασία με τους Βασιλειάδη και Σακελλάριο, θα επαναλάβουν με την ίδια επιτυχία τη διαρρύθμιση της ακτής του Αστέρα Βουλιαγμένης.
Σημαντικό έργο του Βουρέκα, αποτελεί και το ξενοδοχείο Χίλτον Αθηνών (1958-1963). Εδώ συνεργάζεται με τους αρχιτέκτονες Προκόπη Βασιλειάδη και Σπύρο Στάικο. Το Χίλτον αποτέλεσε πρότυπο ξένης τουριστικής επένδυσης, αλλά και πρότυπο μνημειακής αρχιτεκτονικής μεγάλης κλίμακας, στη μεταπολεμική Ελλάδα.
Για πρώτη φορά κατασκευαζόταν μια ξενοδοχειακή μονάδα τέτοιου μεγέθους στη χώρα μας. Διέθετε 480 δωμάτια, ενώ φυσικά είχε όλες τις απαραίτητες ευκολίες και ανέσεις. Ο όγκος του δε προσπαθούσε να ενταχθεί στο περιβάλλον του, μάλλον ήθελε να επιβληθεί σε αυτό. Αρχιτεκτονικά το Χίλτον ακολούθησε τα πρότυπα της “διεθνούς” αρχιτεκτονικής με κάποια “ελληνικά” στοιχεία. Εκτενής ήταν η χρήση πεντελικού μαρμάρου στις όψεις και στα αίθρια του ισογείου.
Άλλη γνωστή τουριστική μονάδα του Βουρέκα είναι το ξενοδοχείο “Ναυσικά” (Καβούρι /1974-1979) σε συνεργασία με τους Βουρέκα, Γεωργιάδη, Δεκαβάλλα. Επίσης, σε συνεργασία με τους Ι. Βικέλα, Κ. Δεκαβάλλα και Σ. Μολφέση, ο Βουρέκας συμμετείχε στο σχεδιασμό του Astir Palace στο Σύνταγμα (Βας. Σοφίας & Πανεπιστημίου /1983).
Στα έργα του συγκαταλέγεται και το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Βας. Σοφίας /1976-1991). Εμφανής είναι η προσπάθεια για μια σύγχρονη απόδοση κλασικιστικών τάσεων, με την τονισμένη κιονοστοιχία της πρόσοψης. Το κτίριο θεωρήθηκε (και θεωρείται) σημαντικό σε σχέση με την ικανοποίηση ενός χρόνιου αιτήματος για έναν τέτοιο χώρο στην Αθήνα, όμως δεν παρουσιάζει κάποιο ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον.
Τέλος χαρακτηριστικό είναι και το κτίριο της Εμπορικής Τράπεζας στην οδό Σταδίου & Κοραή. Σε αυτό, ο Βουρέκας συνεργάζεται με τον Βρετανό αρχιτέκτονα Sir Basil Spence. Πρόκειται για μια τολμηρή αρχιτεκτονική σύνθεση με επιρροές από διάφορες τάσεις. Το αποτέλεσμα έχει ενδιαφέρον, όμως δεν έγινε αποδεκτό από όλους.
Ο Εμμανουήλ Βουρέκας πραγματοποίησε έναν μεγάλο αριθμό έργων, με προσέγγισή άλλοτε πιο μοντέρνα, άλλοτε πιο συντηρητική. Απεβίωσε το 1992.
Αστέρας Βουλιαγμένης (φωτογραφικά αρχεία Μουσείου Μπενάκη)
Χίλτον Αθηνών.
Κτίριο Αθηναϊκής Λέσχης (Πανεπιστημίου & Αμερικής)
Τράπεζα Πειραιώς (σήμερα Εμπορική) Σταδίου.
Billy.
(photos αρχείο Billy Files)
Διαφήμιση με τον Ayrton Senna
"Στην Ευρώπη είμαι πρωταθλητής στη Formula Ford. Εδώ οδηγώ ένα Corcel ΙΙ με αλκοόλη, τον πρωταθλητή της οικονομίας."
Ο Βραζιλιάνος Ayrton Senna (1960-1994) διαφήμιζε το δημοφιλές στη πατρίδα του μοντέλο της Ford, όταν αγωνιζόταν ακόμα στη Formula 3 με την ομάδα της Ford. Πολύ σύντομα θα ξεκινούσε τη θρυλική του πορεία στο χώρο της Formula 1, που δυστυχώς έληξε με τραγικό τρόπο.
Billy.
(αρχείο Billy Files)
Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014
O Θάνατος Θα Ξανάρθει
Η υπόθεση αφορά την εξιχνίαση της δολοφονίας ενός Άγγλου αξιωματικού σε ένα ερημικό σπίτι κάπου στη Κύπρο. Η αστυνομία προσπαθεί να ανακαλύψει τον ένοχο ανάμεσα στους κατοίκους του σπιτιού, παράλληλα με έναν νεαρό δαιμόνιο ντετέκτιβ και τη βοηθό του. Το τέλος θα είναι αναπάντεχο.
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Νίκου Φώσκολου.
Δίπλα στον Παπαμιχαήλ οι, Δέσπω Διαμαντίδου, Νέλλη Αγγελίδου, Μέλπω Ζαρόκωστα, Θανάσης Μυλωνάς, Βασίλης Ανδρονίδης, Χρήστος Τσαγανέας, Βασίλης Διαμαντόπουλος, Άννα Τάρη, Λένα (Ελένη) Μαβίλη, Λαυρέντης Διανέλλος κ.α.
Προβλήθηκε τη σαιζόν 1960-1961 και έκοψε 43.658 εισιτήρια. Ήρθε στην 11η θέση ανάμεσα σε 58 ταινίες.
Billy.
Οι Σημαντικότεροι Έλληνες Αρχιτέκτονες (μέρος 9ο)
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ ΒΑΛΕΝΤΗΣ
O Θουκυδίδης Βαλεντής γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου την 1η Νοεμβρίου 1908. Ήρθε στην Αθήνα το 1925 και φοίτησε αρχιτεκτονική στο Ε.Μ.Π. έως το 1930.
Εκείνη τη περίοδο συμμετέχει στο πρόγραμμα κατασκευής νέων σχολικών κτιρίων με έργα όπως το δημοτικό σχολείο στο Ληξούρι, το δημοτικό σχολείο στη Σύρο κ.α.
Τη δεκαετία του ’30 αναλαμβάνει και τη σχεδίαση ορισμένων πολυκατοικιών. Γνωστό του έργο σε αυτή τη κατηγορία είναι η πολυκατοικία των αδελφών Μιχαηλίδη στα Εξάρχεια (Στουρνάρη & Ζαΐμη -1934), σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Πολύβιο Μιχαηλίδη. Πρόκειται για μια μοντερνιστική πολυκατοικία με έλλειψη διακοσμητικών στοιχείων και χωρίς τη χρήση έρκερ. Χαρακτηριστικό είναι οι συνεχείς ζώνες παραθύρων με μεταλλικό σκελετό, κάτι το οποίο δεν ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο εκείνη την εποχή. Αντίθετα, οι εξώστες δεν είναι συνεχείς ενώ στην εσοχή του τελευταίου ορόφου υπάρχει πέργκολα που συμπληρώνει με επιτυχία τον ορθογώνιο όγκο του κτιρίου. Άλλο έργο προς αυτή τη κατεύθυνση, σε μικρότερη κλίμακα, η πολυκατοικία Στρίγγλη (1936) στο Κουκάκι. Τον Μάρτιο του 1943 διορίζεται επιμελητής στην έδρα της Οικοδομικής, όπου καθηγητής ήταν ο Ε. Κριεζής και από το 1944 έως το 1950 στην έδρα Ειδικής Κτιριολογίας και Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων.
Μεταπολεμικά ο Βαλεντής θα ασχοληθεί με μια σειρά από κτίρια γραφείων. Η αρχή έγινε το 1949 με το κτίριο του Μετοχικού Ταμείου Αεροπορίας(1947-1949) στην Ακαδημίας. Γνωστά είναι επίσης τα κτίρια που σχεδίασε γύρω από την Ομόνοια, κατά τη δεκαετία του ’50, με τις τυποποιημένες όψεις που καθιερώθηκαν στην εμπορική αρχιτεκτονική (εμφανής σκελετός με εναλλαγή στηθαίων και παραθύρων).
Το 1961 εκλέγεται μόνιμος καθηγητής στην Έδρα της Κτιριολογίας της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ ενώ το 1965 επιστρέφει στην Αθήνα και εκλέγεται καθηγητής στον ίδιο τομέα του ΕΜΠ.
Ο Θ. Βαλεντής συνταξιοδοτήθηκε το 1980 και απεβίωσε στην Αθήνα στις 4 Απριλίου 1982.
Εκείνη τη περίοδο συμμετέχει στο πρόγραμμα κατασκευής νέων σχολικών κτιρίων με έργα όπως το δημοτικό σχολείο στο Ληξούρι, το δημοτικό σχολείο στη Σύρο κ.α.
Τη δεκαετία του ’30 αναλαμβάνει και τη σχεδίαση ορισμένων πολυκατοικιών. Γνωστό του έργο σε αυτή τη κατηγορία είναι η πολυκατοικία των αδελφών Μιχαηλίδη στα Εξάρχεια (Στουρνάρη & Ζαΐμη -1934), σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Πολύβιο Μιχαηλίδη. Πρόκειται για μια μοντερνιστική πολυκατοικία με έλλειψη διακοσμητικών στοιχείων και χωρίς τη χρήση έρκερ. Χαρακτηριστικό είναι οι συνεχείς ζώνες παραθύρων με μεταλλικό σκελετό, κάτι το οποίο δεν ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένο εκείνη την εποχή. Αντίθετα, οι εξώστες δεν είναι συνεχείς ενώ στην εσοχή του τελευταίου ορόφου υπάρχει πέργκολα που συμπληρώνει με επιτυχία τον ορθογώνιο όγκο του κτιρίου. Άλλο έργο προς αυτή τη κατεύθυνση, σε μικρότερη κλίμακα, η πολυκατοικία Στρίγγλη (1936) στο Κουκάκι. Τον Μάρτιο του 1943 διορίζεται επιμελητής στην έδρα της Οικοδομικής, όπου καθηγητής ήταν ο Ε. Κριεζής και από το 1944 έως το 1950 στην έδρα Ειδικής Κτιριολογίας και Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων.
Μεταπολεμικά ο Βαλεντής θα ασχοληθεί με μια σειρά από κτίρια γραφείων. Η αρχή έγινε το 1949 με το κτίριο του Μετοχικού Ταμείου Αεροπορίας(1947-1949) στην Ακαδημίας. Γνωστά είναι επίσης τα κτίρια που σχεδίασε γύρω από την Ομόνοια, κατά τη δεκαετία του ’50, με τις τυποποιημένες όψεις που καθιερώθηκαν στην εμπορική αρχιτεκτονική (εμφανής σκελετός με εναλλαγή στηθαίων και παραθύρων).
Το 1961 εκλέγεται μόνιμος καθηγητής στην Έδρα της Κτιριολογίας της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ ενώ το 1965 επιστρέφει στην Αθήνα και εκλέγεται καθηγητής στον ίδιο τομέα του ΕΜΠ.
Ο Θ. Βαλεντής συνταξιοδοτήθηκε το 1980 και απεβίωσε στην Αθήνα στις 4 Απριλίου 1982.
Πολυκατοικία αδελφών Μιχαηλίδη, Εξάρχεια (1934)
Κτίριο γραφείων στην Ομόνοια (1958)
Billy.
(photos αρχείο Billy Files)
Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014
Οι Σημαντικότεροι Έλληνες Αρχιτέκτονες (μέρος 8ο)
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ
O Βασίλειος Κασσάνδρας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Δεκεμβρίου 1904. Σπούδασε στην Ecole de Beaux Arts στο Παρίσι, τη περίοδο 1922-1927.
Το 1926, το Μετοχικό Ταμείο Στρατού μέσω του υπουργείου Στρατιωτικών, προκηρύσσει Πανελλήνιο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την ανέγερση κτιρίου στο οικόπεδο των πρώην Βασιλικών Στάβλων.
Ο Κασσάνδρας συμμετέχει, μαζί με τον συμφοιτητή του Λεωνίδα Μπόνη, και οι δύο τους κερδίζουν τον διαγωνισμό. Το κτίριο αφορούσε ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο Πανεπιστημίου, Σταδίου, Βουκουρεστίου, Αμερικής και αφορούσε τη κατασκευή ενός μεγάλης κλίμακας έργου (1927-1940). Το αποτέλεσμα ήταν ένα κτίριο με στοιχεία ανανεωτικού κλασικισμού, κάτι όχι παράξενο για την εποχή που σχεδιάστηκε. Υπήρχαν ακόμα και κάποιες art-deco αναφορές στην εσωτερική διακόσμηση (στο κιν/φο "Παλλάς", ζαχαροπλαστείο "Ζόναρς" κλπ).
Η συνεργασία του Κασσάνδρα με τον Λ. Μπόνη δε θα σταματήσει σε αυτό το έργο.
Τη περίοδο 1935-1937 κατασκευάζεται το κτίριο του REX, στη Πανεπιστημίου, το σημαντικότερο Αθηναϊκό art-deco αρχιτεκτονικό δείγμα.
Περιλάμβανε έναν κινηματογράφο στο ισόγειο ("Rex") καθώς και ένα θέατρο ακριβώς πάνω από τον κινηματογράφο ("Κοτοπούλη").
Άλλα έργα του είναι το Θέατρο Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών (1950) το οποίο παραπέμπει στον κλασικό ρυθμό, ο Μητροπολιτικός Ναός Λάρισας(1950), αλλά και μια σειρά από πολυκατοικίες, ιδιωτικές κατοικίες κλπ.
Ένα παράδειγμα μεσοπολεμικής πολυκατοικίας είναι η γωνιακή επί των οδών Ακαδημία 62 & Μαυρομιχάλη (μαζί με τον Μπόνη) του 1937. (φωτό κάτω)
Το 1926, το Μετοχικό Ταμείο Στρατού μέσω του υπουργείου Στρατιωτικών, προκηρύσσει Πανελλήνιο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την ανέγερση κτιρίου στο οικόπεδο των πρώην Βασιλικών Στάβλων.
Ο Κασσάνδρας συμμετέχει, μαζί με τον συμφοιτητή του Λεωνίδα Μπόνη, και οι δύο τους κερδίζουν τον διαγωνισμό. Το κτίριο αφορούσε ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο Πανεπιστημίου, Σταδίου, Βουκουρεστίου, Αμερικής και αφορούσε τη κατασκευή ενός μεγάλης κλίμακας έργου (1927-1940). Το αποτέλεσμα ήταν ένα κτίριο με στοιχεία ανανεωτικού κλασικισμού, κάτι όχι παράξενο για την εποχή που σχεδιάστηκε. Υπήρχαν ακόμα και κάποιες art-deco αναφορές στην εσωτερική διακόσμηση (στο κιν/φο "Παλλάς", ζαχαροπλαστείο "Ζόναρς" κλπ).
Η συνεργασία του Κασσάνδρα με τον Λ. Μπόνη δε θα σταματήσει σε αυτό το έργο.
Τη περίοδο 1935-1937 κατασκευάζεται το κτίριο του REX, στη Πανεπιστημίου, το σημαντικότερο Αθηναϊκό art-deco αρχιτεκτονικό δείγμα.
Περιλάμβανε έναν κινηματογράφο στο ισόγειο ("Rex") καθώς και ένα θέατρο ακριβώς πάνω από τον κινηματογράφο ("Κοτοπούλη").
Άλλα έργα του είναι το Θέατρο Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών (1950) το οποίο παραπέμπει στον κλασικό ρυθμό, ο Μητροπολιτικός Ναός Λάρισας(1950), αλλά και μια σειρά από πολυκατοικίες, ιδιωτικές κατοικίες κλπ.
Ένα παράδειγμα μεσοπολεμικής πολυκατοικίας είναι η γωνιακή επί των οδών Ακαδημία 62 & Μαυρομιχάλη (μαζί με τον Μπόνη) του 1937. (φωτό κάτω)
Το 1964 εκλέχθηκε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στον τομέα των Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων, διατηρώντας την έδρα του μέχρι το τέλος της ζωής του. Απεβίωσε το 1973.
Το κτίριο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού (στη 1η φωτογραφία, υπό κατασκευή)
Κινηματοθέατρο REX (1937)
Billy.
(photos αρχείο Billy Files)
Βραβεία Grammy 2014.
Oι Daft Punk ήταν οι μεγάλοι κερδισμένοι της 56ης απονομής των βραβείων Grammy.
To "Random Access Memories" κέρδισε το βραβείο του καλύτερου άλμπουμ της χρονιάς, ενώ κέρδισε και αυτό του καλύτερου Dance/Electronica άλμπουμ.
Με το τραγούδι "Get Lucky" το δίδυμο από τη Γαλλία, κέρδισε επίσης άλλα δύο βραβεία στις κατηγορίες "Record of the Year" και "Best Pop Duo/Group Performance".
Βραβείο απέσπασαν και στη κατηγορία "Best Engineered Album" (καλύτερης επεξεργασίας ήχου) για το "Random Access Memories".
Καλά τα πήγε και η 17χρονη Lorde από τη Νέα Ζηλανδία. Το τραγούδι της "Royals" αναδείχθηκε ως το τραγούδι της χρονιάς, ενώ κέρδισε και το βραβείο στη κατηγορία "Best Pop Solo Performance".
Τέσσερα Grammy κέρδισε και το ντουέτο της rap, Macklemore & Ryan Lewis στις κατηγορίες "Best New Artist", "Best Rap Performance", "Best Rap Song" (για το τραγούδι "Thrift Shop") και "Best Rap Album" (για το "Τhe Heist").
Το βραβείο για το καλύτερο vocal άλμπουμ απέσπασε ο Bruno Mars για το "Unorthodox Jukebox".
Η απονομή έγινε στις 26 Ιανουαρίου στο Staples Center, στο Los Angeles και μεταδόθηκαν από το τηλεοπτικό δίκτυο CBS.
O καλλιτέχνης με τις περισσότερες υποψηφιότητες ήταν ο Jay-Z, εννέα συνολικά. Τελικά κέρδισε ένα βραβείο, στη κατηγορία "Best Rap/Sung Collaboration" για το "Holy Grail", μαζί με τον Justin Timberlake.
Ως το καλύτερο R&B άλμπουμ βραβεύτηκε το "Girl On Fire" της Alicia Keys.
Όσον αφορά τον χώρο της rock, στη κατηγορία για το καλύτερο άλμπουμ ("Βest Rock Album") κέρδισαν οι Led Zeppelin για το "Celebration Day", ενώ καλύτερο rock τραγούδι αναδείχθηκε το "Cut Me Some Slack" των Paul McCartney, Dave Grohl, Krist Novocelic, Pat Smear.
Tα βραβεία Grammy αποτελούν το κορυφαίο γεγονός στη παγκόσμια μουσική βιομηχανία, ενώ φέτος κάλυψαν συνολικά 82 κατηγορίες!
To "Random Access Memories" κέρδισε το βραβείο του καλύτερου άλμπουμ της χρονιάς, ενώ κέρδισε και αυτό του καλύτερου Dance/Electronica άλμπουμ.
Με το τραγούδι "Get Lucky" το δίδυμο από τη Γαλλία, κέρδισε επίσης άλλα δύο βραβεία στις κατηγορίες "Record of the Year" και "Best Pop Duo/Group Performance".
Βραβείο απέσπασαν και στη κατηγορία "Best Engineered Album" (καλύτερης επεξεργασίας ήχου) για το "Random Access Memories".
Καλά τα πήγε και η 17χρονη Lorde από τη Νέα Ζηλανδία. Το τραγούδι της "Royals" αναδείχθηκε ως το τραγούδι της χρονιάς, ενώ κέρδισε και το βραβείο στη κατηγορία "Best Pop Solo Performance".
Τέσσερα Grammy κέρδισε και το ντουέτο της rap, Macklemore & Ryan Lewis στις κατηγορίες "Best New Artist", "Best Rap Performance", "Best Rap Song" (για το τραγούδι "Thrift Shop") και "Best Rap Album" (για το "Τhe Heist").
Το βραβείο για το καλύτερο vocal άλμπουμ απέσπασε ο Bruno Mars για το "Unorthodox Jukebox".
Η απονομή έγινε στις 26 Ιανουαρίου στο Staples Center, στο Los Angeles και μεταδόθηκαν από το τηλεοπτικό δίκτυο CBS.
O καλλιτέχνης με τις περισσότερες υποψηφιότητες ήταν ο Jay-Z, εννέα συνολικά. Τελικά κέρδισε ένα βραβείο, στη κατηγορία "Best Rap/Sung Collaboration" για το "Holy Grail", μαζί με τον Justin Timberlake.
Ως το καλύτερο R&B άλμπουμ βραβεύτηκε το "Girl On Fire" της Alicia Keys.
Όσον αφορά τον χώρο της rock, στη κατηγορία για το καλύτερο άλμπουμ ("Βest Rock Album") κέρδισαν οι Led Zeppelin για το "Celebration Day", ενώ καλύτερο rock τραγούδι αναδείχθηκε το "Cut Me Some Slack" των Paul McCartney, Dave Grohl, Krist Novocelic, Pat Smear.
Tα βραβεία Grammy αποτελούν το κορυφαίο γεγονός στη παγκόσμια μουσική βιομηχανία, ενώ φέτος κάλυψαν συνολικά 82 κατηγορίες!
Oι Daft Punk ήταν οι μεγάλοι νικητές των βραβείων Grammy 2014.
Βilly.
Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014
Η Αθήνα της δεκαετίας του '80 (μέρος 2ο)
Ταξίδι στη χρόνο και συγκεκριμένα στην Αθήνα της δεκαετίας του '80. Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που θα δούμε εικόνες της πόλης από εκείνη την εποχή σε αυτό το ιστολόγιο.
Πλατεία Συντάγματος, αρχές δεκαετίας '80 (photo by Alessandro Albe')
Αθήνα, κέντρο, Πρωτομαγιά 1984.
Εικόνα από το κέντρο της Αθήνας τον Αύγουστο του 1983 (photo by Barbro Bjornemalm)
Αύγουστος 1983, Όθωνος & Φιλελλήνων - Σύνταγμα. (photo by Barbro Bjornemalm)
Κολωνάκι, Ιούλιος 1981. (photo by Snaebyllej2)
Άποψη της πόλης από το Λυκαβηττό. Απρίλιος 1983. (photo by hhschueller)
Πρωτομαγιά 1984.
Αθήνα, κέντρο, Σεπτέμβριος 1987. (photo by Jean-Pierre Menicucci)
Καλλιμάρμαρο, 1981.
Πλατεία Συντάγματος. Ιούνιος 1982 (photo by Andrea_44)
Λεωφ. Βασ. Αμαλίας. (photo by Alessandro Albe')
Billy.
(αρχείο Billy Files)
Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014
Οι Σημαντικότεροι Έλληνες Αρχιτέκτονες (μέρος 7ο)
ΝΙΚΟΣ ΜΗΤΣΑΚΗΣ
Ο Νίκος Μητσάκης γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας το 1899. Το 1904 ήρθε στην Αθήνα. Γράφτηκε στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π το 1917, όταν δηλαδή ιδρύθηκε και αποφοίτησε το 1921. Αμέσως μετά στρατεύτηκε λαμβάνοντας μέρος στη Μικρασιατική εκστρατεία.
Το 1926 προσλαμβάνεται στις τεχνικές υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας ενώ, το 1930 τοποθετείται ως διευθυντής του γραφείου μελετών νέων σχολικών κτιρίων του υπουργείου Παιδείας. Εκεί, ο τότε υπουργός Παιδείας Γεώργιος Παπανδρέου, ενθαρρύνει τη δημιουργία μιας ομάδας νέων αρχιτεκτόνων.
Επρόκειτο για ένα φιλόδοξο σχέδιο ανέγερσης χιλιάδων σχολικών μονάδων, όπου ο Μητσάκης θα αφήσει το στίγμα του.
Ταυτόχρονα, τη περίοδο 1931-1933 ήταν επιμελητής του E. Hebrard στο Πολυτεχνείο.
Ο Ν. Μητσάκης ήταν φίλος με τον Δημήτρη Πικιώνη και, σε ένα βαθμό, επηρεάστηκε από αυτόν.
Το Γυμνάσιο Θηλέων "Αριστοτέλης" είναι ένα έργο του που κινείται μέσα σε κλασικά πλαίσια ενώ το Γυμνάσιο Δημητσάνας, που έχει σχεδιάσει από το 1928, κρατάει στοιχεία της τοπικής αρχιτεκτονικής (λιθοδομές, στέγες) χωρίς όμως να δείχνει ξεπερασμένο ή γραφικό.
Παρόλα αυτά, ο Μητσάκης θα προχωρήσει παραπέρα και δείχνει σύντομα την ικανότητα του να δουλέψει πάνω στη μοντέρνα αρχιτεκτονική.
Ίσως από τα γνωστά του έργα, είναι το Δημοτικό της οδού Κωλέττη (1932). Ο όγκος των τριών ορόφων διαθέτει μεγάλα οριζόντια ανοίγματα, ενώ οι τάξεις έχουν προσπέλαση ανά δύο μέσα από κοινό προθάλαμο. Το κεντρικό κλιμακοστάσιο βρίσκεται στον άξονα της σύνθεσης. Στο δώμα το κτίριο στέφεται με πέργκολα που περιβάλλει την απόληξη του κλιμακοστάσιου.
Το 1926 προσλαμβάνεται στις τεχνικές υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας ενώ, το 1930 τοποθετείται ως διευθυντής του γραφείου μελετών νέων σχολικών κτιρίων του υπουργείου Παιδείας. Εκεί, ο τότε υπουργός Παιδείας Γεώργιος Παπανδρέου, ενθαρρύνει τη δημιουργία μιας ομάδας νέων αρχιτεκτόνων.
Επρόκειτο για ένα φιλόδοξο σχέδιο ανέγερσης χιλιάδων σχολικών μονάδων, όπου ο Μητσάκης θα αφήσει το στίγμα του.
Ταυτόχρονα, τη περίοδο 1931-1933 ήταν επιμελητής του E. Hebrard στο Πολυτεχνείο.
Ο Ν. Μητσάκης ήταν φίλος με τον Δημήτρη Πικιώνη και, σε ένα βαθμό, επηρεάστηκε από αυτόν.
Το Γυμνάσιο Θηλέων "Αριστοτέλης" είναι ένα έργο του που κινείται μέσα σε κλασικά πλαίσια ενώ το Γυμνάσιο Δημητσάνας, που έχει σχεδιάσει από το 1928, κρατάει στοιχεία της τοπικής αρχιτεκτονικής (λιθοδομές, στέγες) χωρίς όμως να δείχνει ξεπερασμένο ή γραφικό.
Παρόλα αυτά, ο Μητσάκης θα προχωρήσει παραπέρα και δείχνει σύντομα την ικανότητα του να δουλέψει πάνω στη μοντέρνα αρχιτεκτονική.
Ίσως από τα γνωστά του έργα, είναι το Δημοτικό της οδού Κωλέττη (1932). Ο όγκος των τριών ορόφων διαθέτει μεγάλα οριζόντια ανοίγματα, ενώ οι τάξεις έχουν προσπέλαση ανά δύο μέσα από κοινό προθάλαμο. Το κεντρικό κλιμακοστάσιο βρίσκεται στον άξονα της σύνθεσης. Στο δώμα το κτίριο στέφεται με πέργκολα που περιβάλλει την απόληξη του κλιμακοστάσιου.
Στα πλαίσια του μοντέρνου κινήματος σχεδίασε και το Ανώτερο Παρθεναγωγείο Θεσσαλονίκης, που κατασκευάστηκε τη περίοδο 1933-1936. Χαρακτηριστικό στη σύνθεση του κτιρίου είναι το μεγάλο (ενιαίο) υαλοστάσιο στον όγκο του κλιμακοστασίου της εισόδου που εκτείνεται ως το δώμα. Στη νότια πλευρά, το κτίριο διαθέτει σειρές από μεγάλα υαλοστάσια.
Πολλές από τις δουλειές του Μητσάκη έχουν να επιδείξουν ενδιαφέρουσες συνθέσεις συχνά σε περιορισμένα οικόπεδα.
Ο Μητσάκης είχε δουλέψει επίσης πάνω σε σχέδια για το συγκρότημα τριών σχολών και μιας φοιτητικής λέσχης στη Θεσσαλονίκη, τα οποία έμειναν ανεφάρμοστα. ενώ είχε αποσπάσει και βραβεία σε διαγωνισμούς, όπως για τη μελέτη για το ναό Ευαγγελιστρίας Τήνου (μαζί με τον Κ. Παναγιωτάκο).
Όμως, εκτός από το έργο του σε εκπαιδευτικά κτήρια (είχε σχεδιάσει επίσης σχολεία στον Κολωνό και τους Αμπελοκήπους), χαρακτηριστικό έργο του αποτελεί και η οικία Κουτσίνα στο Βόλο, το 1934. Ένα σημαντικό δείγμα της μοντέρνας κατοικίας στην Ελλάδα του μεσοπολέμου.
Ο Μητσάκης είχε δουλέψει επίσης πάνω σε σχέδια για το συγκρότημα τριών σχολών και μιας φοιτητικής λέσχης στη Θεσσαλονίκη, τα οποία έμειναν ανεφάρμοστα. ενώ είχε αποσπάσει και βραβεία σε διαγωνισμούς, όπως για τη μελέτη για το ναό Ευαγγελιστρίας Τήνου (μαζί με τον Κ. Παναγιωτάκο).
Όμως, εκτός από το έργο του σε εκπαιδευτικά κτήρια (είχε σχεδιάσει επίσης σχολεία στον Κολωνό και τους Αμπελοκήπους), χαρακτηριστικό έργο του αποτελεί και η οικία Κουτσίνα στο Βόλο, το 1934. Ένα σημαντικό δείγμα της μοντέρνας κατοικίας στην Ελλάδα του μεσοπολέμου.
Σήμερα ο Μητσάκης είναι μάλλον ξεχασμένος και τα έργα του παραμένουν εν πολλοίς άγνωστα. Σε αυτό συνέβαλε και το γεγονός ότι χάθηκε πρόωρα. Σαν αρχιτέκτονας κινήθηκε ανάμεσα στο παραδοσιακό (ειδικά τη δεκαετία του '20) και το μοντέρνο. Απεβίωσε μόλις το 1941, σε ατύχημα κατά την επιστροφή του από τον πόλεμο.
Δημοτικό Σχολείο οδού Κωλέττη.
Ανώτερο Παρθεναγωγείο Θεσσαλονίκης (1933-36) (σήμερα 15ο Λύκειο)
Οικία Κουτσίνα, Βόλος 1934.
Βilly.
(photos αρχείο Billy Files)
Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014
Το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως.
Αρχιτεκτονικά, ακολουθεί το κίνημα του μπρουταλισμού και αποτελείται από 16 ορόφους, ισόγειο και 3 υπόγεια.
Η θεμελίωση του έγινε το 1971 σε επίσημη τελετή στην οποία παραβρέθηκε ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, όμως η αποπεράτωσή του έγινε πολλά χρόνια αργότερα και αρκετά μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας (περίπου στις αρχές του 1980).
Η αρχιτεκτονική μελέτη ήταν του Κ. Καψαμπέλη και έγινε με απευθείας ανάθεση
"κατά παρέκκλιση των κειμένων διατάξεων".
Aνάδοχος κατασκευαστική εταιρία ήταν η κοινοπραξία "ΕΔΟΚ Α.Ε. - ΒΙΟΤΕΡ Α.Ε"
Billy.
(photo αρχείο Billy Files)
2013: Οι πωλήσεις στη μουσική βιομηχανία
Ποιες τάσεις επικράτησαν στην αγορά της μουσικής βιομηχανίας τη χρονιά που πέρασε? Το σκηνικό αλλάζει ραγδαία τα τελευταία χρόνια και το 2013 δεν αποτέλεσε την εξαίρεση στον κανόνα. Στις δύο σημαντικότερες αγορές τα πράγματα είχαν ως εξής...
Η.Π.Α.: Για πρώτη φορά από την εμφάνιση του iTunes store η αμερικάνικη μουσική βιομηχανία έκλεισε τη χρονιά με μείωση στις ηλεκτρονικές πωλήσεις.
Για το 2013, υπήρξε μείωση των πωλήσεων στα digital tracks κατά 5.7%, από 1.34 δισεκατομμύρια (το 2012), σε 1.26 δισεκατομμύρια. Οριακή πτώση σημείωσαν και οι πωλήσεις των digital album κατά 0.1%, από 117.7 εκατομμύρια σε 117.6.
Στις συνολικές πωλήσεις των album υπήρξε μείωση κατά 8.4% στα 289.4 εκατομμύρια, από σχεδόν 316 εκατομμύρια το 2012. Σημαντική πτώση παρουσίασε το cd, με 165.4 εκατομμύρια αντίτυπα έναντι 193.4 εκ. το 2012 (-14.5%). Αντίθετα, το βινύλιο συνέχισε την ανοδική του πορεία, με πωλήσεις 6 εκατομμυρίων αντιτύπων, έναντι 4.55 εκ. το 2012.
Συνοπτικά, το cd έχει μερίδιο 57.2%, το digital album 40.6%, το βινύλιο 2%, ενώ το υπόλοιπο 0.2% κατέχουν διάφορα άλλα φορμάτ.
Παρά τη γενικότερη μείωση, υπήρξαν αρκετά album που τα πήγαν πολύ καλά στις Η.Π.Α.
Το Νο1, όμως, ήταν το "The 20/20 Experience" του Justin Timberlake, που ήταν και το μοναδικό με πωλήσεις άνω των 2 εκατομμυρίων (2.43 εκ.).
Το "The 20/20 Experience" πούλησε ανά κατηγορία, 1.381.000 cd, 1.026.000 digital album και περίπου 21.000 βινύλια.
Το πρώτο σε πωλήσεις album βινυλίου, στις H.Π.Α, ήταν το "Random Access Memories" των Daft Punk, με περίπου 49.000 αντίτυπα.
Το κομμάτι με τα περισσότερα downloads το 2013, ήταν το "Blurred Lines" από Robin Thicke feat. T.I. & Pharrell Williams (6.498.000).
Μ. ΒΡΕΤΑΝΙΑ: Πτώση 6.4% στις πωλήσεις των album σημειώθηκε το 2013 και στη Μ. Βρετανία. Το cd παρουσίασε μείωση 13% με 60.6 εκατομμύρια αντίτυπα. Τα digital album σημείωσαν πωλήσεις 32,6 εκ. αντιτύπων, αύξηση 7% σε σχέση με το 2012 και συνολικό ποσοστό σχεδόν 35%. Αυτό σημαίνει ότι το cd είναι ακόμα ο βασιλιάς στην αγορά της Γηραιάς Αλβιώνας.
Αύξηση παρουσίασε και το βινύλιο, με πωλήσεις 780.000 album. Aν και αυτό το νούμερο αναλογεί μόλις στο 0.8% επί των συνολικών πωλήσεων, αντιπροσωπεύει μια αύξηση της τάξης του 101%, σε σχέση με το 2012.
Μικρή μείωση υπήρξε όσον αφορά τα digital singles, 175.6 εκατομμύρια έναντι 183.3 το 2012. Αντίθετα, τα singles βινυλίου είχαν αύξηση κατά 60%, των 12 ιντσών και κατά 34% των 7 ιντσών (!).
Σημαντική αύξηση υπήρξε και στη χρήση υπηρεσιών μουσικής όπως το Spotify και το Deezer, στη Μ. Βρετανία.
Η.ΠΑ.. στοιχεία: Nielsen SoundScan U.S. data & Billboard.
Aγγλία. στοιχεία: nme.com
Billy.
Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014
Οι Σημαντικότεροι Έλληνες Αρχιτέκτονες (μέρος 6ο)
ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΟΣ
O Πάτροκλος Καραντινός γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη το 1903. Έρχεται στην Ελλάδα με την οικογένειά του το 1911.
Θα μπει στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π. το 1919 και θα αποφοιτήσει το 1924. Εν τω μεταξύ θα έχει γνωριστεί με τον Δημήτρη Πικιώνη τη περίοδο που αυτός είχε διοριστεί ως επιμελητής (1921-1923).
Ο Καραντινός, ταξιδεύει μάλιστα με τον Πικιώνη (και τον Παναγιωτάκο) το 1922 στην Αίγινα όπου εκτελεί μια σειρά σχεδίων. Ο Πικιώνης θα του επισημάνει τη σημασία της λαϊκής αρχιτεκτονικής.
Το 1925 εργάζεται ως αρχιτέκτονας στην Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων. Τη περίοδο 1927-1928 βρίσκεται στο Παρίσι, όπου εργάζεται για λίγο στο γραφείο του August Perret.
Τη περίοδο 1924-1930 η δράση του περιορίζεται κυρίως σε συμμετοχές διαγωνισμών. Το πρώτο του έργο είναι το κτίριο καταστημάτων και διαμερισμάτων στη Καλλιθέα ("Στοά Καραντινού") που κατασκευάτηκε τη περίοδο 1926-1933.
Ο Καραντινός θα είναι ένας από τους νέους αρχιτέκτονες που θα λάβει μέρος στο πρόγραμμα ανέγερσης νέων σχολικών κτιρίων, κατά τη δεκαετία του '30.
Όμως το πρώτο του σημαντικό δημόσιο κτίριο, ήταν το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου Κρήτης. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1933 και η εκτέλεση του έργου έγινε σε πολλές φάσεις, έως το 1958. Λέγεται ότι ο Καραντινός κατάφερε να κερδίσει την ανάθεση μέσω γνωριμίας του με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στο θέμα του φυσικού φωτισμού. Πρόκειται για μια διάταξη εκθεσιακών χώρων με διαδοχικές εσοχές-εξοχές κυβικών όγκων.
Ο Πάτροκλος Καραντινός θα αποδειχθεί ένας δραστήριος αρχιτέκτονας, οπαδός του μοντέρνου κινήματος. Αυτό τον έφερε κατά καιρούς σε αντιπαράθεση με συναδέλφους του από τη "συντηρητική" παράταξη.
Θα μπει στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π. το 1919 και θα αποφοιτήσει το 1924. Εν τω μεταξύ θα έχει γνωριστεί με τον Δημήτρη Πικιώνη τη περίοδο που αυτός είχε διοριστεί ως επιμελητής (1921-1923).
Ο Καραντινός, ταξιδεύει μάλιστα με τον Πικιώνη (και τον Παναγιωτάκο) το 1922 στην Αίγινα όπου εκτελεί μια σειρά σχεδίων. Ο Πικιώνης θα του επισημάνει τη σημασία της λαϊκής αρχιτεκτονικής.
Το 1925 εργάζεται ως αρχιτέκτονας στην Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων. Τη περίοδο 1927-1928 βρίσκεται στο Παρίσι, όπου εργάζεται για λίγο στο γραφείο του August Perret.
Τη περίοδο 1924-1930 η δράση του περιορίζεται κυρίως σε συμμετοχές διαγωνισμών. Το πρώτο του έργο είναι το κτίριο καταστημάτων και διαμερισμάτων στη Καλλιθέα ("Στοά Καραντινού") που κατασκευάτηκε τη περίοδο 1926-1933.
Ο Καραντινός θα είναι ένας από τους νέους αρχιτέκτονες που θα λάβει μέρος στο πρόγραμμα ανέγερσης νέων σχολικών κτιρίων, κατά τη δεκαετία του '30.
Όμως το πρώτο του σημαντικό δημόσιο κτίριο, ήταν το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου Κρήτης. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1933 και η εκτέλεση του έργου έγινε σε πολλές φάσεις, έως το 1958. Λέγεται ότι ο Καραντινός κατάφερε να κερδίσει την ανάθεση μέσω γνωριμίας του με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στο θέμα του φυσικού φωτισμού. Πρόκειται για μια διάταξη εκθεσιακών χώρων με διαδοχικές εσοχές-εξοχές κυβικών όγκων.
Ο Πάτροκλος Καραντινός θα αποδειχθεί ένας δραστήριος αρχιτέκτονας, οπαδός του μοντέρνου κινήματος. Αυτό τον έφερε κατά καιρούς σε αντιπαράθεση με συναδέλφους του από τη "συντηρητική" παράταξη.
Ο Καραντινός ασχολήθηκε μια μια σειρά σχολικών κτιρίων. Μάλιστα, ήταν ο κύριος επιμελητής της έκδοσης του επίσημου τόμου για τα σχολεία.
Το πρώτο σχολείο του Καραντινού ήταν το δημοτικό Καλλιθέας, και μάλιστα ήταν το πρώτο που θεμελιώθηκε το 1930 από τον ίδιο τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ως συμβολική πράξη έναρξης του κυβερνητικού προγράμματος. Η σύνθεση του είναι ήρεμη και αρμονική.
Το δημοτικό Χαροκόπου (1931) είναι ένα τυπικό ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο με πανομοιότυπα ανοίγματα στα δύο επίπεδα.
Γνωστό έργο του Καραντινού είναι και το δημοτικό σχολείο Καλησπέρη (1931), στους πρόποδες σχεδόν της Ακρόπολης.
Στα σχολικά κτίρια του περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, το σχολικό συγκρότημα Αμαρουσίου (το μεγαλύτερο από τα σχολεία του Καραντινού), το γυμνάσιο Ναυπλίου με το χαρακτηριστικό ελεύθερο γείσο στη ταράτσα, το δημοτικό στα Ταμπούρια (1932-1935) κ.α.
Τη δεκαετία του '30 ο Καραντινός έδωσε και ορισμένα δείγματα κατοικιών.
Επίσης, τον Καραντινό απασχόλησε η σύγχρονη πολεοδομία.
Το πρώτο σχολείο του Καραντινού ήταν το δημοτικό Καλλιθέας, και μάλιστα ήταν το πρώτο που θεμελιώθηκε το 1930 από τον ίδιο τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ως συμβολική πράξη έναρξης του κυβερνητικού προγράμματος. Η σύνθεση του είναι ήρεμη και αρμονική.
Το δημοτικό Χαροκόπου (1931) είναι ένα τυπικό ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο με πανομοιότυπα ανοίγματα στα δύο επίπεδα.
Γνωστό έργο του Καραντινού είναι και το δημοτικό σχολείο Καλησπέρη (1931), στους πρόποδες σχεδόν της Ακρόπολης.
Στα σχολικά κτίρια του περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, το σχολικό συγκρότημα Αμαρουσίου (το μεγαλύτερο από τα σχολεία του Καραντινού), το γυμνάσιο Ναυπλίου με το χαρακτηριστικό ελεύθερο γείσο στη ταράτσα, το δημοτικό στα Ταμπούρια (1932-1935) κ.α.
Τη δεκαετία του '30 ο Καραντινός έδωσε και ορισμένα δείγματα κατοικιών.
Επίσης, τον Καραντινό απασχόλησε η σύγχρονη πολεοδομία.
Το 1934 μια ομάδα αρχιτεκτόνων, μεταξύ των οποίων και ο Καραντινός στέλνει μια επιστολή στον Νίκο Κιτσίκη, πρόεδρο του ΤΕΕ με σκοπό την επισήμανση της ανάγκης λήψης μέτρων για την εξυγίανση της πρωτεύουσας. Το 1936, επί Ι. Μεταξά, ιδρύεται το Υπουργείο Διοικήσεως Πρωτευούσης και το Φεβρουάριο του 1937 υπογράφεται η σύσταση του Ανώτατου Πολεοδομικού Οργανισμού που υπάγεται σε αυτό.
Ο Καραντινός συμμετέχει και στα τέσσερα όργανα του θεσμού, δηλαδή την Υπηρεσία Πολεοδομικών Μελετών, την Πολεοδομική Επιτροπή, την Αρχιτεκτονική Επιτροπή και το Ανώτατο Πολεοδομικό Συμβούλιο.
Το 1939 ανέλαβε τη διεύθυνση της Υπηρεσίας Πολεοδομικών Μελετών.
Το Υπουργείο Διοικήσεως Πρωτευούσης καταργήθηκε το 1941 και οι αρμοδιότητες πέρασαν στον έλεγχο του υπουργείου Συγκοινωνιών υπό τον Κων. Δοξιάδη.
Ο Καραντινός θα δραστηριοποιηθεί ξανά επαγγελματικά από το 1947.
Κύρια έργα του μετά τον πόλεμο, είναι το κτίριο της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1955-1961), το Αστεροσκοπείο, το κτίριο της Σχολής Χημικών καθώς και το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης (1960-1962).
Η σχέση του Καραντινού με τη Θεσσαλονίκη, μεταπολεμικά, θα είναι γι'αυτόν καθοριστική σε επαγγελματικό και ακαδημαϊκό επίπεδο. Ήδη έχει ασχοληθεί από τις αρχές της δεκαετίας του '50 με το κτίριο της Γεωπονοδασολογικής Σχολής του αρχιτέκτονα Μητσάκη, το οποίο έχει μείνει ανολοκλήρωτο πριν τον πόλεμο. Βέβαια ο Καραντινός μετατρέπει τα αρχικά σχέδια βάσει των νέων αναγκών και ολοκληρώνεται το 1955.
Επίσης κερδίζει το Α' βραβείο στο διαγωνισμό για τη φοιτητική εστία στη Θεσσαλονίκη.
Ο Καραντινός συμμετέχει και στα τέσσερα όργανα του θεσμού, δηλαδή την Υπηρεσία Πολεοδομικών Μελετών, την Πολεοδομική Επιτροπή, την Αρχιτεκτονική Επιτροπή και το Ανώτατο Πολεοδομικό Συμβούλιο.
Το 1939 ανέλαβε τη διεύθυνση της Υπηρεσίας Πολεοδομικών Μελετών.
Το Υπουργείο Διοικήσεως Πρωτευούσης καταργήθηκε το 1941 και οι αρμοδιότητες πέρασαν στον έλεγχο του υπουργείου Συγκοινωνιών υπό τον Κων. Δοξιάδη.
Ο Καραντινός θα δραστηριοποιηθεί ξανά επαγγελματικά από το 1947.
Κύρια έργα του μετά τον πόλεμο, είναι το κτίριο της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1955-1961), το Αστεροσκοπείο, το κτίριο της Σχολής Χημικών καθώς και το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης (1960-1962).
Η σχέση του Καραντινού με τη Θεσσαλονίκη, μεταπολεμικά, θα είναι γι'αυτόν καθοριστική σε επαγγελματικό και ακαδημαϊκό επίπεδο. Ήδη έχει ασχοληθεί από τις αρχές της δεκαετίας του '50 με το κτίριο της Γεωπονοδασολογικής Σχολής του αρχιτέκτονα Μητσάκη, το οποίο έχει μείνει ανολοκλήρωτο πριν τον πόλεμο. Βέβαια ο Καραντινός μετατρέπει τα αρχικά σχέδια βάσει των νέων αναγκών και ολοκληρώνεται το 1955.
Επίσης κερδίζει το Α' βραβείο στο διαγωνισμό για τη φοιτητική εστία στη Θεσσαλονίκη.
Ο Καραντινός, μαζί με τους Γ. Λιάπη και Η. Σκρουμπέλο θα αναλάβει το συγκρότημα της Πολυτεχνικής Σχολής Θεσσαλονίκης του Α.Π.Θ. (1957-1962). Οι Καραντινός, Λιάπης & Σκρουμπέλος θα προχωρήσουν στη κατασκευή, έχοντας αποσπάσει το Β' βραβείο στο διαγωνισμό.
O Kαραντινός θα ασχοληθεί ξανά με τα μουσεία όταν, το 1952 εκπονεί τη μελέτη για το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας , παρότι τα τελικά σχέδια θα ολοκληρωθούν προς τις αρχές της δεκαετίας του '60 και αυτό θα κατασκευαστεί τελικά πολύ αργότερα (1966-75). Επίσης ασχολήθηκε με το Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών και άλλα μουσεία, ενώ συμμετείχε σε επέκταση και ανακαίνιση του Αρχαιολογικού Μουσείου στην Αθήνα. Το έργο του βέβαια αφορά και τουριστικές μονάδες και άλλα κτίρια δημόσιου ενδιαφέροντος. Το 1963 κερδίζει, μαζί με τον Ζογγολόπουλο το Α' βραβείο για το κτίριο της Ιεράς Συνόδου στη Μονή Πετράκη.
Στις 4 Μαρτίου του 1959 ο Καραντινός εκλέγεται από το σύλλογο καθηγητών της Πολυτεχνικής Σχολής Θεσσαλονίκης, τακτικός καθηγητής στην έδρα των αρχιτεκτονικών συνθέσεων του νεοσύστατου τμήματος αρχιτεκτόνων. Το Μάρτιο του 1960 το Συμβούλιο της Επικρατείας ακυρώνει την εκλογή του λόγω της μη κατοχής του διδακτορικού διπλώματος.
Το Φεβρουάριο του 1961 ο Καραντινός επανεκλέγεται καθηγητής στην ίδια έδρα. Θα παραμείνει ως το 1968, οπότε απομακρύνεται από το καθεστώς των συνταγματαρχών.
Ο Πάτροκλος Καραντινός απεβίωσε στην Αθήνα το 1976.
Στις 4 Μαρτίου του 1959 ο Καραντινός εκλέγεται από το σύλλογο καθηγητών της Πολυτεχνικής Σχολής Θεσσαλονίκης, τακτικός καθηγητής στην έδρα των αρχιτεκτονικών συνθέσεων του νεοσύστατου τμήματος αρχιτεκτόνων. Το Μάρτιο του 1960 το Συμβούλιο της Επικρατείας ακυρώνει την εκλογή του λόγω της μη κατοχής του διδακτορικού διπλώματος.
Το Φεβρουάριο του 1961 ο Καραντινός επανεκλέγεται καθηγητής στην ίδια έδρα. Θα παραμείνει ως το 1968, οπότε απομακρύνεται από το καθεστώς των συνταγματαρχών.
Ο Πάτροκλος Καραντινός απεβίωσε στην Αθήνα το 1976.
Σχολείο στα Ταμπούρια (Πειραιάς)
Πολυτεχνική Σχολή Θεσσαλονίκης
Billy.
(photos αρχείο Billy Files)
Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014
Οι Σημαντικότεροι Έλληνες Αρχιτέκτονες (μέρος 5ο)
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΖΑΧΟΣ
Ο Αριστοτέλης Ζάχος γεννήθηκε στη Καστοριά το 1871. Σπούδασε αρχιτεκτονική σε τρία διαφορετικά Πανεπιστήμια της Γερμανίας, τα Πολυτεχνεία του Μονάχου, της Στουτγκάρδης και της Καρλσρούης. Εκεί θα λάβει μια στέρεη παιδεία από κορυφαίους αρχιτέκτονες και θεωρητικούς, όπως ήταν ο Friedrich von Thiersch (1852-1921), ο Karl Schafer (1844-1908) και ο Josef Durm (1837-1919), ενω ταυτόχρονα εργαζόταν.
Διέκοψε τις σπουδές του το 1897 ώστε να λάβει μέρος, ως εθελοντής, στον ελληνοτουρκικό πόλεμο. Μετά το άτυχο τέλος του πολέμου, επιστρέφει στη Γερμανία όπου, το 1901, ο δάσκαλός του Durm θα τον προσλάβει ως πρώτο βοηθό του στη μελέτη σημαντικών δημόσιων κτιρίων. Ο Ζάχος δε πήρε ποτέ το πτυχίο του αρχιτέκτονα. Αυτό δεν τον εμπόδισε να εργαστεί και να εξελιχθεί στο τομέα αυτό.
Το 1906 έχει επιστρέψει στη Ελλάδα και στα αμέσως επόμενα χρόνια ωριμάζει στον Ζάχο η αντίληψη για τη σημασία της παράδοσης. Ο αρχιτέκτονας από τη Καστοριά, τέθηκε ως ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της ελληνικής αρχιτεκτονικής, έχοντας ως βάση τα βυζαντινά και παραδοσιακά πρότυπα.
Στα έργα του συγκαταλέγονται αρκετοί ναοί αλλά και ιδιωτικά κτίρια.
Στη Αθήνα, χαρακτηριστικό του έργο είναι η οικία της λαογράφου Αγγελικής Χατζημιχάλη στη Πλάκα. Κατασκευάστηκε τη περίοδο 1924-1927 με χρήση οπλισμένου σκυροδέματος και λευκά επιχρίσματα.
Σήμερα στο κτίριο αυτό στεγάζεται το Κέντρο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης του Δήμου Αθηναίων.
Διέκοψε τις σπουδές του το 1897 ώστε να λάβει μέρος, ως εθελοντής, στον ελληνοτουρκικό πόλεμο. Μετά το άτυχο τέλος του πολέμου, επιστρέφει στη Γερμανία όπου, το 1901, ο δάσκαλός του Durm θα τον προσλάβει ως πρώτο βοηθό του στη μελέτη σημαντικών δημόσιων κτιρίων. Ο Ζάχος δε πήρε ποτέ το πτυχίο του αρχιτέκτονα. Αυτό δεν τον εμπόδισε να εργαστεί και να εξελιχθεί στο τομέα αυτό.
Το 1906 έχει επιστρέψει στη Ελλάδα και στα αμέσως επόμενα χρόνια ωριμάζει στον Ζάχο η αντίληψη για τη σημασία της παράδοσης. Ο αρχιτέκτονας από τη Καστοριά, τέθηκε ως ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της ελληνικής αρχιτεκτονικής, έχοντας ως βάση τα βυζαντινά και παραδοσιακά πρότυπα.
Στα έργα του συγκαταλέγονται αρκετοί ναοί αλλά και ιδιωτικά κτίρια.
Στη Αθήνα, χαρακτηριστικό του έργο είναι η οικία της λαογράφου Αγγελικής Χατζημιχάλη στη Πλάκα. Κατασκευάστηκε τη περίοδο 1924-1927 με χρήση οπλισμένου σκυροδέματος και λευκά επιχρίσματα.
Σήμερα στο κτίριο αυτό στεγάζεται το Κέντρο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης του Δήμου Αθηναίων.
Η ενασχόληση του Ζάχου με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική το οδήγησε στη δημοσίευση του άρθρου "Λαϊκή Αρχιτεκτονική" στο περιοδικό "Ο Καλλιτέχνης", το 1911.
Ένα από τα εκκλησιαστικά έργα του είναι ο ναός του Αγίου Στυλιανού στη Θεσσαλονίκη, που έγινε από το Άσυλο Παιδιού. Επίσης έφτιαξε τρεις μεγάλους ναούς στο Βόλο. Τον μητροπολιτικό ναό Αγίου Νικολάου (1927-1935), βυζαντινού ρυθμού Σταυροειδής, τον ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (1929-1936) και τον ναό του Αγίου Κωνσταντίνου (1933-1935). Ο τελευταίος αφορά έναν όμορφο ναό στη παραλία της πόλης (πετρόκτιστη τρίκλιτη βασιλική), με ένα εντυπωσιακό ψηλό καμπαναριό με ρολόι.
Ένα από τα εκκλησιαστικά έργα του είναι ο ναός του Αγίου Στυλιανού στη Θεσσαλονίκη, που έγινε από το Άσυλο Παιδιού. Επίσης έφτιαξε τρεις μεγάλους ναούς στο Βόλο. Τον μητροπολιτικό ναό Αγίου Νικολάου (1927-1935), βυζαντινού ρυθμού Σταυροειδής, τον ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (1929-1936) και τον ναό του Αγίου Κωνσταντίνου (1933-1935). Ο τελευταίος αφορά έναν όμορφο ναό στη παραλία της πόλης (πετρόκτιστη τρίκλιτη βασιλική), με ένα εντυπωσιακό ψηλό καμπαναριό με ρολόι.
Σημαντική παρουσία είχε και στη πόλη των Ιωαννίνων.
Έργο του εκεί, η Παιδαγωγική Ακαδημία (1937) ενώ στα δημόσια εκπαιδευτικά κτίρια περιλαμβάνονται το συγκρότημα του Ιεροδιδασκαλείου της Βελλάς, καθώς και το κτίριο της Ζωσιμαίας Βιβλιοθήκης Ιωαννίνων (1930-1938) με επίβλεψη του μηχανικού Περικλή Μελίρρυτου. Όλα έχουν εμφανή τα βυζαντινά στοιχεία.
Το ο Μητροπολιτικό Μέγαρο και το Αρχιεπισκοπικό Μέγαρο Ιωαννίνων, είναι επίσης έργα του Ζάχου.
Στην Αθήνα, ο Ζάχος κατασκεύασε το σπίτι του στην Αρδηττού, με λιγότερο εμφανή τα παραδοσιακά στοιχεία, τουλάχιστον εξωτερικά. Σήμερα είναι κατεδαφισμένο.
Έργο του εκεί, η Παιδαγωγική Ακαδημία (1937) ενώ στα δημόσια εκπαιδευτικά κτίρια περιλαμβάνονται το συγκρότημα του Ιεροδιδασκαλείου της Βελλάς, καθώς και το κτίριο της Ζωσιμαίας Βιβλιοθήκης Ιωαννίνων (1930-1938) με επίβλεψη του μηχανικού Περικλή Μελίρρυτου. Όλα έχουν εμφανή τα βυζαντινά στοιχεία.
Το ο Μητροπολιτικό Μέγαρο και το Αρχιεπισκοπικό Μέγαρο Ιωαννίνων, είναι επίσης έργα του Ζάχου.
Στην Αθήνα, ο Ζάχος κατασκεύασε το σπίτι του στην Αρδηττού, με λιγότερο εμφανή τα παραδοσιακά στοιχεία, τουλάχιστον εξωτερικά. Σήμερα είναι κατεδαφισμένο.
Ο Αριστοτέλης Ζάχος απεβίωσε στην Αθήνα το 1939. Έμεινε πιστός στη λαϊκή- παραδοσιακή αρχιτεκτονική, μένοντας μακριά από τα κλασικιστικά πρότυπα που επικρατούσαν την εποχή της δράσης του.
Οικία Αγγ. Χατζημιχάλη
Ναός Αγίου Κωνσταντίνου, Βόλος
Η Παιδαγωγική Ακαδημία Ιωαννίνων με το τοξωτό πρόπυλο.
Billy.
(photos αρχείο Billy Files)
The Burglars
O σκηνοθέτης Henri Verneuil (αριστερά) και ο ηθοποιός Jean-Paul Belmondo κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας "La Casse" (αγγλικός τίτλος "The Burglars"). Η ταινία γυρίστηκε σε διάφορες τοποθεσίες της πρωτεύουσας το 1971.
photo: Henri Bureau
© Henri Bureau/Sygma/Corbis
Athens, March 1971.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)