Πόλεμος και οικονομία.

 

 

 

Αυτά έγραφε η εφημερίδα "Ελευθερία" λίγο πριν την απελευθέρωση, στις 30 Αυγούστου 1944.

Οι Έλληνες είχαν πλέον στις τσέπες τους εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια χωρίς καμία πραγματική αξία. Αποτελούσαν ουσιαστικά κουρελόχαρτα. Το ψωμί (η οκά) 80 εκατομμύρια δραχμές!!!!

Η Ελλάδα με την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων κατοχής, βρέθηκε με τεράστια ελλείματα σε κάθε τομέα.

Τεράστιες απώλειες υπήρχαν σε υποδομές, καλλιεργήσιμες εκτάσεις, αγροτικά ζώα, οχήματα κλπ.

Σύμφωνα με την "Ιστορία του Έθνους" (τεύχος 15-Μάιος 2010) ο αριθμός των αλόγων το 1944 είχε μειωθεί κατά 60% σε σχέση με το 1938. Το άλογο εκείνη την εποχή αποτελούσε "εργαλείο" για τους αγροτικούς πληθυσμούς.

Οι Γερμανοί δέσμευαν ολόκληρα κοπάδια ζώων (πρόβατα, χοίρους, πουλερικά κλπ) για να τροφοδοτήσουν τις ανάγκες των στρατευμάτων τους ή απλά ως αντίποινα σε κατοίκους της υπαίθρου.

Σαν συνέπεια της κατοχής ήταν και η μεγάλη μείωση της παραγωγής προϊόντων όπως η σταφίδα (κατά 66%), του καπνού (κατά 89%!), ενώ στο βαμβάκι η μείωση της παραγωγής έφτασε στο 75%.

Το ίδιο συνέβη και στο τομέα των μεταφορών.

Η κατάσταση στους σιδηροδρόμους ήταν κυριολεκτικά τραγική.

Το 98% των επιβατικών βαγονιών των Σιδηροδρόμων του Ελληνικού Κράτους (ΣΕΚ) καταστράφηκαν, ενώ το ίδιο συνέβη με το 75% των επιβατικών βαγονιών του ΣΠΑΠ (Σιδηρόδρομοι Πελοποννήσου). Ίδια εικόνα και για τα φορτηγά βαγόνια, ενώ τα φορτηγά αυτοκίνητα υπέστησαν ολικές απώλειες κατά 60% και μερικές απώλειες κατά 15% (δηλαδή 4.725 φορτηγά σε σχέση με τα 5.900 συνολικά, προπολεμικώς).

Τραγική η κατάσταση όσον αφορά στις απώλειες του ελληνικού στόλου. Το 74% των φορτηγών πλοίων και το 94.5% των επιβατικών υπέστησαν καταστροφές. Φυσικά δε χρειάζεται να πούμε ότι δε γλύτωσαν οι αντίστοιχες υποδομές, όπως λιμάνια, δρόμοι, γέφυρες αλλά και το δίκτυο τηλεπικοινωνίας.

Όλα αυτά αποτελούσαν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ για μια χώρα σαν την Ελλάδα, η οποία ήταν αρκετά φτωχή ακόμα και πριν τον 2ο Π.Π.

Βέβαια όλα αυτά θα προβλημάτιζαν το ελληνικό κράτος μετά το τέλος της κατοχής. Κατά τη διάρκεια της, το θέμα της επιβίωσης δεν άφηνε περιθώρια για τέτοιες σκέψεις. 

H ραγδαία αύξηση του πληθωρισμού ήταν τρομακτικη  και η έλλειψη βασικών αγαθών διαρκής.

Τα 80 εκατομμύρια δρχ, που αναφέρει η εφημερίδα "Ελευθερία" για μια οκά ψωμί (στις 30/8/1944), το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους είχαν γίνει 153.000.000 δρχ. Τον Απρίλιο του 1941 (στην αρχή της κατοχής) η 1 οκά ψωμιού κόστιζε 10 δραχμές.

Τα παραπάνω είναι ένα μικρό δείγμα των τεράστιων αναγκών της Ελλάδας μετά τον πόλεμο και τη κατοχή.

 

Ανακοίνωση της Ηλεκτρικής Εταιρίας στις 30/10/1944, λίγες μέρες μετά την απελευθέρωση.

Ο πληθωρισμός εξακολουθεί να αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς. Μέχρι τη κυκλοφορία της "νέας δραχμής" στις 11 Νοεμβρίου 1944, οι Έλληνες διέθεταν δισεκατομμύρια... χωρίς καμιά αξία.

 





Billy.