Λάμπρος Κωνσταντάρας

Αυτά έλεγε -μεταξύ άλλων- ο Λάμπρος Κωνσταντάρας στην εφημερίδα "Εμπρός" στις 11 Οκτωβρίου 1969.
Έχουν προηγηθεί μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές ταινίες του, με αποκορύφωμα το "Υπάρχει και φιλότιμο" το 1965.
Η αρχή βέβαια είχε γίνει 30 χρόνια πριν από τη συγκεκριμένη συνέντευξη, το 1939, με το "Τραγούδι του χωρισμού". Η ταινία αυτή, εκτός από το ντεμούτο του Κωνσταντάρα, είναι και η μοναδική σκηνοθετική απόπειρα του Φ. Φίνου.
Ακολουθεί " Η φωνή της καρδιάς" το 1943, μια ταινία παραγωγής του Φίνου (μαζί με τον Γ. Καβουκίδη), αλλά σε σενάριο & σκηνοθεσία Δημ. Ιωαννόπουλου.
Από κει και πέρα και για τις επόμενες δεκαετίες θα αποτελέσει μια από τις πιο χαρακτηριστικές φυσιογνωμίες του Ελληνικού κινηματογράφου.
Στο ίδιο φύλλο της εφημερίδας βλέπουμε την είδηση για τη προβολή της ταινίας "Ο μπλοφατζής" (Καραγιάννης-Καρατζόπουλος). Εδώ ο Λ. Κωνσταντάρας σε άλλον ένα χαρακτηριστικό του ρόλο ως Τζον Χάλαρης, προσθέτει μια ακόμα εμπορική επιτυχία στο ενεργητικό του.

Εγώ πάντως κρατάω αυτό : " Όλες μου οι συμμετοχές ήταν μια έντιμη προσπάθεια για ένα δημιουργικό αποτέλεσμα". Νομίζω και η εντιμότητα του φάνηκε και το αποτέλεσμα τον δικαίωσε.

Σκηνή από τον "Μπλοφατζή" με τη Καίτη Πάνου.

Billy.