Το Ρεφραίν & άλλα δισκοπωλεία.

[*]

Πατησίων 14, Στοά Φέξη. Το μικρό αλλά πάντα ενημερωμένο δισκοπωλείο του Χρήστου Γιαμπίλη, το "Ρεφραίν". Απαραίτητη στάση για τους φίλους της μουσικής και ειδικά όλους όσοι είχαν κάνει την αγάπη τους γι'αυτή επάγγελμα. Ο ίδιος ο Γιαμπίλης μπορεί να μην ήταν πάντα στο μαγαζί, όμως σίγουρα θα ήταν ο Σπύρος, υπάλληλος εκεί από το 1968 περίπου. Χρόνια στη πιάτσα το μαγαζί, μέχρι πριν μερικά χρόνια.
Το "Ρεφραίν" δεν ήταν το μόνο. Στο κέντρο της Αθήνας υπήρχαν και αρκετά άλλα δισκοπωλεία. Το "Discobole" στην Ιπποκράτους 33 (υπάρχει ακόμα σε άλλο σημείο του κέντρου), το "Trust" στην Ακαδημίας, η "Τζίνα" στη Πανεπιστημίου 57 και βέβαια, στο ίδιο δρόμο, το γνωστό και μη εξαιρετέο "Μetropolis".
Επί της Σωκράτους 52 υπήρχε η "Paloma", το δισκοπωλείο του Μιχάλη Γιαμπίλη, αδελφού του Χρήστου. Φυσικά να μη ξεχάσω το "Νon Stop" του Βασίλη Λάλου στο Κολωνάκι (Πατρ. Ιωακείμ 19). Όλα τα παραπάνω ήταν στο πρόγραμμα σχεδόν σε εβδομαδιαία βάση. Σε εποχές που έπρεπε να πληρώνεις για τη μουσική. Δεκαετίες '80 & '90, μέχρι τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Πλέον αποτελούν παρελθόν, τα περισσότερα εδώ και αρκετά χρόνια. Άλλωστε η κρίση στη δισκογραφία ξεκίνησε αρκετά πριν την οικονομική κρίση. Τελευταία έριξε ρολά και το, άλλοτε παντοδύναμο, "Metropolis".
Σήμερα, καλή είναι η ευκολία του downloading όμως πάντα θα νοσταλγούμε τις ατελείωτες βόλτες στους δρόμους του κέντρου, πηγαίνοντας από το ένα δισκάδικο στο άλλο. Και φυσικά, τη χαρά του να ψάχνεις να βρεις το καινούργιο σε δίσκους.

[*] Ο Σπύρος στο "Ρεφραίν" (μάλλον στα 80s). Σπάνια θα έφευγε κάποιος με άδεια χέρια από εκεί. Το σλόγκαν του μαγαζιού ήταν : "To βρήκα στο Ρεφραίν". 

Billy.