Το τέλος του "Ζαχαράτου"

Κόσμος για καφέ (και όχι μόνο) στη πλατεία Συντάγματος. Το κτίριο στο βάθος, είναι το μέγαρο Βούρου που στο ισόγειο του στεγαζόταν το καφενείο "Ζαχαράτου". Μετά το θάνατο του ιδιοκτήτη, Δημ. Βούρου, το 1958 και μια δικαστική διαμάχη που μεσολάβησε περί κληρονομικών, γράφτηκε ο επίλογος για το κτίσμα που βρισκόταν στη γωνία Σταδίου και Βασ. Γεωργίου. Κατά συνέπεια ήρθε και το τέλος του ιστορικού "Ζαχαράτου". 

Στις 19 Μαρτίου 1963 εφαρμόστηκε η εκτέλεση της εξώσεως, όταν δικαστικοί κλητήρες με τη συνοδεία αστυνομικών κατέφτασαν στο κατάστημα.  Τελευταία ιδιοκτήτρια του καφενείου ήταν η Στεφανία Ζαχαράτου (χήρα του Άγγελου Ζαχαράτου) η οποία δε παρίστατο στην έξωση.

Η απομάκρυνση των επίπλων και λοιπού εξοπλισμού ξεκίνησε το μεσημέρι εκείνης της ημέρας. Θα ακολουθούσαν εξώσεις και στα υπόλοιπα καταστήματα του κτιρίου. Πλέον ο δρόμος για τη κατεδάφιση από την επιχείρηση του Όθωνα Λέφα-Τετενέ, ήταν ανοικτός. Τη θέση του θα έπαιρνε νέο πολυτελές ξενοδοχείο. 

Πλήθος κόσμου, πολιτικών και στρατιωτικών είχε περάσει από εκεί αποτελώντας ένα από τα κοσμικά στέκια της παλιάς Αθήνας. Το καφενείο "Ζαχαράτου" λειτουργούσε από το 1879. 

Το μέγαρο Βούρου, έργο Γάλλου αρχιτέκτονα, αρχικά δε στέγαζε καταστήματα. Αυτά δημιουργήθηκαν μετά από οικονομικές δυσχέρειες της οικογένειας Βούρου. 

Λίγο πριν το τέλος. Το κτίσμα με την επιγραφή του Όθωνα Λέφα-Τετενέ. "Ανέγερσις υπερπολυτελούς ξενοδοχείου".

Billy.

(photos αρχείο Billy Files)