Στις 12 Οκτωβρίου 1944 οι Γερμανοί κατακτητές φεύγουν από την Αθήνα. Η Ελλάδα είναι ελεύθερη. Ο κόσμος πανηγυρίζει. Δε θα περάσει πολύς καιρός... Τον Δεκέμβριο η πρωτεύουσα έχει μετατραπεί σε εμπόλεμη ζώνη. Για άλλη μια φορά ματωμένα Χριστούγεννα.
Έχουν προηγηθεί τέσσερα Χριστούγεννα αγωνίας και θυσίας.
Το 1940 ήταν σε εξέλιξη ο Ελληνοιταλικός πόλεμος. Οι μάχιμοι γιόρταζαν πολεμώντας στα χιονισμένα βουνά της Πίνδου. Το 1941 η Ελλάδα βρίσκεται ήδη υπό κατοχή. Εκείνα τα Χριστούγεννα οι Έλληνες υποφέρουν από τη πείνα. Το ίδιο και την επόμενη χρονιά... Το 1943 η κατάσταση δεν είναι πολύ καλύτερη. Επιπλέον υπάρχει ο τρόμος του κατακτητή.
Τα Χριστούγεννα του 1944 δεν υπάρχει κατακτητής, όμως η γιορτινή ατμόσφαιρα χάλασε από τη κατάρα του εμφυλίου. Τη περίοδο εκείνη πρωταγωνίστησαν τα ανακοινωθέντα ενώ οι πολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις βρίσκονταν στην ημερήσια διάταξη. Η Αθήνα χωρίζεται σε περιοχές των μεν και των δε. Ξανά τρομοκρατία.
Ανήμερα των Χριστουγέννων φτάνει στην Αθήνα ο Βρετανός πρωθυπουργός Winston Churcill. Τη νύχτα της 23ης προς 24η Δεκεμβρίου το ΕΑΜ ξεκινάει να μεταφέρει υπογείως και να τοποθετεί 750 κιλά ΤΝΤ στα θεμέλια του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία όπου θα διέμενε ο Churchill (μαζί με τον υπ. Εξωτερικών Άντονυ Ίντεν). Τελικά ο τόπος διαμονής άλλαξε τη τελευταία στιγμή. Στη συνέχεια το ΕΑΜ απέσυρε τα εκρηκτικά στη προοπτική σύσκεψης για ειρήνευση που θα γινόταν στο ίδιο ξενοδοχείο.
Αυτό ήταν το (εκρηκτικό) κλίμα των Χριστουγέννων του '44.
Το 1945 τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Ο Β Π.Π. έχει τελειώσει μόλις λίγους μήνες πριν. Σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν στερήσεις. Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι λίγο πιο ήρεμα (για την ώρα).
Στην εγχώρια αγορά ελλείψεις αγαθών δεν υπήρχαν πολλές. Υπήρχε όμως έλλειψη... χρημάτων. "Φάτε μάτια ψάρια..." Από την άλλη και τα διαθέσιμα προϊόντα δεν ήταν πάντα τα καλύτερα. Κοκκαλιάρικα κοτόπουλα από οκτώ χιλιάδες η οκά , η γαλοπούλα δέκα χιλιάδες η οκά. Κάποιοι πουλούσαν φτηνό κρέας, όμως αυτοί που αναγκαστικά ψώνιζαν από εκεί έφευγαν με ελάχιστο κρέας και πολλά κόκκαλα! Στα ύψη και η... προσιτή πατάτα. Και φυσικά υπήρχε η... παράλληλη αγορά!
Κάποιοι έκρυβαν και πουλούσαν τρόφιμα οπουδήποτε.
Οι κουραμπιέδες δεκαέξι ως δεκαοκτώ χιλιάδες η οκά. Τα μελομακάρονα επίσης απλησίαστα. Ένα μικρό πακετάκι γλυκά και πολύ ήταν. Κάποιοι πούλαγαν εναπομείναντα αντικείμενα για να καταφέρουν να αγοράσουν λίγα τρόφιμα. Άλλοι αντάλλαζαν ζάχαρη (του δελτίου) για λίγο κρέας.
Αυτά ήταν τα πρώτα μεταπολεμικά Χριστούγεννα στην Ελλάδα.
Billy.
Έχουν προηγηθεί τέσσερα Χριστούγεννα αγωνίας και θυσίας.
Το 1940 ήταν σε εξέλιξη ο Ελληνοιταλικός πόλεμος. Οι μάχιμοι γιόρταζαν πολεμώντας στα χιονισμένα βουνά της Πίνδου. Το 1941 η Ελλάδα βρίσκεται ήδη υπό κατοχή. Εκείνα τα Χριστούγεννα οι Έλληνες υποφέρουν από τη πείνα. Το ίδιο και την επόμενη χρονιά... Το 1943 η κατάσταση δεν είναι πολύ καλύτερη. Επιπλέον υπάρχει ο τρόμος του κατακτητή.
Τα Χριστούγεννα του 1944 δεν υπάρχει κατακτητής, όμως η γιορτινή ατμόσφαιρα χάλασε από τη κατάρα του εμφυλίου. Τη περίοδο εκείνη πρωταγωνίστησαν τα ανακοινωθέντα ενώ οι πολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις βρίσκονταν στην ημερήσια διάταξη. Η Αθήνα χωρίζεται σε περιοχές των μεν και των δε. Ξανά τρομοκρατία.
Ανήμερα των Χριστουγέννων φτάνει στην Αθήνα ο Βρετανός πρωθυπουργός Winston Churcill. Τη νύχτα της 23ης προς 24η Δεκεμβρίου το ΕΑΜ ξεκινάει να μεταφέρει υπογείως και να τοποθετεί 750 κιλά ΤΝΤ στα θεμέλια του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρετανία όπου θα διέμενε ο Churchill (μαζί με τον υπ. Εξωτερικών Άντονυ Ίντεν). Τελικά ο τόπος διαμονής άλλαξε τη τελευταία στιγμή. Στη συνέχεια το ΕΑΜ απέσυρε τα εκρηκτικά στη προοπτική σύσκεψης για ειρήνευση που θα γινόταν στο ίδιο ξενοδοχείο.
Αυτό ήταν το (εκρηκτικό) κλίμα των Χριστουγέννων του '44.
Το 1945 τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Ο Β Π.Π. έχει τελειώσει μόλις λίγους μήνες πριν. Σε όλη την Ευρώπη υπάρχουν στερήσεις. Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι λίγο πιο ήρεμα (για την ώρα).
Στην εγχώρια αγορά ελλείψεις αγαθών δεν υπήρχαν πολλές. Υπήρχε όμως έλλειψη... χρημάτων. "Φάτε μάτια ψάρια..." Από την άλλη και τα διαθέσιμα προϊόντα δεν ήταν πάντα τα καλύτερα. Κοκκαλιάρικα κοτόπουλα από οκτώ χιλιάδες η οκά , η γαλοπούλα δέκα χιλιάδες η οκά. Κάποιοι πουλούσαν φτηνό κρέας, όμως αυτοί που αναγκαστικά ψώνιζαν από εκεί έφευγαν με ελάχιστο κρέας και πολλά κόκκαλα! Στα ύψη και η... προσιτή πατάτα. Και φυσικά υπήρχε η... παράλληλη αγορά!
Κάποιοι έκρυβαν και πουλούσαν τρόφιμα οπουδήποτε.
Οι κουραμπιέδες δεκαέξι ως δεκαοκτώ χιλιάδες η οκά. Τα μελομακάρονα επίσης απλησίαστα. Ένα μικρό πακετάκι γλυκά και πολύ ήταν. Κάποιοι πούλαγαν εναπομείναντα αντικείμενα για να καταφέρουν να αγοράσουν λίγα τρόφιμα. Άλλοι αντάλλαζαν ζάχαρη (του δελτίου) για λίγο κρέας.
Αυτά ήταν τα πρώτα μεταπολεμικά Χριστούγεννα στην Ελλάδα.
Billy.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου