Η ιστορία της ξεκινάει στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν αρχίζει η κατασκευή της το 1898. Τα σχέδια ανέλαβε να υλοποιήσει ένας μηχανικός του στρατού, ο Ιωάννης Γενίσαρλης. Οι εργασίες θα κρατήσουν για πολλά χρόνια. Το όνομα της προέρχεται φυσικά από τον εθνικό ευεργέτη Ανδρέα Συγγρό ο οποίος συνέβαλε οικονομικά στη δημιουργία της λεωφόρου. Ζητήματα όπως απαλλοτριώσεις γης για τη διάνοιξη της. στη πράξη θα απασχολήσουν μετά το 1900.
Το 1904 καταρτίστηκε το ρυμοτομικό σχέδιο για την ανέγερση οικοδομών επί της λεωφόρου Συγγρού.
Ήδη όμως το 1893 στη δυτική όχθη του Ιλισσού, έχει μεταφέρει τις δραστηριότητές του ο Κάρολος Φιξ έχοντας κατασκευάσει ένα μεγάλο για την εποχή εργοστάσιο για τη παραγωγή μπύρας.
Επρόκειτο για το ίδιο μέρος όπου αργότερα (δεκαετία '50) έγινε στη θέση του το σύγχρονο εργοστάσιο της Φιξ από τον αρχιτέκτονα Τ. Ζενέτο. Αυτό αποτελούσε και το πλέον χαρακτηριστικό κτίριο στις αρχές της Λ. Συγγρού. Σήμερα το υφιστάμενο κτίριο μετατρέπεται στο νέο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
Το εργοστάσιο του ΦΙΞ στη Λ. Συγγρού περί το 1900.
Στη Λ. Συγγρού έγινε και το πρώτο θανατηφόρο αυτοκινητιστικό δυστύχημα στη χώρα μας. Συγκεκριμένα στις 4 Μαρτίου 1907, δύο αυτοκίνητα διέρχονταν τη Συγγρού με προορισμό το Π. Φάληρο. Το ένα το οδηγούσε ο βουλευτής Φθιώτιδας Νικ. Σιμόπουλος και το άλλο ο Πρίγκιπας Ανδρέας. Όμως στο ύψος του ΦΙΞ η 25χρονη Ευροσύνη Θ. Βαμβακά προσπάθησε να περάσει απέναντι το δρόμο σε μικρή απόσταση από τα κινούμενα οχήματα. Αυτό του Ν. Σιμόπουλου προηγείτο και στη προσπάθειά του να αποφύγει την άτυχη γυναίκα επιχείρησε να κάνει ελιγμό αλλά εκείνη έπεσε στο οδόστρωμα με αποτέλεσμα το αυτοκίνητο του Πρίγκιπα Ανδρέα που ακολουθύσε, να μη προλάβει να ακινητοποιηθεί, ώστε πέρασε από πάνω της. Ο Σιμόπουλος μετά το δυστύχημα ισχυρίστηκε ότι δεν σκότωσε την 25χρονη αλλά απλά την έριξε κάτω και ότι ο θάνατός της επήλθε από το 2ο αυτοκίνητο. Η Βαμβακά είχε μαζί τον 6χρονο γιό της, ο οποίος δεν έπαθε τίποτε εφόσον παρέμεινε στο πεζοδρόμιο.
Το 1902 το υπουργείο Εσωτερικών σύστησε επιτροπή με σκοπό να ορίσει το είδος των δέντρων που θα φυτευτούν κατά μήκος της λεωφόρου. Σε αυτή λάμβαναν μέρος ο διευθυντής του γεωργικού σταθμού Αθηνών κ. Μουράτογλου, ο νομομηχανικός Γαζής που είχε αναλάβει την εποπτεία των έργων στη Συγγρού και ο αρχιδενδροκόμος κ. Χριστίνης.
Τον Οκτώβριο του 1904 έγινε η δημοπρασία για τις προσφορές δεντροφύτευσης, της οποίας η δαπάνη είχε προϋπολογισθεί σε 135.000 δρχ.
Από τα τέλη Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου δίδεται η Συγγρού επίσημα σε δημόσια χρήση.
Από τα τέλη Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου δίδεται η Συγγρού επίσημα σε δημόσια χρήση.
Χαρακτηριστική παρουσία στη Συγγρού, είναι και αυτή του Πάντειου Πανεπιστημίου. Ο θεμέλιος λίθος του αρχικού κτιρίου εκεί τέθηκε στις 2 Ιανουαρίου 1927 από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη και τον τότε υπουργό Παιδείας Αθ. Αργυρό.
Τα μαθήματα ξεκίνησαν επίσημα το Νοέμβριο του 1930.
Το κεντρικό κτίριο της Παντείου Σχολής στη Λ. Συγγρού τη δεκαετία του '30.
Λεωφόρος Συγγρού περί το 1930.
Μετά τον πόλεμο γίνονται στη Συγγρού εργασίες ανακατασκευής, γύρω στο 1954. Το καλοκαίρι του 1959 εγκαινιάστηκε το νέο δίκτυο ηλεκτροφωτισμού της μεγάλης λεωφόρου.
Χαμηλά στη Συγγρού βρίσκεται το Πλανητάριο, δημιούργημα του Ιδρύματος Ευγενίδου που συνεστήθη το 1956. Εγκαινιάστηκε στις 7 Ιουνίου 1966 και ήταν το πρώτο στην Ελλάδα.
Το κτίριο του Ιδρύματος Ευγένιου Ευγενίδου σήμερα.
Η Λεωφ. Συγγρού τη δεκαετία του '60.
Σήμερα η Συγγρού στεγάζει πολλές μεγάλες εταιρίες από διάφορους κλάδους, αλλά και μερικά από τα μεγάλα ξενοδοχεία της Αθήνας. Αποκορύφωμα αποτελεί το InterContinental (Συγγρού 89-93) που κατασκευάστηκε το 1982, ένα από τα μεγαλύτερα ξενοδοχεία της πρωτεύουσας.
Το Ledra Marriott (Συγγρού 115) και το Metropolitan Hotel (Συγγρού 385) είναι άλλα δύο παραδείγματα.
To Ledra Marriott (πάνω) & το Metropolitan Hotel του ομίλου Χανδρή (κάτω), κατασκευασμένο το 1977.
Χαρακτηριστικό κτίριο της λεωφόρου τα τελευταία χρόνια είναι και αυτό της Εθνικής Ασφαλιστικής, έργο του Ελβετού αρχιτέκτονα Mario Botta. Κατασκευάστηκε τη περίοδο 2004-2006.
Δίπλα βρίσκεται η Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, ένα κτίριο 18.000 τ.μ. που εγκαινιάστηκε στα τέλη του 2010.
Το κτίριο της Εθνικής Ασφαλιστικής (πηγή: botta.ch)
Το 1957 ξεκινάνε τα σχέδια της ριζικής ανακαίνισης του εργοστασίου ΦΙΞ από τον αρχιτέκτονα Τάκη Ζενέτο. Μαζί του συνεργάστηκε ο Μαργαρίτης Αποστολίδης. Ο οριζόντιος όγκος του επιβάλλεται σε μια περιοχή που ακόμα δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως. Μετά τη πτώχευση της επιχείρησης, το κτίριο εγκαταλείφθηκε και χρόνια αργότερα ένα τμήμα του θα κατεδαφιστεί με σκοπό τη κατασκευή του σταθμού "Συγγρού-ΦΙΞ" της Αττικό Μετρό. Στο τμήμα του κτιρίου που διατηρήθηκε γίνονται πλέον οι απαραίτητες εργασίες ώστε να στεγαστεί εκεί το νέο Μουσείο Σύγχρονη Τέχνης.
To κτίριο της φαρμακευτικής εταιρίας Sanofi επί της Λ. Συγγρού 348 και δίπλα το κτίριο της Interamerican στον αριθμό 350, στο ύψος της Καλλιθέας είναι δύο από τα σύγχρονα κτίρια γραφείων που υπάρχουν στην εν λόγω λεωφόρο. Αυτό της Intramerican κατασκευάστηκε το 1973 όμως ανακαινίστηκε πλήρως το 2002.
Χαμηλότερα συναντάμε το χαρακτηριστικό πυραμοειδές κτίριο του Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου. Η κατασκευή του ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 1987 και αποπερατώθηκε τον Οκτώβριο του 1992. Η μελέτη για το σχεδιασμό του ανατέθηκε στο βρετανικό αρχιτεκτονικό γραφείο Llewelyn-Davies Weeks σε συνεργασία με το αρχιτεκτονικό γραφείο Κ. Καψαμπέλη-Κ. Σταμάτη.
Πρόκειται για ένα κτίριο συνολικής επιφάνειας 21.360 τ.μ.
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες παρουσίες και μοναδική σε σχέση με το ύφος που επικρατεί συνολικά στη Συγγρού, αποτελεί το κτίριο του Ιωσηφόγλειου ορφανοτροφείου που σήμερα στεγάζει την παιδόπολη "Αγ. Βαρβάρα" του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας. Κτίστηκε το 1929 από τον μικρασιάτη τραπεζίτη και επιχειρηματία Χαράλαμπο Ιωσηφόγλου. Από το 1932 άρχισε να λειτουργεί σαν ορφανοτροφείο. Βρίσκεται στον αριθμό 221, στα όρια του δήμου Νέας Σμύρνης.
Το Ιωσηφόγλειο.
Η λεωφόρος Συγγρού αποτελεί μια από τις σημαντικότερες και πλέον αξιοπρεπείς αρτηρίες της πόλης. Η διαμπερής κυκλοφορία που επιτρέπει αυξημένες μέσες ωριαίες ταχύτητες καθώς και οι πολιτιστικές, τουριστικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες που φιλοξενούνται εκεί, καθιστούν τη Συγγρού ιδιαίτερης δυναμικής. Φυσικά υπάρχουν πλέον κατά μήκος της λεωφόρου αρκετά κτίρια τα οποία δείχνουν να έχουν κάνει το κύκλο τους. Αυτά θα μπορούσαν άνετα να φύγουν και να δώσουν τη θέση τους σε νέα κτίρια, ώστε να ανανεωθεί το κτιριακό δυναμικό και δίνοντας μια νέα αίγλη στη Συγγρού. Ίσως κάποτε, σε καλύτερες εποχές. Για την ώρα, αρκούμαστε στο αισιόδοξο θέαμα των γερανών, εκεί χαμηλά, στο Φαληρικό Δέλτα που εργάζονται για τη κατασκευή της Λυρικής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης του ιδρύματος Σταύρου Νιάρχου.
Φτάνοντας κάποιος στο Φαληρικό Δέλτα αντικρίζει τους γερανούς από το εργοτάξιο του ιδρύματος Νιάρχου. Το έργο αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί το 2015.
Billy
(Photos: Billy 2013 & αρχείο Billy)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου