Δημήτρης Πικιώνης - Αρχιτέκτονας.

Ο Δημήτρης Πικιώνης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1887. Η ζωγραφική ήταν η πρώτη μεγάλη αγάπη του.Το 1906 γνωρίζει τον Κωνσταντίνο Παρθένη και γίνεται ο πρώτος χρονολογικά μαθητής του. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Πολυτεχνείο Αθηνών (1904-1908). Φεύγει για το Μόναχο και στη συνέχεια για το Παρίσι, όπου σπουδάζει σχέδιο και ζωγραφική  στην Académie de la grande Chaumiére. Παράλληλα γράφεται στο εργαστήριο του αρχιτέκτονα G. Chifflot και παρακολουθεί το μάθημα των αρχιτεκτονικών συνθέσεων στην École des Beaux Arts. Το 1912 επιστρέφει στην Ελλάδα και αρχίζει τις πρώτες μελέτες για την αρχιτεκτονική της νεοελληνικής παράδοσης. Το 1921 διορίζεται Επιμελητής του Καθηγητή Α.Ορλάνδου στο μάθημα της Μορφολογίας της Αρχιτεκτονικής και Ρυθμολογίας όπου παραμένει μέχρι τα μέσα του 1923. Το 1925 ονομάζεται έκτακτος Καθηγητής του Ε.Μ.Π. στην έδρα της Διακοσμητικής. Το 1930 μονιμοποιείται στην ίδια Έδρα. Το 1958 συνταξιοδοτείται. Το 1966 εκλέγεται τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (τάξη Γραμμάτων και Τεχνών) στην Έδρα της Αρχιτεκτονικής. Πεθαίνει τον Αύγουστο του 1968.

 Ανάμεσα στα πιο γνωστά του έργα συγκαταλέγονται η οικία Καραμάνου στην Αθήνα 1925, το Δημοτικό Σχολείο στα Πευκάκια 1931-32, το Πειραματικό Σχολείο Θεσσαλονίκης 1933-37, το Ξενία των Δελφών 1951-55, η οικία Ποταμιάνου στη Φιλοθέη 1953-55, η διαμόρφωση του χώρου γύρω από την Ακρόπολη και το λόφο του Φιλοπάππου 1954-57 και η Παιδική Χαρά Φιλοθέης 1961-65. Εκτός από το αρχιτεκτονικό του έργο ο Δημήτρης Πικιώνης έχει αφήσει και πολύ σημαντικό γραπτό έργο. 

Από τη παιδική χαρά Φιλοθέης (Φωτό-Billy)

To Δημοτικό Σχολείο στα Πευκάκια. Χωρίς ίχνος γραφικότητας ο Πικιώνης δημιουργεί ένα από τα μοντέρνα σχολεία της δεκαετίας του '30.

 Η διαμόρφωση του χώρου γύρω από την Ακρόπολη και το λόφο του Φιλοπάππου, μαζί με το εκκλησάκι και το Αναπαυτήριο του Αγίου Δημητρίου Λουμπαρδιάρη, ένα εκτεταμένο έργο των τελευταίων χρόνων της ζωής του Πικιώνη, ήταν ίσως το σημαντικότερο δημιούργημα του στο οποίο παρουσιάζεται χαρακτηριστικά η προσήλωση του δημιουργού στο Ελληνικό τοπίο και τη μακρόχρονη παράδοση του τόπου μας. Αυτό το έργο έχει χαρακτηριστεί από την UNESCO διατηρητέο μνημείο αρχιτεκτονικής.