H Μεγάλη Βρετανία αποτελούσε κάποτε μια από τις χώρες της γηραιάς ηπείρου, με σημαντική αυτοκινητοβιομηχανία.
Η παρουσία της στο χώρο του αυτοκινήτου ξεκινάει όταν αυτό έκανε ακόμα τα πρώτα του βήματα.
Δύο από τους κύριους εκπροσώπους της βρετανικής βιομηχανίας ήταν η Austin και η Morris .
Oι δύο αυτές εταιρίες είχαν ξεκινήσει τη πορεία τους σαν ανεξάρτητοι κατασκευαστές όμως, το 1952 συγχωνεύτηκαν (μαζί με άλλες μικρότερες εταιρίες) κάτω από την ομπρέλα της British Motor Corporation (BMC).
Στην Ελλάδα, οι Βρετανοί είχαν μια σημαντική παρουσία κατά τη δεκαετία του '50 αλλά και του '60, τη χρυσή δεκαετία των βρετανικών αυτοκινήτων.
Δημοφιλέστερες, βέβαια, ήταν οι δύο αυτές μάρκες. Τα μοντέλα που διέθεταν ήταν εξελιγμένα από κοινού και επρόκειτο για παραλλαγές των δύο εταιριών πάνω στο ίδιο θέμα.
Τα Austin αντιπροσώπευε στη χώρα μας από τη δεκαετία του '50 η "Αφοι Δούκα" με κεντρικά γραφεία επί της Λεωφόρου Συγγρού 116. Η επιχείρηση αποτελούνταν από τους αδελφούς Κωνσταντίνο, Ευστράτιο και Παναγιώτη Δούκα.
Αντιπροσωπεία της Morris κατά τη δεκαετία του '50, ήταν η "Κωνσταντίνος Ι. Ταμβακόπουλος" με έδρα στη Λεωφόρο Συγγρού 4.
Το 1961, οι Αδελφοί Δούκα ίδρυσαν την "Κωπάστρα Α.Ε." στην οποία πέρασε και η Morris.
Tα κεντρικά γραφεία εξακολουθούσαν να βρίσκονται στη Συγγρού 116 με έκθεση πωλήσεων και στην Αμαλίας 48. Στη Θεσσαλονίκη η έδρα ήταν στη Πλατεία Αριστοτέλους.
Ήδη εκείνη την εποχή η BMC διέθετε το θρυλικό Mini, που είχε παρουσιαστεί το καλοκαίρι του 1959.
Kάποιες διαφοροποιήσεις στη γκάμα των δύο εταιριών υπήρχαν, με τη Morris να διαθέτει αποκλειστικά στην αγορά το "1000", η εξέλιξη του οποίου πήγαινε πίσω, στα τέλη της δεκαετίας του '40. Aπό την άλλη, η Austin διέθετε αποκλειστικά το μικρό δίπορτο "A40" που είχε παρουσιαστεί το 1958.
Το 1962 η BMC παρουσίασε ένα μικρομεσαίο οικογενειακό μοντέλο με κωδικό ADO16. H εμπορική του ονομασία ήταν "1100" ή "1300" ανάλογα τον κινητήρα. Αυτό αποδείχθηκε ιδιαίτερα δημοφιλές και στη χώρα μας κατά τη δεκαετία του '60 έως τις αρχές της δεκαετίας του '70.
Το Morris "1100" προηγήθηκε του αντίστοιχου Austin κατά περίπου ένα χρόνο.
Πάντως, κατά τη διάρκεια των 60s, η Austin ήταν κατά κανόνα μπροστά σε πωλήσεις σε σχέση με την αδελφή Morris, αν και πολλές φορές οι διαφορά μεταξύ τους δεν ήταν μεγάλη.
Από το 1994 έως το 2000 το Rover Group πέρασε υπό τον έλεγχο της BMW. To επόμενο διάστημα, η πορεία της στην ευρωπαϊκή αγορά και τα οικονομικά προβλήματα, οδήγησαν στο κλείσιμο της εταιρίας έως τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας.
Οι πωλήσεις της Rover στην Ελλάδα το 2000, ανήλθαν σε 2.867 μονάδες με μερίδιο αγοράς 1.0%. Το 2004 η Rover-MG πέτυχε πωλήσεις μόλις 826 μονάδων με μερίδιο 0.3%.
Η παρουσία της στο χώρο του αυτοκινήτου ξεκινάει όταν αυτό έκανε ακόμα τα πρώτα του βήματα.
Δύο από τους κύριους εκπροσώπους της βρετανικής βιομηχανίας ήταν η Austin και η Morris .
Oι δύο αυτές εταιρίες είχαν ξεκινήσει τη πορεία τους σαν ανεξάρτητοι κατασκευαστές όμως, το 1952 συγχωνεύτηκαν (μαζί με άλλες μικρότερες εταιρίες) κάτω από την ομπρέλα της British Motor Corporation (BMC).
Στην Ελλάδα, οι Βρετανοί είχαν μια σημαντική παρουσία κατά τη δεκαετία του '50 αλλά και του '60, τη χρυσή δεκαετία των βρετανικών αυτοκινήτων.
Δημοφιλέστερες, βέβαια, ήταν οι δύο αυτές μάρκες. Τα μοντέλα που διέθεταν ήταν εξελιγμένα από κοινού και επρόκειτο για παραλλαγές των δύο εταιριών πάνω στο ίδιο θέμα.
Τα Austin αντιπροσώπευε στη χώρα μας από τη δεκαετία του '50 η "Αφοι Δούκα" με κεντρικά γραφεία επί της Λεωφόρου Συγγρού 116. Η επιχείρηση αποτελούνταν από τους αδελφούς Κωνσταντίνο, Ευστράτιο και Παναγιώτη Δούκα.
Αντιπροσωπεία της Morris κατά τη δεκαετία του '50, ήταν η "Κωνσταντίνος Ι. Ταμβακόπουλος" με έδρα στη Λεωφόρο Συγγρού 4.
Το 1961, οι Αδελφοί Δούκα ίδρυσαν την "Κωπάστρα Α.Ε." στην οποία πέρασε και η Morris.
Tα κεντρικά γραφεία εξακολουθούσαν να βρίσκονται στη Συγγρού 116 με έκθεση πωλήσεων και στην Αμαλίας 48. Στη Θεσσαλονίκη η έδρα ήταν στη Πλατεία Αριστοτέλους.
Ήδη εκείνη την εποχή η BMC διέθετε το θρυλικό Mini, που είχε παρουσιαστεί το καλοκαίρι του 1959.
Kάποιες διαφοροποιήσεις στη γκάμα των δύο εταιριών υπήρχαν, με τη Morris να διαθέτει αποκλειστικά στην αγορά το "1000", η εξέλιξη του οποίου πήγαινε πίσω, στα τέλη της δεκαετίας του '40. Aπό την άλλη, η Austin διέθετε αποκλειστικά το μικρό δίπορτο "A40" που είχε παρουσιαστεί το 1958.
Το 1962 η BMC παρουσίασε ένα μικρομεσαίο οικογενειακό μοντέλο με κωδικό ADO16. H εμπορική του ονομασία ήταν "1100" ή "1300" ανάλογα τον κινητήρα. Αυτό αποδείχθηκε ιδιαίτερα δημοφιλές και στη χώρα μας κατά τη δεκαετία του '60 έως τις αρχές της δεκαετίας του '70.
Το Morris "1100" προηγήθηκε του αντίστοιχου Austin κατά περίπου ένα χρόνο.
Πάντως, κατά τη διάρκεια των 60s, η Austin ήταν κατά κανόνα μπροστά σε πωλήσεις σε σχέση με την αδελφή Morris, αν και πολλές φορές οι διαφορά μεταξύ τους δεν ήταν μεγάλη.
Austin Mini
To 1973 την αντιπροσωπεία των Austin & Morris ανέλαβε η "Κένταυρος Α.Ε." με έδρα στην Ιερά Οδό 131. Η επιχείρηση αυτή είχε αναλάβει τη διανομή και άλλων βρετανικών εταιριών (όπως και η "Αφοί Δούκα" παλιότερα) οι οποίες βρίσκονταν υπό την British Leyland Motor Corporation (BLMC) όπως είχε μετονομαστεί η BMC από το 1968.
Στα 70s η εταιρία άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα. Νέα μοντέλα που έβλαψαν την εικόνα της και προβλήματα στη παραγωγή και στην διαχείριση, οδήγησαν την BLMC στα όρια της χρεοκοπίας και στην κρατικοποίησή της το 1975.
Mέχρι εκείνη την εποχή είχαν παρουσιαστεί στην ελληνική αγορά, τα Austin Victoria, Μorris Marina και Austin Allegro, που αντικατέστησε το επιτυχημένο "1100".
Φυσικά το Mini του Alec Isigonis εξακολουθούσε να διατίθεται.
Το 1977 η "Κένταυρος Α.Ε." εξαγοράστηκε από τον Κωνσταντίνο Φωστηρόπουλο. Το φθινόπωρο του 1979 δημιουργείται νέα αποθήκη ανταλλακτικών επί της Λεωφόρου Θησέως 73 στην Καλλιθέα.
Όμως μέσα σε αυτό το διάστημα οι πωλήσεις των βρετανικών μοντέλων γνωρίζουν συνεχή μείωση, πέφτοντας από το 2.5% το 1977, στο 1.6% το 1978 και στο 1.0% το 1979 (με σημαντική μείωση και σε απόλυτους αριθμούς) .
Με την είσοδο της δεκαετίας του '80 και έως τα μέσα, η βρετανική εταιρία θα είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη στη εγχώρια αγορά. Το 1986 η "Κένταυρος" συγχωνεύτηκε με τη ΒΙΑΜΑΞ του Φωστηρόπουλου. Τότε τα Austin Rover (όπως ονομάζονταν πλέον) έκαναν ένα ικανοποιητικό come back, με τα Metro & Montego, ενώ κατά τη δεκαετία του '90 σημειώνει σημαντική επιτυχία στη χώρα μας με νέα μοντέλα (σειρά 200 & 400), απλά ως Rover. Για παράδειγμα, το 1992 οι πωλήσεις της Rover στην Ελλάδα, ήταν λίγο κάτω από τις 6.000 μονάδες.Από το 1994 έως το 2000 το Rover Group πέρασε υπό τον έλεγχο της BMW. To επόμενο διάστημα, η πορεία της στην ευρωπαϊκή αγορά και τα οικονομικά προβλήματα, οδήγησαν στο κλείσιμο της εταιρίας έως τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας.
Οι πωλήσεις της Rover στην Ελλάδα το 2000, ανήλθαν σε 2.867 μονάδες με μερίδιο αγοράς 1.0%. Το 2004 η Rover-MG πέτυχε πωλήσεις μόλις 826 μονάδων με μερίδιο 0.3%.
To Morris 1100 1ης σειράς (φωτό) παρουσιάστηκε το 1962, ανανεώθηκε τον Οκτώβριο του 1967 (2η σειρά) και έμεινε στη παραγωγή έως το 1971. Το αντίστοιχο Austin παρουσιάστηκε το 1963 και έμεινε στη παραγωγή έως το 1974. Το ADO16, όπως ήταν ο κωδικός τους, είχε σχεδιαστεί από τον ελληνικής καταγωγής Sir Alec Isigonis. Και τα δύο ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή στη χώρα μας κατά τη δεκαετία του '60.
H Austin πέρασε στα χέρια της ΒΙΑΜΑΞ το 1986 και επανέκτησε τη θέση της στην ελληνική αγορά. Το Montego (φωτό) είχε αρκετή επιτυχία στη κατηγορία των 1.300 κ. εκ.
Billy
(photos αρχείο Billy Files)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου