Αφιέρωμα: Έλληνες αρχιτέκτονες. (μέρος 1ο)

Στάμος Παπαδάκης. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1906. Σπούδασε στο Πολυτεχνείο Αθηνών ενώ αργότερα πήγε στη Γαλλία (Ecole Speciale D'Architecture του Παρισιού) και πήρε το πτυχίο του αρχιτέκτονα και πολεοδόμου το 1929. Το 1935 ο Παπαδάκης πήγε στη Νέα Υόρκη ως αρχιτέκτονας της εταιρίας American Houses Inc. Κινήθηκε στα πλαίσια του μοντέρνου κινήματος. Σημαντικός ήταν ο ρόλος του ως γραμματέα στο 4ο Διεθνές Συνέδριο Μοντέρνας Αρχιτεκτονικής (CIAM) στην Αθήνα, το 1933. Έχει επίσης να επιδείξει συγγραφικό έργο, όπως βιβλία για τον Le Corbusier (του οποίου ήταν συνεργάτης) και τον Niemeyer.
Γνωστά του έργα αποτελούν το Αρχαιολογικό Μουσείο Άνδρου (1979-1981) και το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Άνδρο (1986) του ιδρύματος Γουλανδρή. 
Σημαντικό έργο του που αποτυπώνει της τάσεις του μοντέρνου κινήματος στη κατοικία κατά το μεσοπόλεμο, ήταν η οικία Φακίδη στη Γλυφάδα (1932-1933). 
Απεβίωσε το 1992 στο New Milford του Connecticut. 

Γιώργος Κοντολέων. Γεννήθηκε το 1896. Σπούδασε στη Ecole Speciale d' Architecture στο Παρίσι, ενώ είχαν προηγηθεί και σπουδές στη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Ανέλαβε μια σειρά από ιδιωτικά έργα που κινούνταν στα πλαίσια του μοντερνισμού, κατά το μεσοπόλεμο.
Η πολυκατοικία στη λεωφόρο Βας. Σοφίας 86 & Λαμψάκου είναι ένα από αυτά. Κτίστηκε μεταξύ 1932-1934 και βρίσκεται απέναντι από την Αμερικάνικη πρεσβεία. Ο Κοντολέων επέλεξε να τοποθετήσει τη κύρια όψη επί της Λαμψάκου και όχι επί της Βας. Σοφίας. Με αυτό τον τρόπο ο αρχιτέκτονας ήθελε να εκμεταλλευτεί τη θέα προς την Ακρόπολη, εκείνη την εποχή. Ενδιαφέρον έχει η παρουσία του στενού κατακόρυφου υαλοστασίου του κλιμακοστάσιου επί της Βας. Σοφίας, ενώ απουσιάζουν τα έρκερ με συνέπεια το αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα λιτό. 
Ο Κοντολέωντας θα σχεδιάσει και τη Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και κατοικία της Κούλας Πράτσικα (Ομήρου 55 /1932-1934). Το απέριττο κτίριο εξέφραζε επάξια το μοντέρνο κίνημα της περιόδου. Οι όψεις του χαρακτηρίζονται από τα μεγάλα ενιαία ανοίγματα. Αξιόλογο ήταν και το κτίριο της Ford στη Λεωφόρο Συγγρού (1934-1936). Εκεί έγινε χρήση της ορθομαρμάρωσης ενώ οι βαθμιδωτές υποχωρήσεις στη πρόσοψη, του προσέδιδαν μια αυστηρή νεωτερικότητα. Χωρίς να διαθέτει φλύαρο διάκοσμο, πάντως ξέφευγε από την απλοϊκή προσέγγιση ενός απογυμνωμένου κελύφους. Ο Γιώργος Κοντολέων έφυγε, δίνοντας τέρμα στη ζωή του, το 1952. 

Πολυκατοικία Βασ. Σοφίας 86.

Οικία Κ. Πράτσικα.

Πάνος Ν. Τζελέπης. Ο Τζελέπης γεννήθηκε το 1894 στη Κωνσταντινούπολη. Ο πατέρας του, Νικολής, ήταν αρχιτέκτονας στο παλάτι του Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ. Στην Πόλη θα πραγματοποιήσει τις γυμναστικές σπουδές του για να γραφτεί τελικά στο Ιταλικό Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Κωνσταντινουπόλεως.
Οι συνθήκες όμως κι ο πόλεμος αναγκάζουν την οικογένεια να φύγει απ΄ την Τουρκία για να εγκατασταθεί προσωρινά στην Αθήνα όπου ο Τζελέπης γράφεται και παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής και γλυπτικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δάσκαλο τον Θωμόπουλο. Στα έργα του συγκαταλέγονται μια σειρά από ιδιωτικά κτίρια αλλά και ορισμένα δημόσια. 
Σημαντικές είναι οι κατοικίες του κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου. 
Η οικία Οικονομίδη στο Ελληνικό (1929-1930) είναι μια ενδιαφέρουσα μοντέρνα αρχιτεκτονική σύνθεση. Αυτή δε θα είναι η μοναδική δουλειά του στο Ελληνικό. Υπήρξαν ακόμα η οικία Τζελέπη και η οικία Ιμβριώτη. Άλλη δουλειά του ήταν η οικία Φραντζή, στο Ψυχικό (1932). 
Το υπουργείο Προνοίας ανέθεσε στον αρχιτέκτονα τη σχεδίαση των παιδικών κοινοτήτων (ΠΙΚΠΑ). Αποτέλεσμα το συγκρότημα της Βούλας και το συγκρότημα της Πεντέλης. Το πρώτο καταστράφηκε σε βομβαρδισμούς κατά τον πόλεμο. Αποτελούσε ένα από τα λίγα μοντέρνα δημόσια κτίρια της περιόδου (με εξαίρεση τα σχολικά συγκροτήματα). Σε κάθε μονάδα (κοιτώνες για 50 παιδιά), περιμετρικά του κτιρίου υπήρχε συνεχές υαλοστάσιο και, όταν το επέτρεπαν οι καιρικές συνθήκες υπήρχε η δυνατότητα αυτό να "μαζευτεί" ώστε να υπάρχει άμεση επαφή με τον υπαίθριο χώρο (αφήνοντας μόνο τα γωνιακά κομμάτια, σε σχήμα Γ).
Ο Π.Ν. Τζελέπης απεβίωσε το 1976.

Billy.