Kαλή χρονιά!

 

2021

Το Vintage Files εύχεται σε όλες και όλους καλή χρονιά! Το νέο έτος να είναι ευτυχισμένο, δημιουργικό και αισιόδοξο, με υγεία και αγάπη. 

Β.Α

Παλιές ελληνικές διαφημίσεις του Nescafe

 

"Στο λεπτό... ο καλύτερος καφές". Το 1956 έκανε την εμφάνισή του το προϊόν που ήρθε να επισφραγίσει την πολύχρονη παρουσία της Nestle στην χώρα μας. Ήταν ο Nescafe, ο στιγμιαίος καφές που κυριάρχησε έκτοτε στην αγορά. Όμως η εταιρεία δεν παρέλειψε να συνδυάσει την προώθηση του Nescafe με δύο άλλα επιτυχημένα προϊόντα της, το Εβαπορέ Nestle και το γάλα ΒΛΑΧΑΣ, εφόσον ορισμένοι προτιμούσαν να πίνουν... Cafe au lait. Η καταχώρηση που ακολουθεί είναι από τον Δεκέμβριο του 1957.

Πάντως η πραγματική "επανάσταση" ήρθε με την εμφάνιση του παγωμένου Nescafe, του γνωστού μας φραπέ. Η αρχή έγινε το 1957. Ο "μύθος" λέει ότι το φραπέ "εφευρέθηκε" στην Δ.Ε.Θ εκείνης της χρονιάς, όμως η παρακάτω καταχώρηση τον προωθεί ήδη λίγο καιρό πριν, από τον Ιούλιο του '57. Πρόκειται -πιθανότατα- για την πρώτη διαφήμιση του Nescafe φραπέ στην χώρα μας.

Δεκέμβριος 1957

Β.Α

Αρχείο: Vintage Files

Παλιές διαφημίσεις της ΕΒΓΑ

Η Εθνική Βιομηχανία Γάλακτος (ΕΒΓΑ) ιδρύθηκε το 1934 από τους αδελφούς Σουραπά. 
Στις αρχές του 1935 η εταιρεία ξεκίνησε  την παραγωγή και διάθεση του νωπού παστεριωμένου γάλακτος, στην χώρα μας. Η ΕΒΓΑ είχε επενδύσει τότε 30.000.000 δραχμές στην κατασκευή του εργοστασίου της, στον Βοτανικό. Μεγάλη δυναμική παρουσίασε και στον χώρο του παγωτού (από παστεριωμένο γάλα) αρχικά με το ξυλάκι και λίγο αργότερα με το κυπελλάκι και το χωνάκι. Εν τω μεταξύ η ονομασία της άλλαξε σε Ελληνική Βιομηχανία Γάλακτος.
Μετά τα δύσκολα χρόνια της κατοχής, η ΕΒΓΑ συνέχισε ακάθεστη την πορεία της προσφέροντας τα προϊόντα που την είχαν ήδη καθιερώσει στην ελληνική αγορά προπολεμικά. Επιπλέον, η ΕΒΓΑ παρήγαγε και το συσκευασμένο κακάο για ρόφημα.
Στις αρχές της δεκαετίας του '60 κυκλοφόρησε το παστεριωμένο γάλα "ACTINISE", με την μέθοδο της ακτινώσεως. Το συγκεκριμένο γάλα ήταν εμπλουτισμένο με βιταμίνη D. 
To 1964 κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, το γάλα σε πλαστικές φιάλες μιας χρήσης. Έως τότε οι φιάλες ήταν γυάλινες με δυνατότητα επιστροφής και επαναχρησιμοποίησης. 
Τα χρόνια μετά τον πόλεμο έγινε θεσμός η "ΕΒΓΑ της γειτονιάς", ένα ευρύ δίκτυο πρατηρίων μέσα από το οποίο γινόταν η διανομή των προϊόντων της. 

Ακολουθούν μερικές χαρακτηριστικές διαφημίσεις της ΕΒΓΑ πριν από τον πόλεμο, αλλά και των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων. 

Ιούλιος 1937

Απρίλιος 1938

Ιούνιος 1938

Μάιος 1939

Μάιος 1940

Απρίλιος 1949

Μάιος 1949

Ιανουάριος 1952

Ιούλιος 1955

Ιούλιος 1955

Ιούνιος-Ιούλιος 1959

B.A

Αρχείο © Vintage Files (2020)

MiniDisc: το ξεχασμένο φορμάτ

Τον Σεπτέμβριο του 1992, η Sony αποκάλυψε την τεχνολογία που ήλπιζε πως θα αλλάξει την σχέση μας με την μουσική. Οι κασέτες ήταν πολύ ευαίσθητες στην μακροχρόνια χρήση και τα CD ήταν αποκλειστικά για ακρόαση, χωρίς την δυνατότητα ηχογράφησης ακόμα. Όμως το MiniDisc μπορούσε να κάνει τα πάντα.
Το μοναδικό πρόβλημα; Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε. Tον πρώτο χρόνο από την παρουσίασή του, η Sony κατάφερε να πουλήσει μόνο 50.000 MiniDisc player/recorders στις Η.Π.Α.
Παρά το γεγονός ότι το νέο φορμάτ ήταν καλύτερο από τις καθιερωμένες εναλλακτικές, δεν φάνηκε να αξίζει σαν επένδυση. Για τους λάτρεις της τεχνολογίας ήταν υπέροχο, όμως το ευρύ κοινό έμεινε πιστό στις κασέτες για ηχογράφηση και στα walkman/discman για φορητότητα. 
Όταν έκανε λανσάρισε το MiniDisc το 1992, η Sony δεν έδειξε να συνειδητοποιεί ότι το νεανικό κοινό στο οποίο απευθυνόταν, δεν είχε τα χρήματα για να αγοράσει το προϊόν της. Η πρώτη συσκευή κόστιζε $750, πράγμα που δεν ήταν ικανό να παρασύρει τους εφήβους από μακριά από τις κασέτες και τα CD. 

To 1998 η Sony δήλωσε ότι θα ήταν η "χρονιά του MiniDisc", μετά από έρευνα που έδειξε ότι το 75% των Αμερικανών δεν είχε ακούσει καν για την συσκευή. Ακολούθησε μια εκστρατεία προώθησης ύψους 30 εκατομμυρίων δολλαρίων, που συνοδεύτηκε από την παρουσίαση φθηνότερων συστημάτων, με το πιο προσιτό στα $250. 
Έως εκείνη την εποχή, η μοναδική χώρα που το MiniDisc είχε μια καλή πορεία στην αγορά, ήταν η Ιαπωνία. Mέσα στην πρώτη πενταετία από την κυκλοφορία του, οι πωλήσεις του στις Η.Π.Α ανήλθαν σε 500.000 μονάδες, ενώ στην Ιαπωνία μόνο το 1997 έφτασαν τα 5.000.000 κομμάτια. 
Στα μεγάλα καταστήματα της HMV στο Λονδίνο, τα ράφια με τα MiniDisc έμοιαζαν μικροσκοπικές φιγούρες σε σύγκριση με τον χώρο που καταλάμβαναν τα CD. 

Μέχρι την εποχή που ορισμένες άλλες εταιρείες άρχισαν να δείχνουν κάποιο ενδιαφέρον για το φορμάτ, ήταν ήδη πολύ αργά. Τον Οκτώβριο του 2001 η Apple παρουσίασε το πρώτο iPod. Εν τω μεταξύ τα CD εγγραφής είχαν αρχίσει να κυριαρχούν μεταξύ όσων ήθελαν να φτιάξουν τις δικές τους συλλογές μουσικής. Την ίδια χρονιά το MiniDisc και οι κασέτες σημείωσαν πτώση των πωλήσεων κατά 70%. Σημαντικός παράγοντας ήταν και η αδιαφορία των δισκογραφικών εταιρειών σχετικά με κυκλοφορίες στο συγκεκριμένο φορμάτ. 
Αναπόφευκτα, το τέλος έδειχνε να πλησιάζει. Τον Σεπτέμβριο του 2011 η Sony έστειλε την τελευταία αποστολή από MiniDisc walkman. Έως το 2013 σταμάτησε την διάθεση συσκευών MiniDisc όλων των τύπων. 

Β.Α

Πληροφορίες/στοιχεία: theguardian.com & minidisc.org

Αθήνα 1985

Εικόνες από την Αθήνα του 1985, μέσα από τον φακό της Les Walsh.

Κολωνάκι

Πανεπιστημίου

Λεωφ. Βασ. Σοφίας (στο βάθος διακρίνεται το Πολεμικό Μουσείο).

Ηρώδου Αττικού

Στοά του Αττάλου

Οδός Καραγιώργη Σερβίας, Σύνταγμα

Λεωφ. Συγγρού

Λεωφ. Συγγρού

Photos by Les Walsh (1985)