Mε τη σταδιακή διάδοση του αυτοκινήτου στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, δημιουργήθηκαν νέες ανάγκες, τις οποίες ήρθαν να καλύψουν νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσονταν και οι σταθμοί αυτοκινήτων ή αλλιώς, γκαράζ.
Διάφοροι τέτοιοι σταθμοί έκαναν την εμφάνισή τους από νωρίς στη πρωτεύουσα. Το πρώτο γκαράζ που ιδρύθηκε, θεωρείται αυτό του Ευστάθιου Σαρδέλη στη Πανεπιστημίου 47, χωρίς όμως να είναι γνωστό το πότε ακριβώς Το 1924 κάνει την εμφάνισή του ένα νέο "μέγα" γκαράζ, των Αδελφών Μηλά, επί της οδού Καρόλου 28. Βέβαια, αυτά δεν ήταν τα μοναδικά.
Όμως, εκτός από τη φύλαξη των αυτοκινήτων, σκοπός των γκαράζ ήταν να προσφέρουν και άλλες υπηρεσίες, όπως το πλύσιμο ή η λίπανση του οχήματος.
Οι απαιτήσεις, πάντως, για τη κάλυψη των ολοένα και αυξανόμενων αναγκών κάνει απαραίτητη την ύπαρξη νέων σύγχρονων γκαράζ στην Αθήνα.
Τη καλύτερη απάντηση έρχεται να δώσει ο σταθμός αυτοκινήτων των Αδελφών Απέργη.
Ο σταθμός αυτός δεν ήταν μόνο ένα μεγάλο σε κλίμακα γκαράζ, αλλά διέθετε και τον πλέον σύγχρονο εξοπλισμό, ενώ αποτελούσε και ένα μοντέρνο αρχιτεκτονικά κτίριο. Κατασκευάστηκε τη περίοδο 1936-1938 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ρένου Κουτσούρη, επί της οδού Κανάρη 3 στο Κολωνάκι.
Το επταώροφο γκαράζ, είχε χωρητικότητα 150 αυτοκινήτων. Στο ισόγειο υπήρχε μια περιστροφική πλατφόρμα για την μετακίνηση των οχημάτων, με δυνατότητα εφοδιασμού καυσίμων από τέσσερις αντλίες ή λίπανσης. Στο υπόγειο υπήρχε ολοκληρωμένη μονάδα συντήρησης, ενώ γινόταν και καθαρισμός με αντλία υψηλής πίεσης. Υδραυλικοί ανυψωτήρες έδιναν τη δυνατότητα για πλύσιμο και κάτω από το αυτοκίνητο, ενώ υπήρχε και εξοπλισμός για καθαρισμό στο εσωτερικό του.
Η φροντίδα του οχήματος έφτανε μέχρι στην αφαίρεση των υπολειμμάτων και των ακαθαρσιών από τη βαλβολίνη στο κιβώτιο ταχυτήτων, με ειδικό απορροφητικό μηχάνημα. Φυσικά, γίνονταν και άλλες εργασίες όπως, ο έλεγχος της πίεσης των ελαστικών ή η αλλαγή αυτών καθώς και ευθυγράμμιση.
Όμως και η διαδικασία της φύλαξης των αυτοκινήτων γινόταν με σύγχρονο τρόπο. Δύο ανελκυστήρες αλλά και ειδικοί μεταφορείς φρόντιζαν για τη μετακίνηση τους σε κάθε όροφο. Επιπλέον, σε όλα τα επίπεδα του σταθμού, υπήρχαν εσωτερικά τηλέφωνα και θέρμανση.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσονταν και οι σταθμοί αυτοκινήτων ή αλλιώς, γκαράζ.
Διάφοροι τέτοιοι σταθμοί έκαναν την εμφάνισή τους από νωρίς στη πρωτεύουσα. Το πρώτο γκαράζ που ιδρύθηκε, θεωρείται αυτό του Ευστάθιου Σαρδέλη στη Πανεπιστημίου 47, χωρίς όμως να είναι γνωστό το πότε ακριβώς Το 1924 κάνει την εμφάνισή του ένα νέο "μέγα" γκαράζ, των Αδελφών Μηλά, επί της οδού Καρόλου 28. Βέβαια, αυτά δεν ήταν τα μοναδικά.
Όμως, εκτός από τη φύλαξη των αυτοκινήτων, σκοπός των γκαράζ ήταν να προσφέρουν και άλλες υπηρεσίες, όπως το πλύσιμο ή η λίπανση του οχήματος.
Οι απαιτήσεις, πάντως, για τη κάλυψη των ολοένα και αυξανόμενων αναγκών κάνει απαραίτητη την ύπαρξη νέων σύγχρονων γκαράζ στην Αθήνα.
Τη καλύτερη απάντηση έρχεται να δώσει ο σταθμός αυτοκινήτων των Αδελφών Απέργη.
Ο σταθμός αυτός δεν ήταν μόνο ένα μεγάλο σε κλίμακα γκαράζ, αλλά διέθετε και τον πλέον σύγχρονο εξοπλισμό, ενώ αποτελούσε και ένα μοντέρνο αρχιτεκτονικά κτίριο. Κατασκευάστηκε τη περίοδο 1936-1938 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Ρένου Κουτσούρη, επί της οδού Κανάρη 3 στο Κολωνάκι.
Το επταώροφο γκαράζ, είχε χωρητικότητα 150 αυτοκινήτων. Στο ισόγειο υπήρχε μια περιστροφική πλατφόρμα για την μετακίνηση των οχημάτων, με δυνατότητα εφοδιασμού καυσίμων από τέσσερις αντλίες ή λίπανσης. Στο υπόγειο υπήρχε ολοκληρωμένη μονάδα συντήρησης, ενώ γινόταν και καθαρισμός με αντλία υψηλής πίεσης. Υδραυλικοί ανυψωτήρες έδιναν τη δυνατότητα για πλύσιμο και κάτω από το αυτοκίνητο, ενώ υπήρχε και εξοπλισμός για καθαρισμό στο εσωτερικό του.
Η φροντίδα του οχήματος έφτανε μέχρι στην αφαίρεση των υπολειμμάτων και των ακαθαρσιών από τη βαλβολίνη στο κιβώτιο ταχυτήτων, με ειδικό απορροφητικό μηχάνημα. Φυσικά, γίνονταν και άλλες εργασίες όπως, ο έλεγχος της πίεσης των ελαστικών ή η αλλαγή αυτών καθώς και ευθυγράμμιση.
Όμως και η διαδικασία της φύλαξης των αυτοκινήτων γινόταν με σύγχρονο τρόπο. Δύο ανελκυστήρες αλλά και ειδικοί μεταφορείς φρόντιζαν για τη μετακίνηση τους σε κάθε όροφο. Επιπλέον, σε όλα τα επίπεδα του σταθμού, υπήρχαν εσωτερικά τηλέφωνα και θέρμανση.
Ο σταθμός αυτοκινήτων των Αδελφών Απέργη στην οδό Κανάρη 3. (1938)
Διαφήμιση του υπερσύγχρονου εκείνη την εποχή, επταώροφου γκαράζ των Αδελφών Απέργη.
Billy.
(photos αρχείο Billy Files)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου