Η Panhard ήταν μια γαλλική εταιρία κατασκευής αυτοκινήτων.
Από το 1890, που έφτιαξε το πρώτο της αυτοκίνητο, μέχρι τον 2ο Π.Π. ήταν γνωστή ως Panhard et Levassor.
Μετά τον πόλεμο η Panhard συνέχισε τη παραγωγή της, αρχικά παρουσιάζοντας το μικρό 4πορτο Dyna X (σε διάφορες εκδόσεις), με μήκος 3.82 μέτρα.
To 1954 αντικαταστάθηκε από το Dyna Z. Με τη Panhard να χρησιμοποιεί αλουμίνιο για τη κατασκευή του αμαξώματος, τα μοντέλα αυτά ήταν εξαιρετικά ελαφριά. Το αλουμίνιο, όμως, κόστιζε σημαντικά ακριβότερα σε σχέση με το ατσάλι, πράγμα που οδήγησε την εταιρία να αντικαταστήσει σταδιακά τα μέρη από αλουμίνιο έως το 1957.
Το Dyna Z είχε κινητήρα 851 κ. εκ. και 4πορτο αμάξωμα ή 2πορτο cabriolet.
To 1955 η Citroen απέκτησε το 25% των μετοχών της Panhard. Έως την άνοιξη του 1958, την αντιπροσωπεία της Panhard είχε στη χώρα μας ο Α. Καρντανό, ο οποίος ήταν και αντιπρόσωπος της Citroen. Η έδρα της επιχείρησης ήταν στην οδό Πατησίων 127.
Το καλοκαίρι του 1958 η Panhard θα περάσει στα χέρια του Αριστομένη Θ. Καρέλα, ο οποίος είχε αναλάβει κατά διαστήματα τη διάθεση των αυτοκινήτων και άλλων εταιριών. H κεντρική έκθεση στην Αθήνα βρισκόταν τότε στην οδό Πειραιώς 27, ενώ στη Θεσσαλονίκη επί της Μεγ. Αλεξάνδρου 60.
Το 1959 παρουσιάζεται το PL17, αντικαταστάτης του Dyna Z. H σχεδίαση του ακολουθούσε τα πρότυπα του προκατόχου του, με τις έντονες καμπύλες και 4πορτο αμάξωμα μήκους 4.58 μέτρων. Ο κινητήρας ήταν 851 κ.εκ με απόδοση 42 ίππων. Αργότερα, από το 1963, η χωρητικότητα του κινητήρα ήταν στα 848 κ.ε.κ με την απόδοση να φτάνει τους 50 ίππους. Η Panhard διέθετε το PL17 και σε 2πορτη ανοικτή έκδοση, όμως είναι αμφίβολο αν αυτή ήρθε στην Ελλάδα.
Η παραγωγή του συγκεκριμένου μοντέλου σταμάτησε το 1965, όμως στη χώρα μας αναφερόταν στους καταλόγους για κάποιους μήνες έως το 1966.
H Panhard είχε και αγωνιστική παρουσία, κερδίζοντας το Ράλλυ Μόντε Κάρλο το 1960. Εκτός από τη 1η θέση, η εταιρία κέρδισε τη 2η και τη 3η θέση, χάρη στην επίδοση των PL17 βάρους μόλις 805 κιλών.
Από το 1962 περίπου, η έδρα της αντιπροσωπείας στην Αθήνα μεταφέρθηκε στη Λεωφόρο Συγγρού 21.
Από το 1890, που έφτιαξε το πρώτο της αυτοκίνητο, μέχρι τον 2ο Π.Π. ήταν γνωστή ως Panhard et Levassor.
Μετά τον πόλεμο η Panhard συνέχισε τη παραγωγή της, αρχικά παρουσιάζοντας το μικρό 4πορτο Dyna X (σε διάφορες εκδόσεις), με μήκος 3.82 μέτρα.
To 1954 αντικαταστάθηκε από το Dyna Z. Με τη Panhard να χρησιμοποιεί αλουμίνιο για τη κατασκευή του αμαξώματος, τα μοντέλα αυτά ήταν εξαιρετικά ελαφριά. Το αλουμίνιο, όμως, κόστιζε σημαντικά ακριβότερα σε σχέση με το ατσάλι, πράγμα που οδήγησε την εταιρία να αντικαταστήσει σταδιακά τα μέρη από αλουμίνιο έως το 1957.
Το Dyna Z είχε κινητήρα 851 κ. εκ. και 4πορτο αμάξωμα ή 2πορτο cabriolet.
To 1955 η Citroen απέκτησε το 25% των μετοχών της Panhard. Έως την άνοιξη του 1958, την αντιπροσωπεία της Panhard είχε στη χώρα μας ο Α. Καρντανό, ο οποίος ήταν και αντιπρόσωπος της Citroen. Η έδρα της επιχείρησης ήταν στην οδό Πατησίων 127.
Το καλοκαίρι του 1958 η Panhard θα περάσει στα χέρια του Αριστομένη Θ. Καρέλα, ο οποίος είχε αναλάβει κατά διαστήματα τη διάθεση των αυτοκινήτων και άλλων εταιριών. H κεντρική έκθεση στην Αθήνα βρισκόταν τότε στην οδό Πειραιώς 27, ενώ στη Θεσσαλονίκη επί της Μεγ. Αλεξάνδρου 60.
Το 1959 παρουσιάζεται το PL17, αντικαταστάτης του Dyna Z. H σχεδίαση του ακολουθούσε τα πρότυπα του προκατόχου του, με τις έντονες καμπύλες και 4πορτο αμάξωμα μήκους 4.58 μέτρων. Ο κινητήρας ήταν 851 κ.εκ με απόδοση 42 ίππων. Αργότερα, από το 1963, η χωρητικότητα του κινητήρα ήταν στα 848 κ.ε.κ με την απόδοση να φτάνει τους 50 ίππους. Η Panhard διέθετε το PL17 και σε 2πορτη ανοικτή έκδοση, όμως είναι αμφίβολο αν αυτή ήρθε στην Ελλάδα.
Η παραγωγή του συγκεκριμένου μοντέλου σταμάτησε το 1965, όμως στη χώρα μας αναφερόταν στους καταλόγους για κάποιους μήνες έως το 1966.
H Panhard είχε και αγωνιστική παρουσία, κερδίζοντας το Ράλλυ Μόντε Κάρλο το 1960. Εκτός από τη 1η θέση, η εταιρία κέρδισε τη 2η και τη 3η θέση, χάρη στην επίδοση των PL17 βάρους μόλις 805 κιλών.
Από το 1962 περίπου, η έδρα της αντιπροσωπείας στην Αθήνα μεταφέρθηκε στη Λεωφόρο Συγγρού 21.
Panhard Dyna (1955-1959)
H παρουσία της Panhard στην ελληνική αγορά δεν ήταν σημαντική. Παρά τους μικρούς κινητήρες, που τα κατέτασσαν στη μικρότερη κατηγορία από άποψη εισφοράς (6 φορ. ίπποι) τα μοντέλα της γαλλικής εταιρίας δεν πέτυχαν παρά τη διάθεση μερικών δεκάδων μονάδων ετησίως, έως τα μέσα της δεκαετίας του '60.
Για παράδειγμα, το 1962 διατέθηκαν 24 Panhard στην αγορά της πρωτεύουσας, με ελάχιστα επιπλέον να πωλούνται στην υπόλοιπη χώρα. Το 1963 πούλησε ελαφρώς περισσότερα αυτοκίνητα συνολικά, ενώ την επόμενη χρονιά (1964) διέθεσε γύρω στις 40 μονάδες στην Αθήνα με τις πωλήσεις της πανελλαδικά να φτάνουν περί τις 70 μονάδες.
Το 1965, φαίνεται να ήταν η τελευταία χρονιά που η Panhard πέτυχε διψήφιο αριθμό πωλήσεων στην Ελλάδα. Ήταν η τελευταία ουσιαστικά χρονιά που ήταν διαθέσιμο το 4πορτο PL17. Ήταν επίσης η χρονιά που η Panhard πέρασε ολοκληρωτικά στα χέρια της Citroen.
Στο επόμενο διάστημα η Panhard διέθετε μόνο το coupe μοντέλο "24", που είχε παρουσιαστεί το 1963 και του οποίου η παραγωγή θα διαρκέσει έως το 1967. Ήταν το τελευταίο μοντέλο που κατασκεύασε η εταιρία πριν περάσει στην ιστορία, με τη Citroen να προορίζει τις εγκαταστάσεις για την παραγωγή δικών της μοντέλων.
Το "24" ήταν ένα σύγχρονο σχεδιαστικά δίπορτο coupe, με τον κινητήρα των 850 κ.εκ, στους 6 φορ. ίππους. Στη χώρα μας ήταν διαθέσιμες όλες οι εκδόσεις, συμπεριλαμβανομένης της "24 BT" με αμάξωμα κατά 25 cm μεγαλύτερο, με περισσότερο χώρο για τους πίσω επιβάτες.
Οι κινητήρες που κινούσαν τα μοντέλα της Panhard ήταν αερόψυκτοι, τετράχρονοι 2 κυλίνδρων, τύπου Boxer, ενώ όλα διέθεταν την κίνηση στους εμπρός τροχούς.
Panhard PL17. Tα μοντέλα της εταιρίας διέθεταν μια σειρά από πλεονεκτήματα, όμως η παρουσία τους στη χώρα μας ήταν μικρή. Το PL17 το προωθούσε η εδώ αντιπροσωπεία και ως ταξί.
To Panhard 24 ήταν το τελευταίο μοντέλο που κατασκεύασε η γαλλική εταιρία, έως το 1967. Το coupe με την εντυπωσιακή γραμμή ήταν διαθέσιμο και στη χώρα μας. Συνδύαζε τις καλές επιδόσεις με την καλή οικονομία στα καύσιμα από μοτέρ 850 κ.εκ.
Billy
(photos αρχείο Billy Files)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου