Κωνσταντίνος Καψαμπέλης. Ο Κ. Καψαμπέλης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1909. Σπούδασε στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου της Γάνδης για δυο χρόνια και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1929 όπου και συνέχισε στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. στην Αθήνα, έως το 1933. Διαθέτει έναν αρκετά μεγάλο αριθμό έργων, είτε ιδιωτικών είτε δημόσιων. Στα ιδιωτικά έργα συγκαταλέγονται προαστιακές κατοικίες, αρκετές εκ των οποίων βρίσκονται στο Ψυχικό, αλλά και πολυκατοικίες. Ο Καψαμπέλης έδρασε προπολεμικά αλλά και μεταπολεμικά χωρίς να ακολουθεί απαραίτητα ένα ορισμένο αρχιτεκτονικό στυλ. Αντίθετα επέδειξε την ικανότητα του να ικανοποιεί τις απαιτήσεις και τις ανάγκες της πελατείας του.
Επίσης έδινε μεγάλη σημασία στην τελική επεξεργασία των επιφανειών και στο φινίρισμα. Όσον αφορά τις πολυκατοικίες, δείγματα της δουλειάς του είναι αυτή στη Πατριάρχου Ιωακείμ 17 στο Κολωνάκι (1950) και η πολυκατοικία επί της Βας. Σοφίας 25 & Ν. Δούκα (1954). Η πρώτη ακολουθεί συντηρητικό μοτίβο με καμπυλωτά μπαλκόνια και σαφή διαχωρισμό της βάσης από τον κορμό. Η δεύτερη είναι μεγαλύτερης κλίμακας και ακολουθεί έναν απλοποιημένο κλασικισμό που αποπνέει μια αστική μεγαλοπρέπεια.
Στα δημόσια κτίρια συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, το Νοσοκομείο Πατρών “Άγιος Ανδρέας” (1961), ο Ναυτικός Όμιλος Θεσσαλονίκης (1963), τοΩνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο (1987-1992- μελετήθηκε τη δεκαετία του ’80. Η μελέτη για το σχεδιασμό του ανατέθηκε στο βρετανικό αρχιτεκτονικό γραφείο Llewelyn-Davies Weeks σε συνεργασία με το αρχιτεκτονικό γραφείο Κ. Καψαμπέλη-Κ. Σταμάτη.), το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως κ.α.
Στο διάστημα (1944-1954) κατείχε και την έδρα των Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων του Ε.Μ.Π., ενώ ο 1966 τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Βασιλικού Τάγματος του Φοίνικα. Απεβίωσε το 1984.
Κωνσταντίνος Δοξιάδης. Ο Κ. Δοξιάδης γεννήθηκε το 1913. Αποφοίτησε από την Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π το 1935 κι ένα χρόνο αργότερα ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Μηχανικός από το Πανεπιστήμιο Charlottenburg του Βερολίνου. Το 1937 διορίστηκε μηχανικός της Πολεοδομικής Υπηρεσίας της Διοικήσεως Πρωτευούσης, ενώ από το 1940 έως το 1945 διετέλεσε Προϊστάμενος στη Πολεοδομική Υπηρεσία στο Γραφείο Χωροταξικών και Πολεοδομικών Ερευνών και Μελετών. Σημαντικό ήταν το έργο του σχετικά με τη συγκέντρωση στοιχείων για τις απώλειες στις υποδομές της Ελλάδας κατά τη διάρκεια του πολέμου. Αποτέλεσμα ήταν η έκδοση του λευκώματος “Αι θυσίαι της Ελλάδος στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο”, που ανέλυε παραστατικά τις συνέπειες του πολέμου μέσα από γραφήματα.
Μετά την απελευθέρωση υπήρξε μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας σε θέματα ανοικοδόμησης και έλαβε μέρος σε αποστολές στο εξωτερικό προβάλλοντας τις θέσεις της χώρας. Επίσης, τη περίοδο 1945-1951 ανέλαβε σημαντικά πόστα, πρώτα ως υφυπουργός Ανοικοδόμησης - Γενικός Διευθυντής Ανοικοδομήσεως (1945 -1948) και στη συνέχεια ως Συντονιστής Ανασυγκρότησης και υπηρεσιακός Υφυπουργός Υπουργείου Συντονισμού.
Το 1951 ίδρυσε το Τεχνικό Γραφείο Δοξιάδη, μαζί με μια μικρή ομάδα αρχιτεκτόνων και πολεοδόμων. Με την επέκταση των δραστηριοτήτων, ξεκινάει το 1955 η μελέτη για το νέο κτίριο που θα στεγάσει την εταιρία, στο Λυκαβηττό (αρχικά στεγαζόταν επί της Πανεπιστημίου). Το σύγχρονο κτιριακό συγκρότημα του Δοξιάδη, κτίστηκε σε ένα επικλινές οικόπεδο. Σχεδιάστηκε σε συνεργασία με τους Τ. Κουραβέλο και Α. Σκέπερς, κατασκευάστηκε τη περίοδο 1957-1961 και θεωρήθηκε ως ένα από τα πιο επιτυχημένα κτίρια γραφείων της περιόδου στην Ελλάδα.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 28 Ιουνίου 1975.
Επίσης έδινε μεγάλη σημασία στην τελική επεξεργασία των επιφανειών και στο φινίρισμα. Όσον αφορά τις πολυκατοικίες, δείγματα της δουλειάς του είναι αυτή στη Πατριάρχου Ιωακείμ 17 στο Κολωνάκι (1950) και η πολυκατοικία επί της Βας. Σοφίας 25 & Ν. Δούκα (1954). Η πρώτη ακολουθεί συντηρητικό μοτίβο με καμπυλωτά μπαλκόνια και σαφή διαχωρισμό της βάσης από τον κορμό. Η δεύτερη είναι μεγαλύτερης κλίμακας και ακολουθεί έναν απλοποιημένο κλασικισμό που αποπνέει μια αστική μεγαλοπρέπεια.
Στα δημόσια κτίρια συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, το Νοσοκομείο Πατρών “Άγιος Ανδρέας” (1961), ο Ναυτικός Όμιλος Θεσσαλονίκης (1963), τοΩνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο (1987-1992- μελετήθηκε τη δεκαετία του ’80. Η μελέτη για το σχεδιασμό του ανατέθηκε στο βρετανικό αρχιτεκτονικό γραφείο Llewelyn-Davies Weeks σε συνεργασία με το αρχιτεκτονικό γραφείο Κ. Καψαμπέλη-Κ. Σταμάτη.), το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως κ.α.
Στο διάστημα (1944-1954) κατείχε και την έδρα των Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων του Ε.Μ.Π., ενώ ο 1966 τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Βασιλικού Τάγματος του Φοίνικα. Απεβίωσε το 1984.
Κωνσταντίνος Δοξιάδης. Ο Κ. Δοξιάδης γεννήθηκε το 1913. Αποφοίτησε από την Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π το 1935 κι ένα χρόνο αργότερα ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Μηχανικός από το Πανεπιστήμιο Charlottenburg του Βερολίνου. Το 1937 διορίστηκε μηχανικός της Πολεοδομικής Υπηρεσίας της Διοικήσεως Πρωτευούσης, ενώ από το 1940 έως το 1945 διετέλεσε Προϊστάμενος στη Πολεοδομική Υπηρεσία στο Γραφείο Χωροταξικών και Πολεοδομικών Ερευνών και Μελετών. Σημαντικό ήταν το έργο του σχετικά με τη συγκέντρωση στοιχείων για τις απώλειες στις υποδομές της Ελλάδας κατά τη διάρκεια του πολέμου. Αποτέλεσμα ήταν η έκδοση του λευκώματος “Αι θυσίαι της Ελλάδος στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο”, που ανέλυε παραστατικά τις συνέπειες του πολέμου μέσα από γραφήματα.
Μετά την απελευθέρωση υπήρξε μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας σε θέματα ανοικοδόμησης και έλαβε μέρος σε αποστολές στο εξωτερικό προβάλλοντας τις θέσεις της χώρας. Επίσης, τη περίοδο 1945-1951 ανέλαβε σημαντικά πόστα, πρώτα ως υφυπουργός Ανοικοδόμησης - Γενικός Διευθυντής Ανοικοδομήσεως (1945 -1948) και στη συνέχεια ως Συντονιστής Ανασυγκρότησης και υπηρεσιακός Υφυπουργός Υπουργείου Συντονισμού.
Το 1951 ίδρυσε το Τεχνικό Γραφείο Δοξιάδη, μαζί με μια μικρή ομάδα αρχιτεκτόνων και πολεοδόμων. Με την επέκταση των δραστηριοτήτων, ξεκινάει το 1955 η μελέτη για το νέο κτίριο που θα στεγάσει την εταιρία, στο Λυκαβηττό (αρχικά στεγαζόταν επί της Πανεπιστημίου). Το σύγχρονο κτιριακό συγκρότημα του Δοξιάδη, κτίστηκε σε ένα επικλινές οικόπεδο. Σχεδιάστηκε σε συνεργασία με τους Τ. Κουραβέλο και Α. Σκέπερς, κατασκευάστηκε τη περίοδο 1957-1961 και θεωρήθηκε ως ένα από τα πιο επιτυχημένα κτίρια γραφείων της περιόδου στην Ελλάδα.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 28 Ιουνίου 1975.
Billy.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου