Η κινητή τηλεφωνία έκανε τα πρώτα τη βήματα στην Ελλάδα, το καλοκαίρι του 1993.
Είχε προηγηθεί η προκήρυξη διαγωνισμού από την κυβέρνηση, για την χορήγηση δύο αδειών. Oι ενδιαφερόμενοι είχαν την δυνατότητα να επιλέξουν μεταξύ του δικτύου της Telestet και της Panafon.
H απόκτηση και κατοχή ενός κινητού τηλεφώνου δεν ήταν φθηνή υπόθεση τα πρώτα χρόνια. Οι συσκευές ήταν ακριβές και δεν υπήρχε επιδότησή τους από τις εταιρείες, ενώ τα μηνιαία πάγια τέλη και οι μονάδες χρέωσης ανά λεπτό ήταν σε υψηλά επίπεδα. Υπήρχε επιπλέον και το τέλος ενεργοποίησης. Τα "ευέλικτα" πακέτα χρέωσης ήταν ακόμα άγνωστα, ενώ ελάχιστες ήταν οι επιλογές ανάμεσα σε προγράμματα υπηρεσιών.
Ενδεικτικά, τέτοια εποχή 25 χρόνια πριν (Μάιος '94) αν κάποιος ήθελε να αγοράσει ένα Nokia 1011, έπρεπε να καταβάλει το ποσό των 140.000 δραχμών. Ένα Ericsson 197 κόστιζε 158.000 δραχμές. Υπήρχαν βέβαια και ορισμένες προσφορές, το κόστος όμως παρέμενε σε υψηλά επίπεδα. Υψηλό ήταν και το κόστος για τα διάφορα αξεσουάρ, όπως τα car kits.
Το 1994, ο συνολικός αριθμός συνδρομητών στην χώρα μας ανήλθε στους περίπου 162.000.
Η Panafon είχε το μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς.
Τα πρώτα σε πωλήσεις κινητά εκείνη την εποχή ήταν τα Ericsson, με τα Motorola και Nokia να ακολουθούν.
Η διαφήμιση της Panafon είναι από τον Φεβρουάριο του 1994 και αναφέρεται στους αριθμούς κλήσης των εταιρειών οδικής βοήθειας, μέσω του δικτύου της.
B.A
Aρχείο © Vintage-files
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου