Στην Ελλάδα του μεσοπολέμου, το αυτοκίνητο αρχίζει να διαδίδεται μέσα ένα δύσκολο οικονομικό περιβάλλον με χαρακτηριστικό τον έντονο κρατικό παρεμβατισμό. Παρόλα αυτά αρκετές εμπορικές επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται ήδη, από τη δεκαετία του 1910, ενώ και πολλά επαγγέλματα γύρω απο το αυτοκίνητο γνωρίζουν άνθηση. Ο τύπος κάνει συχνές αναφορές στα κυκλοφοριακά προβλήματα αλλά και στο θέμα των τροχαίων ατυχημάτων. Το 1928 κυκλοφορούσαν στην Αθήνα 7.364 αυτοκίνητα οχήματα. Όσον αφορά στα επιβατικά, υπήρχαν 3.457 ταξί και αγοραία και 1.599 ιδιωτκής χρήσης. Οι εισαγωγές νέων οχημάτων σημειώσαν αύξηση, εκείνη τη χρονιά. Επιπλέον, ενας μεγάλος αριθμός οχημάτων που όργωναν καθημερινά τους δρόμους, αφορούσε ποδήλατα και κάρα. Την ίδια χρονιά εκδίδονται 4.816 νέες άδειες οδήγησης. Οι κατέχοντες άδεια "σωφέρ" στην πρωτεύουσα, ανέρχονται σε 10.399. Από το σύνολο, μόνο οι 94 είναι γυναίκες. Καμία από αυτές δεν είναι επαγγελματίας οδηγός. Την επόμενη χρονιά, 1929, ο αριθμός των γυναικών οδηγών έχει αυξηθεί σε 134. Μέχρι την κύρηξη του πολέμου, το 1940, οι γυναίκες οδηγοί έφταναν περί τις 350.
Billy
Στοιχεία: T.E.E & Εφημερίδα ΣΚΡΙΠ (βάσει αρχείων του Τμήματος Τροχαίας Κινήσεως Αθηνών)
(η εικόνα προέρχεται από τη ταινία "Το σωφεράκι" του 1953)
Ακόμη και πολλά χρόνια μετά και ειδικά στην επαρχία γυρνούσαν κεφάλια στο αυτοκίνητο που περνούσε: Ρε συ κοίτα γυναίκα οδηγεί!
ΑπάντησηΔιαγραφή