Χαλκίδα. Η πρωτεύουσα του νομού Ευβοίας και ένας προσφιλής προορισμός σε μας τους Αθηναίους, που δίνει την ευκαιρία για σύντομες εκδρομικές εξορμήσεις λόγω και της μικρής απόστασης.
Πως ήταν όμως τα πράγματα στο παρελθόν και συγκεκριμένα στα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο?
Ας κάνουμε λοιπόν ένα ταξίδι στη Χαλκίδα του χτες, μέσα από δημοσιεύματα του ημερήσιου τύπου της εποχής.
Εκδρομή στην ελεύθερη Χαλκίδα.
Στις 13 Ιουνίου 1950 η εφημερίδα "Εμπρός" κάνει "ένα σύντομο ταξίδι εις την Χαλκίδα". Σύμφωνα με τον τίτλο του άρθρου, "Η Εύβοια αναπνέει αέρα ελευθερίας" ενώ ο υπότιτλος συνεχίζει... "Η τουριστική εμφάνισις της πόλεως και το έργον της επιτροπής τουρισμού. Μια προσπάθεια που συναντά την αδιαφορίαν του κράτους".
Στο κυρίως άρθρο η εφημερίδα έγραφε:
"Μας εδόθη η ευκαιρία να επικοινωνήσουμε με τον πληθυσμόν της Χαλκίδος κατά ένα πρόσφατον ταξίδι στην ωραία πράγματι πρωτεύουσας της Ευβοίας. Ίσως είναι η πρώτη φορά που οι εντυπώσεις μας συνοψίζονται εις μιαν διαπίστωσιν που σε άλλες εποχές να μην είχε καμίαν ασφαλώς αξίαν.
Πρόκειται δια το ότι ο πληθυσμός του γραφικού νησιού της Ευβοίας αναπνέει επί τέλους ελευθέρως."
Η χώρα έχει βγει μόλις πρόσφατα από την εμφύλια διαμάχη και ο ανταποκριτής του "Εμπρός" μας δίνει παρακάτω το κλίμα που επικρατούσε στη περιοχή μέχρι και λίγους μήνες πριν το καλοκαίρι του 1950.
"Γιατί άλλοτε, ακόμη και σε πολύ πρόσφατον χρόνον, οι Ευβοείς δεν είχαν κανένα άλλον ζήτημα που να τους απασχολεί τόσον σοβαρώς όσον η ασφάλεια της υπαίθρου, η οποία εκινδύνευε καθημερινώς από μερικούς αλήτας του περιφήμου Βλαχούτσικου που ελυμαίνετο κυριολεκτικώς την περιοχήν έξω της Χαλκίδος. Ενθυμούμεθα ότι προ ολίγων ακόμη μηνών [...] ο Ευβοϊκός πληθυσμός υπέφερε σημαντικώς."
Το άρθρο συνεχίζει με μια αναλυτικότερη αναφορά στη δράση των συμμοριτών της περιοχής για να καταλήξει :
"Σήμερον, όπως σ'όλην τη χώραν άλλωστε, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο πληθυσμός αναπνέει, κινείται, εργάζεται ελεύθερα και οι εφιαλτικές ημέρες ανήκουν πλέον εις το παρελθόν."
Αφήνοντας πίσω το πρόσφατο σκοτεινό παρελθόν ο δημοσιογράφος μας δίνει την εικόνα του παρόντος (δηλαδή του 1950).
"Ομολογουμένως δεν περιμέναμε ν'αντικρύσουμε αυτήν την σημαντικήν, αν όχι κολοσσιαίαν, μεταβολήν τόσο σύντομα. Πραγματικά είδαμε μια πόλι καθαρή, μ'ευπρεπισμένους δρόμους, με συγχρονισμένα κέντρα, με πολιτισμένη εμφάνιση του κόσμου και με ασυνήθιστη για επαρχιακή πόλι κοσμική κίνηση."
Αλλά ενώ συνεχίζει με αναφορές σε κοσμικά μέρη της πόλης, όπως τα εστιατόρια "Παπαρούνα", ο "Ξενύχτης" , η "Παλίρροια" κ.α. ή τους κινηματογράφους "Ρεξ", "Κεντρικόν", "Παλλάς", λίγους μήνες πριν, την 1η Απριλίου 1950, η εφημερίδα "Ελευθερία" μας έδινε και την άλλη πλευρά της Χαλκίδας.
Η εγκαταλελειμμένη Εύβοια
Η "Ελευθερία" δίνει έμφαση στα παραγωγικά και γραφειοκρατικά προβλήματα με τα οποία είναι αντιμέτωπη η Εύβοια και κυρίως η Χαλκίδα που αποτελεί και το οικονομικό της κέντρο με τίτλο "Η Εύβοια που ζή εγκαταλελειμμένη".
Στις φωτογραφίες που συνοδεύουν το άρθρο υπάρχει η λεζάντα : "Αντιφάσεις στη Χαλκίδα. Απ'τη μία η ωραία παραλιακή λεωφόρος με τα υψηλά κτίριά της και τα ωραία τουριστικά ξενοδοχεία της. Κι' απ'την άλλη οι άθλιες προσφυγικές παράγκες και τα ετοιμόρροπα τουρκόσπιτα.". Αντιφάσεις που βέβαια δεν αφορούσαν μόνο τη Χαλκίδα εκείνης της εποχής αλλά μάλλον κάθε ελληνική πόλη.
Το ξενοδοχείο "ΛΟΥΣΥ"
Στην ίδια εφημερίδα, μερικά χρόνια αργότερα ("Ελευθερία" 2/6/1956), έγραφε: "Κυβερνητική αδιαφορία δια την Χαλκίδα" με αφορμή το νέο -τότε- ξενοδοχείο "ΛΟΥΣΥ".
"Ένα εξαόροφον οικοδομικόν μεγαθήριον με 120 μεγάλα πολυτελή δωμάτια και όλους τους βοηθητικούς χώρους, με βεράντες, σαλόνια και αίθουσες χορών, με ρεστοράν ευρύχωρο και σινεμά 800 θέσεων, θερμαντικές και ψυκτικές εγκαταστάσεις κλπ, είναι το ξενοδοχείον "Λούσυ", που έκτισε στη πόλη της Χαλκίδας ο κ. Πλατανιώτης." ανέφερε στο άρθρο της η εφημερίδα.
Ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου εκφράζει τα παράπονά του, λέγοντας : "Έκτισα το ξενοδοχείο αυτό στη Χαλκίδα, απ'όπου είναι η γυναίκα μου και όχι στην Αθήνα, όπου θα ήταν εξασφαλισμένη η επιχείρησις, γιατί ήθελα να τονωθή η επαρχία και γιατί ήλπιζα πως το κράτος θα εκτιμούσε τη προσπάθειά μου."
Όμως σύμφωνα με τον ίδιο δεν υπήρχε τουριστική αξιοποίησης της ευβοϊκής ενδοχώρας με τα "ωραία τοπία της" ώστε να δημιουργηθεί ρεύμα επισκεπτών, εφόσον δεν υπήρχαν ούτε δρόμοι (σε παλιότερα δημοσιεύματα υπάρχουν αναφορές για την έλλειψη οδικής σύνδεσης ακόμα και της Καρύστου με τη Χαλκίδα). Βάσει του άρθρου το ξενοδοχείο Λούση είχε κοστίσει μέχρι τότε εκατό χιλιάδες χρυσές λίρες.
Πως ήταν όμως τα πράγματα στο παρελθόν και συγκεκριμένα στα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο?
Ας κάνουμε λοιπόν ένα ταξίδι στη Χαλκίδα του χτες, μέσα από δημοσιεύματα του ημερήσιου τύπου της εποχής.
Εκδρομή στην ελεύθερη Χαλκίδα.
Στις 13 Ιουνίου 1950 η εφημερίδα "Εμπρός" κάνει "ένα σύντομο ταξίδι εις την Χαλκίδα". Σύμφωνα με τον τίτλο του άρθρου, "Η Εύβοια αναπνέει αέρα ελευθερίας" ενώ ο υπότιτλος συνεχίζει... "Η τουριστική εμφάνισις της πόλεως και το έργον της επιτροπής τουρισμού. Μια προσπάθεια που συναντά την αδιαφορίαν του κράτους".
Στο κυρίως άρθρο η εφημερίδα έγραφε:
"Μας εδόθη η ευκαιρία να επικοινωνήσουμε με τον πληθυσμόν της Χαλκίδος κατά ένα πρόσφατον ταξίδι στην ωραία πράγματι πρωτεύουσας της Ευβοίας. Ίσως είναι η πρώτη φορά που οι εντυπώσεις μας συνοψίζονται εις μιαν διαπίστωσιν που σε άλλες εποχές να μην είχε καμίαν ασφαλώς αξίαν.
Πρόκειται δια το ότι ο πληθυσμός του γραφικού νησιού της Ευβοίας αναπνέει επί τέλους ελευθέρως."
Η χώρα έχει βγει μόλις πρόσφατα από την εμφύλια διαμάχη και ο ανταποκριτής του "Εμπρός" μας δίνει παρακάτω το κλίμα που επικρατούσε στη περιοχή μέχρι και λίγους μήνες πριν το καλοκαίρι του 1950.
"Γιατί άλλοτε, ακόμη και σε πολύ πρόσφατον χρόνον, οι Ευβοείς δεν είχαν κανένα άλλον ζήτημα που να τους απασχολεί τόσον σοβαρώς όσον η ασφάλεια της υπαίθρου, η οποία εκινδύνευε καθημερινώς από μερικούς αλήτας του περιφήμου Βλαχούτσικου που ελυμαίνετο κυριολεκτικώς την περιοχήν έξω της Χαλκίδος. Ενθυμούμεθα ότι προ ολίγων ακόμη μηνών [...] ο Ευβοϊκός πληθυσμός υπέφερε σημαντικώς."
Το άρθρο συνεχίζει με μια αναλυτικότερη αναφορά στη δράση των συμμοριτών της περιοχής για να καταλήξει :
"Σήμερον, όπως σ'όλην τη χώραν άλλωστε, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο πληθυσμός αναπνέει, κινείται, εργάζεται ελεύθερα και οι εφιαλτικές ημέρες ανήκουν πλέον εις το παρελθόν."
Αφήνοντας πίσω το πρόσφατο σκοτεινό παρελθόν ο δημοσιογράφος μας δίνει την εικόνα του παρόντος (δηλαδή του 1950).
"Ομολογουμένως δεν περιμέναμε ν'αντικρύσουμε αυτήν την σημαντικήν, αν όχι κολοσσιαίαν, μεταβολήν τόσο σύντομα. Πραγματικά είδαμε μια πόλι καθαρή, μ'ευπρεπισμένους δρόμους, με συγχρονισμένα κέντρα, με πολιτισμένη εμφάνιση του κόσμου και με ασυνήθιστη για επαρχιακή πόλι κοσμική κίνηση."
Αλλά ενώ συνεχίζει με αναφορές σε κοσμικά μέρη της πόλης, όπως τα εστιατόρια "Παπαρούνα", ο "Ξενύχτης" , η "Παλίρροια" κ.α. ή τους κινηματογράφους "Ρεξ", "Κεντρικόν", "Παλλάς", λίγους μήνες πριν, την 1η Απριλίου 1950, η εφημερίδα "Ελευθερία" μας έδινε και την άλλη πλευρά της Χαλκίδας.
Η εγκαταλελειμμένη Εύβοια
Η "Ελευθερία" δίνει έμφαση στα παραγωγικά και γραφειοκρατικά προβλήματα με τα οποία είναι αντιμέτωπη η Εύβοια και κυρίως η Χαλκίδα που αποτελεί και το οικονομικό της κέντρο με τίτλο "Η Εύβοια που ζή εγκαταλελειμμένη".
Στις φωτογραφίες που συνοδεύουν το άρθρο υπάρχει η λεζάντα : "Αντιφάσεις στη Χαλκίδα. Απ'τη μία η ωραία παραλιακή λεωφόρος με τα υψηλά κτίριά της και τα ωραία τουριστικά ξενοδοχεία της. Κι' απ'την άλλη οι άθλιες προσφυγικές παράγκες και τα ετοιμόρροπα τουρκόσπιτα.". Αντιφάσεις που βέβαια δεν αφορούσαν μόνο τη Χαλκίδα εκείνης της εποχής αλλά μάλλον κάθε ελληνική πόλη.
Το ξενοδοχείο "ΛΟΥΣΥ"
Στην ίδια εφημερίδα, μερικά χρόνια αργότερα ("Ελευθερία" 2/6/1956), έγραφε: "Κυβερνητική αδιαφορία δια την Χαλκίδα" με αφορμή το νέο -τότε- ξενοδοχείο "ΛΟΥΣΥ".
"Ένα εξαόροφον οικοδομικόν μεγαθήριον με 120 μεγάλα πολυτελή δωμάτια και όλους τους βοηθητικούς χώρους, με βεράντες, σαλόνια και αίθουσες χορών, με ρεστοράν ευρύχωρο και σινεμά 800 θέσεων, θερμαντικές και ψυκτικές εγκαταστάσεις κλπ, είναι το ξενοδοχείον "Λούσυ", που έκτισε στη πόλη της Χαλκίδας ο κ. Πλατανιώτης." ανέφερε στο άρθρο της η εφημερίδα.
Το ξενοδοχείο "ΛΟΥΣΥ" σε παλιά φωτογραφία (πηγή)
Ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου εκφράζει τα παράπονά του, λέγοντας : "Έκτισα το ξενοδοχείο αυτό στη Χαλκίδα, απ'όπου είναι η γυναίκα μου και όχι στην Αθήνα, όπου θα ήταν εξασφαλισμένη η επιχείρησις, γιατί ήθελα να τονωθή η επαρχία και γιατί ήλπιζα πως το κράτος θα εκτιμούσε τη προσπάθειά μου."
Όμως σύμφωνα με τον ίδιο δεν υπήρχε τουριστική αξιοποίησης της ευβοϊκής ενδοχώρας με τα "ωραία τοπία της" ώστε να δημιουργηθεί ρεύμα επισκεπτών, εφόσον δεν υπήρχαν ούτε δρόμοι (σε παλιότερα δημοσιεύματα υπάρχουν αναφορές για την έλλειψη οδικής σύνδεσης ακόμα και της Καρύστου με τη Χαλκίδα). Βάσει του άρθρου το ξενοδοχείο Λούση είχε κοστίσει μέχρι τότε εκατό χιλιάδες χρυσές λίρες.
Άποψη της παλιάς Χαλκίδας. Απέναντι το ξενοδοχείο ΛΟΥΣΥ. (αρχείο Billy Files)
Χαλκίδα 1950. (αρχείο Κ. Καραγκούνη)
Το όμορφο ξενοδοχείο "Παλίρροια" στη Χαλκίδα του χτες. Σήμερα στη θέση του υπάρχει (από το 1974) πολυώροφο ξενοδοχείο με την ίδια ονομασία. (αρχείο Billy Files).
Billy.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου