Σελίδες

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Το Ελληνικό Τεκμήριο Αθωότητας

Στις περισσότερες δημοκρατικές χώρες του κόσμου ο Βαγγέλης άντρακλας Μεϊμαράκης και ο Ευάγγελος Βενιζέλος σήμερα θα ήταν άνεργοι. Δεν είναι οι μόνοι, και πιθανότατα θα είχαν απομακρυνθεί από το πολιτικό προσωπικό πολύ νωρίτερα, αλλά τέλος πάντων βλέποντας και κρίνοντας τις υποθέσεις στις οποίες ενεπλάκησαν τις τελευταίες ημέρες μπορεί εύκολα κανείς να υποθέσει πως αν ήταν, ξέρω γω, Άγγλοι ή Καναδοί, είτε θα είχαν παραιτηθεί για λόγους ευθιξίας, είτε θα είχαν απομακρυνθεί από τις πολύ σημαντικές τους θέσεις, τουλάχιστον μέχρι να αποκαλυφθεί μια αλήθεια που τους δικαιώνει, αν υπάρχει.
Έτσι γίνεται συνήθως. Βεβαίως, υπάρχει ένα πράγμα που λέγεται «τεκμήριο αθωότητας» και προβλέπει πως κανένας δεν είναι ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Αυτό οι δικοί μας πολιτικοί, εν προκειμένω οι Βαγγέληδες, το παίρνουν και το τραβολογάνε προς ένα άλλο άκρο, πολύ ελληνικό.
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης επέστρεψε σήμερα στη θέση του ως Πρόεδρος της Βουλής, δηλώνοντας τα εξής:
«Είναι τέτοια τα προβλήματα αυτή την ώρα, που θεωρώ πολυτέλεια να απασχολήσω την κοινή γνώμη για τέτοιο θέμα στο οποίο θεωρώ όμως, ότι πλέον υπάρχουν όλα τα αποδεικτικά στοιχεία. Κατέπεσε η αστήρικτη καταγγελία. Θεωρώ ότι επιβάλλεται, μέσα σε αυτή την πολιτική αναστάτωση ο πρόεδρος της Βουλής να είναι στη θέση του. Το αισθάνομαι πολιτικά μέσα μου ότι πρέπει να ανέβω στην έδρα».
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, κάτοχος της διάσημης λίστας με τους Έλληνες μεγαλοκαταθέτες της Ελβετίας, μίλησε στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος του οποίου είναι ακόμα πρόεδρος, δηλώνοντας μεταξύ άλλων τα εξής:
«Δεν χειρίστηκα κανένα θέμα με δημαγωγικό και ανεύθυνο τρόπο. Χειρίζομαι όλα τα θέματα με θεσμικό και υπεύθυνο τρόπο, χάριν του δημοσίου συμφέροντος».

Η συμπεριφορά τους δείχνει ξεκάθαρα ότι εδώ το μοναδικό πράγμα που χρειάζεται για να αθωωθεί κάποιος είναι να δηλώσει ότι είναι -ή νιώθει- αθώος. Δεν χρειάζεται τίποτα άλλο. Αυτό είναι το Ελληνικό τεκμήριο αθωότητας: Αν πεις «είμαι αθώος», είσαι αθώος, πάει και τελείωσε. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης πιστεύει ότι «κατέπεσε η αστήρικτη καταγγελία» και λέει «κατέπεσε η αστήρικτη καταγγελία» κι αυτό αυτόματα, επειδή είναι Έλληνας, του δίνει το δικαίωμα να συμπεριφέρεται σαν πράγματι να «κατέπεσε η αστήρικτη καταγγελία». Ο άλλος ο Βαγγέλης, ο Βενιζέλος, δεν νιώθει καμία ανάγκη να απολογηθεί σε κανέναν για το στικάκι που κρατούσε φυλαγμένο στο συρτάρι. Αρκεί να δηλώσει «δεν χειρίστηκα κανένα θέμα με δημαγωγικό και ανεύθυνο τρόπο» και τελείωσε το θέμα, τα λόγια του γίνονται αλήθεια, η πραγματικότητα μέσα στο κεφάλι του προσαρμόζεται κατάλληλα, και έτσι συνεχίζει να είναι Πρόεδρος κόμματος, κανένα πρόβλημα, καμιά ανάγκη ανησυχίας.
Είναι περίεργο πάντως. Αυτό το πεδίο διαστρέβλωσης της πραγματικότητας μοιάζουν να το χρησιμοποιούν εντελώς ανοιχτά και απροκάλυπτα οι πολιτικοί μας. Το κάνουν δημόσια, φόρα παρτίδα, χωρίς φειδώ. Αργά ή γρήγορα θα το πάρουν κι άλλοι χαμπάρι. Ο αυριανός συλληφθείς για εμπρησμό μπορεί να δηλώσει «δεν έχω βάλει ποτέ φωτιά, ούτε γκαζάκι για καφέ δεν έχω ανάψει» και ως εκ τούτου να αφεθεί αμέσως ελεύθερος. Ή ο τάδε βουλευτής της Χρυσής Αυγής θα πει «όχι, δεν έβγαλα όπλο, δεν έχω ούτε νεροπίστολο» και φυσικά θα επιστρέψει στο κυνήγι μεταναστών, άσπιλος, άδολος, άμεμπτος.
Είναι θέμα χρόνου να επεκταθεί σε όλη την επικράτεια αυτό το διαρκές και αυταπόδεικτο τεκμήριο αθωότητας του Εγώ, κι έτσι η Ελλάδα θα γίνει επιτέλους μια χώρα χωρίς έγκλημα και ανομία, ένας παράδεισος στον οποίο όλοι θα είναι αθώοι, για πάντα, μέσα στο κεφάλι τους.


Το κείμενο αυτό γράφτηκε από το Θοδωρή Γεωργακόπουλο. Μπορείς να το διαβάσεις ολόκληρο εδώ: http://www.georgakopoulos.org/2012/10/innocents/#ixzz29dKu0oRx

AΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ
 
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου