Δημήτρης Πικιώνης - Αρχιτέκτονας.

Ο Δημήτρης Πικιώνης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1887. Η ζωγραφική ήταν η πρώτη μεγάλη αγάπη του.Το 1906 γνωρίζει τον Κωνσταντίνο Παρθένη και γίνεται ο πρώτος χρονολογικά μαθητής του. Σπούδασε Πολιτικός Μηχανικός στο Πολυτεχνείο Αθηνών (1904-1908). Φεύγει για το Μόναχο και στη συνέχεια για το Παρίσι, όπου σπουδάζει σχέδιο και ζωγραφική  στην Académie de la grande Chaumiére. Παράλληλα γράφεται στο εργαστήριο του αρχιτέκτονα G. Chifflot και παρακολουθεί το μάθημα των αρχιτεκτονικών συνθέσεων στην École des Beaux Arts. Το 1912 επιστρέφει στην Ελλάδα και αρχίζει τις πρώτες μελέτες για την αρχιτεκτονική της νεοελληνικής παράδοσης. Το 1921 διορίζεται Επιμελητής του Καθηγητή Α.Ορλάνδου στο μάθημα της Μορφολογίας της Αρχιτεκτονικής και Ρυθμολογίας όπου παραμένει μέχρι τα μέσα του 1923. Το 1925 ονομάζεται έκτακτος Καθηγητής του Ε.Μ.Π. στην έδρα της Διακοσμητικής. Το 1930 μονιμοποιείται στην ίδια Έδρα. Το 1958 συνταξιοδοτείται. Το 1966 εκλέγεται τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (τάξη Γραμμάτων και Τεχνών) στην Έδρα της Αρχιτεκτονικής. Πεθαίνει τον Αύγουστο του 1968.

 Ανάμεσα στα πιο γνωστά του έργα συγκαταλέγονται η οικία Καραμάνου στην Αθήνα 1925, το Δημοτικό Σχολείο στα Πευκάκια 1931-32, το Πειραματικό Σχολείο Θεσσαλονίκης 1933-37, το Ξενία των Δελφών 1951-55, η οικία Ποταμιάνου στη Φιλοθέη 1953-55, η διαμόρφωση του χώρου γύρω από την Ακρόπολη και το λόφο του Φιλοπάππου 1954-57 και η Παιδική Χαρά Φιλοθέης 1961-65. Εκτός από το αρχιτεκτονικό του έργο ο Δημήτρης Πικιώνης έχει αφήσει και πολύ σημαντικό γραπτό έργο. 

Από τη παιδική χαρά Φιλοθέης (Φωτό-Billy)

To Δημοτικό Σχολείο στα Πευκάκια. Χωρίς ίχνος γραφικότητας ο Πικιώνης δημιουργεί ένα από τα μοντέρνα σχολεία της δεκαετίας του '30.

 Η διαμόρφωση του χώρου γύρω από την Ακρόπολη και το λόφο του Φιλοπάππου, μαζί με το εκκλησάκι και το Αναπαυτήριο του Αγίου Δημητρίου Λουμπαρδιάρη, ένα εκτεταμένο έργο των τελευταίων χρόνων της ζωής του Πικιώνη, ήταν ίσως το σημαντικότερο δημιούργημα του στο οποίο παρουσιάζεται χαρακτηριστικά η προσήλωση του δημιουργού στο Ελληνικό τοπίο και τη μακρόχρονη παράδοση του τόπου μας. Αυτό το έργο έχει χαρακτηριστεί από την UNESCO διατηρητέο μνημείο αρχιτεκτονικής.

Classic song of the week

DEPECHE MODE - World In My Eyes

Χωρίς αμφιβολία ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα των τελευταίων δεκαετιών.
Το World In My Eyes ήταν το 4ο και τελευταίο single από το άλμπουμ “Violator” (που περιείχε και το πολύ επιτυχημένο Enjoy The Silence).
Κυκλοφόρησε στις 17 Σεπτεμβρίου 1990 και στις 29 του ίδιου μήνα μπαίνει στο Βρετανικό chart, φτάνοντας μέχρι το Νο 17.

Παλιές Ελληνικές έντυπες διαφημίσεις. (Νο2)

Παλιά Αθήνα (μέρος 4ο)

Τα Ανάκτορα και η γύρω περιοχή το 1868

Τα Ανάκτορα και, στο βάθος, η Ακρόπολη το 1880.

Η Μητρόπολη Αθηνών το 1890

Το Σύνταγμα στα 1900

Η πλατεία Αιγύπτου, στις αρχές της Λ. Αλεξάνδρας, το 1925

Η παλιά Βουλή, δεκαετία '50

Η πλατεία Ομονοίας της δεκαετίας του ΄60 τη νύχτα.

Το νοσοκομείο ΚΑΤ, στο Μαρούσι, υπό ανέγερση.

(Photos - Αρχείο Billy Files)

Τα αγαπημένα αυτοκίνητα των Ελλήνων.

Παρακάτω θα δούμε ποιά ήταν τα αυτοκίνητα που αγόρασαν περισσότερο οι Έλληνες τα 10 τελευταία χρόνια, απο το 2001 μέχρι και το 2011.

2001
Opel Astra
Το δημοφιλέστερο μοντέλο του 2001 ήταν το Astra με 13.337 πωλήσεις. Το Γερμανικό παρακλάδι της GM ήταν πάντα δημοφιλές στη χώρα μας από τις εποχές των Kadett.
H 2η γενιά του Astra παρουσιάστηκε το 1998 και έδειξε αμέσως τα δόντια του στην Ελληνική αγορά, εφ’όσον ήταν το δημοφιλέστερο μοντέλο και το 1999.
Ήταν διαθέσιμο σε εκδόσεις 3, 4 και 5 θυρών αλλά και σε Station Wagon. Αργότερα παρουσιάστηκαν και Coupe και Cabrio εκδόσεις. Στη χώρα μας κυκλοφόρησε περισσότερο με τον κινητήρα 1.4 λίτρου, απόδοσης 90 ίππων

  

2002
Fiat Punto
Το 2002 τις περισσότερες πωλήσεις την Ελλάδα είχε το Fiat Punto. Επαναλαμβάνοντας την επιτυχία της 1ης γενιάς, το Punto 2ης γενιάς παρουσιάστηκε το 1999 και το 2000 ήρθε στη 3η θέση των πωλήσεων. Την ίδια θέση (3η) κρατάει και το 2001 ενώ το 2002 ανεβαίνει στη πρώτη θέση με 10.174 πωλήσεις ! Με 3 ή 5 πόρτες και κινητήρες 1242 κ.εκ με 8 ή 16 βαλβίδες (60 και 80 ίππων αντίστοιχα) ως οι πιο δημοφιλείς επιλογές, το Punto είχε καλούς χώρους, καλή οδική συμπεριφορά και αρκετά καλό εξοπλισμό για την εποχή του, από τη βασική έκδοση.

2003
Toyota Corolla
Ένα από τα πλέον επιτυχημένα αυτοκίνητα της Ελληνικής αγοράς επιστρέφει στη κορυφή, το 2003, με την 9η (νέα τότε) γενιά του μοντέλου. Δεν είναι άλλο από τη Corolla της Toyota.
Διαθέσιμο σε 3θυρες, 5θυρες και 4θυρες εκδόσεις και με κινητήρες 1.4 και 1.6 λίτρου (φυσικά 16 βαλβίδων), έκανε τις περισσότερες πωλήσεις τις χρονιάς με διαφορά από το 2ο Fiat Punto. Συνολικά 9.786 Corolla πουλήθηκαν το 2003 στη χώρα μας.

Για 3 συνεχόμενες χρονιές η Corolla κατέκτησε τη πρώτη θέση.

2004
Toyota Corolla
Το 2004 η Corolla παραμένει το πιο δημοφιλές αυτοκίνητο στη χώρα μας.
Κατέκτησε τη πρώτη θέση, με 9.904 πωλήσεις.
Προς τα τέλη της χρονιάς δέχεται και ένα εμφανισιακό «φρεσκάρισμα».

2005
Toyota Corolla

Για τρίτη συνεχόμενη η Corolla κατακτάει τη κορυφή!  Με 9.415 πωλήσεις κερδίζει με μικρή διαφορά το Opel Astra που πλέον διαθέτει τη 3η γενιά του μοντέλου.

2006
Ford Focus
Το 2006 είναι μια καλή χρονιά για τη Ford. Κατακτάει τη τρίτη θέση των συνολικών πωλήσεων (20.321), πίσω από τις Toyota και Opel, ενώ διαθέτει και το πιο καλοπουλημένο μοντέλο, το Focus, με 9.441 μονάδες.
Από τις αρχές του 2005 η Ford έχει περάσει στη 2η γενιά του μοντέλου και έδειξε τις δυνατότητες του, καταλαμβάνοντας τότε τη 5η θέση.
Με κινητήρες 1.4 και 1.6 λίτρου (ο δεύτερος με 115 ίππους), πολύ καλή οδική συμπεριφορά, καλή ποιότητα κατασκευής και σύγχρονη σχεδίαση το Focus ήταν από τα καλύτερα  μικρομεσαία οικογενειακά αυτοκίνητα.

  

2007
Opel Corsa
Το 2007 αν και η εταιρία με τις περισσότερες συνολικές πωλήσεις ήταν η Toyota, η Opel είναι αυτή που κάνει το «1-2» με τα πιο δημοφιλή μοντέλα.
Στη χώρα μας λοιπόν, Νο1 μοντέλο ήταν το Opel Corsa με 9.635 πωλήσεις, ενώ στη 2η θέση ακολουθεί το Opel Astra με 9.323 πωλήσεις.
Το μικρό Opel βρίσκεται πλέον στη 4η γενιά του μοντέλου, που παρουσιάστηκε στα μέσα του 2006.
Είναι διαθέσιμο με κινητήρες 1.0, 1.2 και 1.4 λίτρου (60, 80 και 90 ίππων αντίστοιχα), με 3 και 5 πόρτες.

2008
Opel Astra
Για το 2008 η Opel εξακολουθεί να έχει το δημοφιλέστερο μοντέλο στην Ελλάδα. Αυτή τη φορά, όμως, δεν είναι το Corsa, αλλά το Astra. To μικρομεσαίο της μοντέλο, στη 3η γενιά του πλέον (από το 2004), περνάει μπροστά από τον ανταγωνισμό με 8.402 πωλήσεις.

Οι κινητήρες 1.4 και 1.6 εξακολουθούν να είναι οι πιο εμπορικοί, ενώ από το 2005, στις 5θυρες εκδόσεις έχουν προστεθεί και οι 3θυρες coupe με κινητήρες turbo. Οι 4θυρες sedan εκδόσεις δεν ήταν ιδιαίτερα εμπορικές

2009
Ford Fiesta

Αν και η Toyota εξακολουθεί να είναι η πρώτη σε πωλήσεις εταιρία, το 2009 το best seller της Ελληνικής αγοράς είναι η 6η γενιά του Ford Fiesta που παρουσιάστηκε τους τελευταίους μήνες του 2008.
Με νέους κινητήρες, αναβαθμισμένους σε απόδοση, καλή οδική συμπεριφορά και ελκυστική σχεδίαση, το Fiesta ήταν το απόλυτο hit, με 7.479 πωλήσεις.

2010
Toyota Yaris

Σε μια αγορά που έχει πλέον συρρικνωθεί αρκετά, το Ford Fiesta εξακολουθεί να είναι πολύ δημοφιλές, αρκείται όμως στη 2η θέση, παραχωρώντας τη 1η θέση στο Toyota Yaris.  Πλέον η πρωτιά μεταφράζεται σε 5.772 μονάδες, επίδοση που τα προηγούμενα χρόνια ίσως σου εξασφάλιζε μια θέση στα δέκα πρώτα. 

Το Yaris βρίσκεται πλέον στη 2η γενιά του.

2011
Opel Corsa
Το ακόμα πρόσφατο 2011, ήταν η χειρότερη χρονιά για την αγορά αυτοκινήτου στη χώρα μας, εδώ και 22 χρόνια. (βλέπε σχετικό πίνακα).
Σε μια αγορά που πλέον κυριαρχούν τα μικρά αυτοκίνητα πόλης, το 2011 δε θα μπορούσε παρά να είναι πρώτο σε πωλήσεις ένα τέτοιο μοντέλο.
Και αυτό ήταν το Opel Corsa. Με μια ελαφρά αισθητική αναβάθμιση μέσα στη χρονιά, το μικρό μοντέλο της Opel κατακτάει για 2η φορά τη κορυφή, μετά το 2007.
Συνολικά 6.021 Corsa πουλήθηκαν στη χώρα μας τη χρονιά που πέρασε.















Συνολικές Πωλήσεις Αυτοκινήτων 2001-2011
2001    280.295
2002    268.489
2003    257.293
2004    289.753
2005    269.733
2006    267.706
2007    279.794
2008    267.242
2009    220.548
2010    141.499
2011      97.682

Η αγορά αυτοκινήτου πριν 30 χρόνια.

Το 1982 πουλήθηκαν στη χώρα μας 79.981 καινούργια αυτοκίνητα.
Τις περισσότερες πωλήσεις εκείνη τη χρονιά, έκανε το Ford Escort 3ης γενιάς. Είχε παρουσιαστεί το 1980. Κυκλοφόρησε εδώ κυρίως με τον κινητήρα των 1100 κ. εκ. αλλά εισαγόταν και σε 1300 κ. εκ. Το αμάξωμα του ήταν hatchback με 3 ή 5 πόρτες (υπήρχαν και εκδόσεις cabrio και station wagon όμως).
Η Ford ήταν πρώτη και σε πωλήσεις συνολικά εκείνη τη χρονιά, η μόνη εταιρία που ξεπέρασε ελαφρώς τις 10.000 μονάδες.

Παλιά Αθήνα (μέρος 3ο)

Οδός Ερμού, 1884

Ακαδημία Αθηνών, 1940.

Πανεπιστημίου, τέλη δεκ. '50.

Σταδίου-Παλιά Βουλή, δεκ. '50.

Πειραιάς, δεκ. '50.

Μαύρη Buick, Ακαδημίας και Κανάρη (μάλλον δεκ. '50).

Σύνταγμα, δεκ. ΄60.

Κυψέλη, Φωκίωνος Νέγρη.

(Photos - Αρχείο Billy Files)

Τραγούδια της εβδομάδας.

Αυτή την εβδομάδα απλά θα παραθέσω τα πέντε (5) πιο αγαπημένα....

....Το top 5 λοιπόν είναι το εξής.

• 1.] Grimes - Genesis
• 2.] Radiohead - Staircase
• 3.] Coldplay - Paradise
• 4.] Ivy - Fascinated
• 5.]Jeremy Soule - Dragonborn

Radiohead

Classic song of the week

Sade - Love Is Stronger Than Pride :

Χαλαροί ρυθμοί και η μαγική φωνή της Sade είναι από μόνα

τους αρκετά για ένα απολαυστικό classic.Έτος 1988.

Αστικά Σύμβολα (# 10)

Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθηνών (Ο.Α.Κ.Α.)

Το Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθηνών (Ο.Α.Κ.Α.) βρίσκεται στα όρια του δήμου Αμαρουσίου.
Σχεδιάστηκε το 1979 και θεμελιώθηκε τον Ιανουάριο του 1980 από τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Στις 8 Σεπτεμβρίου 1982, ημέρα έναρξης του 13ου Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (ΕΠΑ82) , έγιναν και τα εγκαίνια του. Υπεύθυνοι αρχιτέκτονες ήταν οι H. Stalhout, Fr. Herre και Δημ. Ανδρικόπουλος.
 Τα επόμενα χρόνια γύρω από το Κεντρικό Ολυμπιακό Στάδιο, προστέθηκαν το Ολυμπιακό Ποδηλατοδρόμιο (εγκαινιάστηκε το 1991), το Ολυμπιακό Κέντρο Υγρού Στίβου (1991), το Ολυμπιακό Κλειστό Γυμναστήριο Αθλοπαιδιών (1995), το Ολυμπιακό Κέντρο Αντισφαίρισης (2004) καθώς και όλες οι υπόλοιπες βοηθητικές αθλητικές εγκαταστάσεις.
 Όταν η Αθήνα κέρδισε την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, αποφασίστηκε η ανακαίνιση του σταδίου και βέβαια η προσθήκη του στεγάστρου που υπάρχει σήμερα. Το έργο αυτό ανατέθηκε στον Ισπανό αρχιτέκτονα Santiago Calatrava. Επεμβάσεις έγιναν και στον περιβάλλοντα χώρο.
Έτσι το Ο.Α.Κ.Α. ήταν ο πρωταγωνιστής στο κορυφαίο αυτό αθλητικό γεγονός, που είχε τη τύχη να φιλοξενήσει η Αθήνα το 2004. Ένα άρτιο τεχνικά και αισθητικά έργο, απ’όπου απολαύσαμε μια καταπληκτική τελετή έναρξης και τη τελετή λήξης.

Το Ο.Α.Κ.Α. στην αρχική του μορφή. Εγκαινιάστηκε το 1982.

Αστικός Πόλος - Αμπελόκηποι (Αθήνα)

Oι Αμπελόκηποι ανήκουν στο 7ο δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Αθηναίων.
Είναι μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές  της πρωτεύουσας.
Η ιστορία της περιοχής πάει πολλά χρόνια πίσω.
Αποτελούν, σύμφωνα με αναφορές, συνοικία από το 1881 και η περιοχή εντάσσεται στο πολεοδομικό σχέδιο Αθηνών στις 26 Νοεμβρίου 1926.
Επρόκειτο για μια κατάφυτη περιοχή, με πολλά δέντρα και περιβόλια, ενώ πολλά ρέματα τη διέσχιζαν.
Γνωστό είναι το ρέμα που από την περιοχή των Ελληνορώσσων διέσχιζε την σημερινή   Σεβαστουπόλεως και τη περιοχή του Ερυθρού και περνώντας από τη Μεσογείων κατέληγε στο Ιλλισσό. Μεγάλο μέρος των ρεμάτων της περιοχής καλύφθηκαν ήδη στα χρόνια του μεσοπολέμου (π.χ. τα ρέματα του Θων και της Λ. Αλεξάνδρας το 1934).
Επίσης από τους Αμπελόκηπους διέρχεται το Αδριάνειο υδραγωγείο.

Τη περιοχή των Αμπελοκήπων διασχίζουν μερικοί από τους μεγαλύτερους και κυριότερους οδικούς άξονες της πρωτεύουσας.
Πρωτίστως η Κηφισίας, που συνδέει την Αθήνα με τα Βόρεια Προάστια, η Βασ. Σοφίας  (προέκταση της Κηφισίας, άλλωστε παλιότερα λεγόταν και αυτή «Κηφισίας»), η Μεσογείων και η Λεωφ. Αλεξάνδρας. Η τελευταία ανοίχτηκε το 1891.
Στη διάρκεια των χρόνων διάφοροι σημαντικοί ιδιοκτήτες γης, άρχισαν να κτίζουν στη περιοχή. 
Μερικά από τα κτίσματα αυτά, αν και σήμερα δεν υπάρχουν, είναι αρκετά γνωστά.
Ένα από τα πλέον γνωστά –και σήμερα- ιδιωτικά κτίσματα ήταν η έπαυλη Θων.
Η έπαυλη ανήκε στο Νικόλαο Θων, ανώτερο αυλικό της Βασιλικής Χορηγίας του Γεωργίου του Α’ και ιδιοκτήτη μεγάλης ακίνητης περιουσίας.
Το κτήμα που ανέγειρε την έπαυλη αυτή βρισκόταν στη συμβολή Κηφισίας και Αλεξάνδρας. Μέσα σ’αυτή την έκταση θεμελίωσε, το 1887, και το ναό του Αγ. Νικολάου, που εγκαινίασε το 1895. Τα σχέδια των κτισμάτων, ο Θων, τα εμπιστεύτηκε στον Ερνέστο Τσίλλερ.
Σήμερα ο μικρός αυτός ναός είναι το μόνο που σώζεται.

To εκκλησάκι του Αγ. Νικολάου, σήμερα.

Το 1921 οι κληρονόμοι του Ν. Θων πούλησαν ολόκληρο το συγκρότημα σε δύο Έλληνες επιχειρηματίες. Στη δεκαετία του ’30 μια πτέρυγα λειτούργησε για λίγο ως κλινική και θεραπευτήριο  ενώ από το 1936 εγκαταστάθηκε εκεί το εκπαιδευτήριο
του Γεώργιου Νεστορίδη, με ενοίκιο.
Το τέλος θα έρθει στη διάρκεια των Δεκεμβριανών του 1944, όταν καταστράφηκε μεγάλο μέρος της έπαυλης μετά από ανατίναξη. Μετά την εκκαθάριση του χώρου, το 1946, τη θέση της έπαυλης, των κήπων και των αγαλμάτων, θα πάρει το ακαλαίσθητο συγκρότημα καταστημάτων για πολλά χρόνια μέχρι σχετικά πρόσφατα. Πλέον ο χώρος, με την ανέγερση νέου γραφειακού συγκροτήματος και τη διαμόρφωση ανοικτού περιβάλλοντος χώρου (με καφέ, παγκάκια κλπ) είναι αξιοπρεπέστατος.
Άλλο γνωστό κτίσμα από το παρελθόν της περιοχής είναι η βίλα Μαργαρίτα.
Βρισκόταν στη συμβολή της Λεωφ. Μεσογείων με τη Βας. Σοφίας.
Κτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα σε σχέδια Άγγλου αρχιτέκτονα σε έκταση 1.613 τ.μ. Διέθετε 32 δωμάτια, πληθώρα αποθηκευτικών χώρων, ενώ αίσθηση προκαλούσαν ο κωνικός τρούλος και οι πυργίσκοι . Λίγα χρόνια μετά τη κατασκευή της η βίλα Μαργαρίτα αγοράστηκε από τον εύπορο Ευστάθιο Λάμψα. Το 1939 με το θάνατο της συζύγου του, Παλμύρας (στης οποίας το όνομα είχε μεταβιβαστεί η βίλα), περιέρχεται στη κατοχή της εγγονής της Σοφίας. Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής το κτίσμα χρησιμοποιείται ως πρεσβεία της Δανίας.
 Το 1967 απαλλοτριώθηκε τμήμα του προαύλιου χώρου, ώστε να διευκολυνθεί η στροφή των αυτοκινήτων από τη Λεωφ. Μεσογείων προς τη Βας. Σοφίας (τότε η φορά της κυκλοφορίας ήταν αντίθετα από τη σημερινή σ’αυτό το σημείο).
Ακολουθούν και άλλες απαλλοτριώσεις που περιορίζουν την αρχική έκταση της βίλας στα 1098 τ.μ.
Έτσι το 1970 η ιδιοκτήτρια αποφασίζει τη πώληση της. 
 Τελικά αγοραστής ήταν η Κτηματική Τράπεζα. Παρά τις προσπάθειες κατοίκων και συλλόγων των Αμπελοκήπων για τη διάσωσή της, με αιτήσεις για να χαρακτηριστεί η «Μαργαρίτα» διατηρητέο κτίριο, η κατεδάφιση της δεν απεφεύχθη. Σήμερα στην ίδια θέση βρίσκεται το 9όροφο κτίριο γραφείων της Εθνικής Τράπεζας.

Η βίλα Μαργαρίτα

Εκτός από τα ιδιωτικά αυτά κτίσματα (μαζί με άλλα, π.χ. την κατοικία του βιομηχάνου Άγγελου Πυρρή), υπάρχουν και άλλα ιστορικά κτίρια στη περιοχή.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι προσφυγικές πολυκατοικίες της Λεωφ. Αλεξάνδρας.
Οι πολυκατοικίες αυτές, κτίστηκαν σε έκταση που είχε αγοράσει ο δήμος το 1878, αρχικά 300 στρεμμάτων. Σ’αυτή τη μεγάλη έκταση, που ο δήμος τότε αγόρασε από τον Γεώργιο Νικολαϊδη, κτίστηκαν μεταξύ άλλων , οι φυλακές Αβέρωφ, το δημοτικό νοσοκομείο «Ελπίς», το γήπεδο του Παναθηναϊκού κ.α.
Αποτελούσαν αυτές οι πολυκατοικίες μια οργανωμένη κρατική προσπάθεια στέγασης των μικρασιατών προσφύγων που είχαν κατακλύσει τη πρωτεύουσα, μετά τη καταστροφή του 1922.
 Το συγκρότημα των προσφυγικών πολυκατοικιών της λεωφόρου Αλεξάνδρας οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1933-1935, βάσει σχεδίων των αρχιτεκτόνων Κίμωνα Λάσκαρι (1905-1978) και Δημήτριου Κυριακού (1881-1971). Στη συγκεκριμένη περίπτωση προκρίθηκε η ανέγερση 228 συνολικά διαμερισμάτων, κατανεμημένων σε οκτώ πολυκατοικίες που διατάσσονταν επάλληλα μεταξύ τους και παράλληλα προς τον άξονα της λεωφόρου. Η μορφή τους ήταν απλή χωρίς διακοσμητικά στοιχεία, καθαρά λειτουργική (κατά τα πρότυπα του κινήματος Bauhaus).
Σήμερα έχουν αφεθεί στη μοίρα τους, σε κακή κατάσταση, εν αναμονή αποφάσεων για το μέλλον τους. 

Οι προσφυγηκές πολυκατοικίες νεόδμητες

Ένα άλλο χαρακτηριστικό των Αμπελοκήπων είναι ο μεγάλος αριθμός νοσοκομειακών μονάδων που συγκεντρώνει στα όρια του ή γύρω από αυτά.
Η πυκνότητα σε νοσοκομεία είναι τέτοια, ώστε οι Αμπελόκηποι να χαίρουν από τα πληρέστερα και αρτιότερα δίκτυα του συστήματος υγείας.
Πρόχειρα μπορούμε να αναφέρουμε τα : Ιπποκράτειο (Βας. Σοφίας), Γενικό Νοσοκομείο Ελπίς, «Αλεξάνδρα» (Βας. Σοφίας), «Σωτηρία», Γυναικολογικό «Έλενα Βενιζέλου», Ερρίκος Ντυνάν (Λεωφ. Μεσογείων), Αντικαρκινικό «Άγιος Σάββας» (Λεωφ. Αλεξάνδρας, ξεκίνησε να λειτουργεί το 1937), Ερυθρός Σταυρός (το όνομα του οποίου έχει πάρει εκείνο το κομμάτι των Αμπελοκήπων) κ.α.

Η περιοχή των Αμπελοκήπων άρχισε να αναπτύσσεται και να αποκτάει το χαρακτήρα που έχει σήμερα από τη δεκαετία του 1960 (και λίγο πριν). Οι πολυκατοικίες κάνουν την εμφάνιση τους και η περιοχή μεταμορφώνεται.
Η περιοχή διέθετε πάντα καλή συγκοινωνιακή σύνδεση με άλλες περιοχές.
Η πρώτη οργανωμένη  συγκοινωνία ξεκίνησε το 1882 με ιππήλατο τραμ στο δρομολόγιο Ομόνοια-Αμπελόκηποι.
Το τραμ θα συνεχίσει να εξυπηρετεί τη περιοχή και με άλλες γραμμές, μέχρι την κατάργηση του μεταπολεμικά. Κάποια δρομολόγια συνέχισαν κανονικά, όμως όχι με τραμ, αλλά με τρόλεϊ. Ενθύμια από τη λειτουργία του παλιού τραμ στη περιοχή υπάρχουν ακόμα (οι ράγες στο οδόστρωμα στην άνοδο της Κηφισίας λίγο μετά το Γηροκομείο).
Από το 2000 (στις 28 Ιανουαρίου) οι Αμπελόκηποι απέκτησαν επιπλέον σημαντική συγκοινωνιακή υποδομή, αφού εξυπηρετούνται από δύο σταθμούς του Μετρό (γραμμή 3), το σταθμό «Αμπελόκηποι» και το σταθμό «Πανόρμου». Στα όρια της περιοχής εξυπηρετεί επίσης ο σταθμός «Μέγαρο Μουσικής». Έτσι η περιοχή διαθέτει ένα πυκνό δίκτυο ΜΜΜ (λεωφορεία, τρόλεϊ, μετρό).

Μετρό Πανόρμου (Φωτό-Billy)

Η περιοχή των Αμπελοκήπων σιγά-σιγά βελτιώνεται σε υποδομές και αποκτάει, μεταπολεμικά, σημαντική εμπορική δραστηριότητα.
Οι πολλές κεντρικές αρτηρίες των Αμπελοκήπων φιλοξενούν αμέτρητα καταστήματα και γραφεία, αλλά και υπηρεσίες. Η Πανόρμου είναι μια από αυτές. Ενώνει τη Λεωφ. Κηφισίας (στο ύψος του Ερυθρού Σταυρού)  με τη Λεωφ. Αλεξάνδρας. Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 γίνεται η διάνοιξη της Πανόρμου από μικρά σπίτια που την έκοβαν στη μέση και τη καθιστούσαν αδιέξοδο, ενώ διαπλατύνεται και ασφαλτοστρώνεται.
Σήμερα αποτελεί έναν από τους πιο εμπορικούς δρόμους της περιοχής. Άλλος πολύ εμπορικός δρόμος είναι η Λαρίσης, γεμάτος από καταστήματα μέχρι τη Κηφισίας στο ύψος της Αγ. Τριάδας.
Το 1958 γίνεται επίσης η κατεδάφιση του προσφυγικού οικισμού της «Νέας Ανατολής».Επρόκειτο για έναν συνοικισμό με κακές συνθήκες διαβίωσης στο τετράγωνο Λ. Αλεξάνδρας (απέναντι από το γήπεδο του Παναθηναϊκού), Πανόρμου, Αμπελακίων και Δημητσάνας. Σ’αυτό το χώρο έγινε, αργότερα, το κτίριο της ΓΑΔΑ.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό της περιοχής, που της δίνει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα, είναι η ύπαρξη ψηλών κτιρίων. Μάλιστα οι Αμπελόκηποι διαθέτουν και το ψηλότερο κτίριο της χώρας. Δεν είναι άλλο από τον Πύργο Αθηνών. Θεμελιώθηκε το 1968 και ολοκληρώθηκε το 1971. Σχεδιασμένος από τον αρχιτέκτονα Ιωάννη Βικέλα (μαζί με τον Ιωάννη Κυπρίτη), κατασκευάστηκε από τη τεχνική εταιρία «Αλβέρτης-Δημόπουλος Α.Ε.». Πρόκειται για ένα συγκρότημα καταστημάτων και γραφείων αποτελούμενο από δύο κτίρια με το ψηλότερο να φτάνει τα 103 μ. και τους 25 ορόφους. Βρίσκεται στην Μεσογείων 2-4.
Το 1973 ολοκληρώνεται ο Πύργος Απόλλων, το ψηλότερο κτίριο κατοικιών. Βρίσκεται στη Λουϊζης Ριανκούρ 64. Πρόκειται για ένα κτίριο ύψους 80 μ. και 24 ορόφων. Eίναι ακριβώς απέναντι από τη πλατεία του Μετρό της Πανόρμου.
Προς τα τέλη της δεκαετίας του ’70 ανεγείρεται το ψηλότερο ξενοδοχείο της χώρας, το «President Hotel». Το 21 ορόφων- 68 μ.- ξενοδοχείο με το υπέροχο roof garden, κτίσθηκε σε οικόπεδο που παλιότερα υπήρχαν υλικά της Τηλεφωνικής Εταιρίας (Κηφισίας και Ευρυτανίας).
Με το τέλος της δεκαετίας του ’70 οι Αμπελόκηποι απέκτησαν και το 16όροφο κτίριο γραφείων απέναντι από το Γηροκομείο, το οποίο λειτούργησε και σαν πρότυπο εκθεσιακό κέντρο εκείνη την εποχή, φιλοξενώντας επιτυχημένες εκθέσεις στο ισόγειο και τους υπόγειους χώρους (δεκαετίες ‘80 και ’90). Παλιότερα στέγαζε και τα γραφεία της “Allianz” με την επιγραφή της να δεσπόζει στη κορυφή του κτιρίου.

Εκτός από όλα τα παραπάνω οι Αμπελόκηποι ήταν μια περιοχή πολύ φιλική στους φίλους της 7ης τέχνης!
Αν και οι πρώτοι κινηματογράφοι στη περιοχή λειτούργησαν ήδη από τη δεκαετία του ’20, μεταπολεμικά -και πολύ πριν την εμφάνιση των πολυκινηματογράφων- οι Αμπελόκηποι απέκτησαν έναν μεγάλο αριθμό αιθουσών. Έτσι υπήρχε η δυνατότητα να έχεις όλες τις εμπορικές ταινίες στα πόδια σου σε μια σχετικά μικρή απόσταση.
Σχεδόν αμέσως μετά την απελευθέρωση κτίζεται ο κινηματογράφος «Άνεσις» (αρχικά σαν θερινός) σε σχέδια του Αναστάσιου Κριθαρά. Σήμερα έχει μετατραπεί σε θέατρο αν και τη θερινή σαιζόν εξακολουθεί να λειτουργεί ως κινηματογράφος. Βρίσκεται στις αρχές της Κηφισίας στο ρεύμα ανόδου.
Σχεδόν απέναντι ανοίγει τις πόρτες του, τον Ιανουάριο του 1957 το «Άστρον». Ένας μεγάλος κινηματογράφος 1360 θέσεων, σε σχέδια του Σόλωνα Κυδωνιάτη.
Σήμερα είναι κλειστό και εγκαταλειμμένο. 

 
Πολύ γνωστός κινηματογράφος είναι και το «Αθήναιον» στο τέρμα της Βας. Σοφίας. Λειτουργεί και σήμερα με δύο αίθουσες. Λίγο πιο κάτω επί της Λεωφ. Μεσογείων, υπάρχει ο «Γαλαξίας», σε κτιριακό συγκρότημα που πριν την ανέγερση του, λειτουργούσε άλλος κινηματογράφος, το «Αθήναια».
Άλλοι κινηματογράφοι της περιοχής είναι οι «Ελληνίς», «Νιρβάνα» (Λεωφ. Αλεξάνδρας), «Δαναός» ενώ αρκετοί ακόμα έχουν κλείσει μεταξύ αυτών και η «Πλάζα», ψηλά στη Κηφισίας.
Στο ίδιο κτιριακό συγκρότημα με τη «Πλάζα» βρισκόταν και το ζαχαροπλαστείο «Φλόκα». Αργότερα στον ίδιο χώρο λειτούργησαν τα «Goody’s-Flocafe» (έως το 2005). Εκεί μπορούσες να πιείς καφέ στην «πλατεία» του συγκροτήματος και ήταν ένας από τους πιο ζωντανούς χώρους της περιοχής. Δυστυχώς σήμερα δε λειτουργεί τίποτα από τα παραπάνω, έχοντας περάσει το σημείο σε παρακμή.
Φυσικά υπάρχουν και άλλες εναλλακτικές διασκέδασης στους Αμπελόκηπους και ,σήμερα, η Πανόρμου αποτελεί ένα από τα hot spots της πόλης με πληθώρα μαγαζιών για φαγητό και ποτό.
Γενικά οι Αμπελόκηποι και λόγω πληθυσμιακής πυκνότητας διαθέτει μεγάλο όγκο επαγγελματικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, πληθώρα τραπεζικών υποκαταστημάτων (συνήθως όλες οι τράπεζες διαθέτουν πάνω από ένα υποκαταστήματα στη περιοχή), καλές υποδομές σε σχολεία, υπηρεσίες και το μεγάλο πλεονέκτημα είναι οι συγκοινωνιακές υποδομές της περιοχής. Τα τελευταία 10 χρόνια, δε, οι αξίες των ακινήτων σε όλη σχεδόν τη περιοχή έχουν ευνοηθεί από την ύπαρξη και  λειτουργία των σταθμών του Μετρό σε αυτή .

Η περιοχή έχει καλές προοπτικές και για το μέλλον. Το μεγάλο στοίχημα  που πρέπει να κερδιθεί στο ορατό μέλλον είναι η ανάπλαση της Λ. Αλεξάνδρας. Ας ελπίσουμε στην (έστω μερική) διάσωση των προσφυγικών πολυκατοικιών, ώστε να κοσμούν τη περιοχή και όχι να αποτελούν τη ντροπή της. Επίσης το συντομότερο δυνατό στην απομάκρυνση του γηπέδου του Παναθηναϊκού και στην υπογειοποίηση της Αλεξάνδρας. Έτσι η περιοχή θα αποκτήσει άλλο ένα σημείο αστικής υπερηφάνειας.
Προς το παρόν η εν λόγω ανάπλαση είναι άμεσα συνδεδεμένη με αυτή του Βοτανικού. Ως γνωστό το θέμα έχει παγώσει εξ’αιτίας κάποιων ανόητων. 

Η Λεωφ. Αλεξάνδρας το 1959

 Φυσικά είναι ακόμα πολλά που θ μπορούσαν να γραφτούν για τη περιοχή. Για λόγους οικονομίας χώρου

περιορόζομαι σε αυτά. Κάποιες πληροφορίες έχουν παρθεί απο το βιβλίο του κ. Νικόλαου Παραδείση "Αμπελόκηποι" (τόμος Α' & Β'). Οι φωτό είναι απο το αρχείο που διατηρεί το παρόν blog και απο τον ίδιο 

τον γράφοντα. 

Η πλατεία Αμπελοκήπων, στη συμβολή των Λεωφόρων Κηφισίας και Αλεξάνδρας

Η επιγραφή του κινημ/φου Plaza υπαρχει ακόμα (Φωτό-Βily)

Ο Πύργος Αθηνών υπό κατασκευή.

Το γήπεδο του Παναθηναϊκού, τέλη δεκ. 70. 

O Πύργος Απόλλων (αριστερά) & το ξενοδοχείο President (δεξιά), 2 από τα κτίρια που ξεχωρίζουν στη περιοχή των Αμπελοκήπων. Εδώ απο το Αττικό Άλσος. (Φωτό-Billy)