Σελίδες

Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Ιούλιος 1965. H συνέντευξη τύπου του Αθανασιάδη Νόβα


Ο πρωθυπουργός Γεώργιος-Αναστασιάδης Νόβας δίνει συνέντευξη τύπου στους δημοσιογράφους, στις 22 Ιουλίου 1965. Ο κ. Νόβας ανέλαβε τα ηνία της χώρας στις 15 Ιουλίου, μετά από εντολή του Βασιλιά Κωνσταντίνου, ενώ ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε παραιτηθεί.
Αιτία ήταν η διαμάχη μεταξύ Παπανδρέου και Κωνσταντίνου, όταν ο πρώτος επέμενε να αναλάβει το υπουργείο Άμυνας ενώ ο Βασιλιάς διαφωνούσε.
'Ετσι ξεσπάει πολιτική κρίση. Επιπλέον, στις 21 Ιουλίου διοργανώνεται στην Αθήνα μεγάλη συγκέντρωση υπέρ του Παπανδρέου και κατά της κυβέρνησης Νόβα, από την οποία ζητάει ο κόσμος να παραιτηθεί (συγκεντρώσεις έγιναν και σε άλλες πόλεις).
Όμως δεν άργησαν να γίνουν επεισόδια. Συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας, υλικές ζημιές, 150 έως 200 τραυματίες και ένας νεκρός. Ο 25χρονος φοιτητής Σωτήρης Πέτρουλας.
Παπανδρέου και Νόβας ανταλλάσσουν κατηγορίες, σχετικά με το ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός των επεισοδίων.
Η κυβέρνηση φοβάται έκτροπα στη κηδεία του νεαρού φοιτητή, που θα γίνει στις 23 Ιουλίου και καλεί το λαό να τηρήσει τη τάξη. Ο κ. Νόβας δηλώνει μια μέρα πριν ότι θα ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την αποφυγή ανωμαλιών. Φυσικά δε παρέλειψε να εκφράσει τη θλίψη του για το χαμό του φοιτητή, λέγοντας όμως πως η κυβέρνηση του δεν είχε καμία ευθύνη για το τραγικό συμβάν.



Billy
(αρχείο Billy Files)

Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Το τέλος του Άρη Βελουχιώτη

Ο Άρης Βελουχιώτης έφυγε από τη ζωή στις 15 Ιουνίου 1945. Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα της νεότερης ελληνικής ιστορίας και, τελικά, αποκηρυγμένος από το ίδιο του το κόμμα (ΚΚΕ), αποτέλεσε σίγουρα μια ηγετική φυσιογνωμία. 
Ας δούμε, όμως τι έγραφε ο τύπος με αφορμή το θάνατό του. 
Η εφημερίδα "Ελευθερία", μια μέρα μετά, στις 16 Ιουνίου 1945 στη πρώτη σελίδα:
"Ενώπιον ενός πτώματος-κάθε πτώματος- πρέπει να ιστάμεθα εις προσοχήν. Ο Άρης Βελουχιώτης ή Μιζέριας ή Αθανάσιος Κλάρας, είναι πλέον ακέφαλο πτώμα. Εφονεύθη ως κοινός ληστής, κατόπιν συμπλοκής με αποσπάσματα, που τα εβοήθησαν και οι κάτοικοι της περιοχής. Εκείνος που επέρασεν ως καταστρεπτικόν μετέωρον από την Ελλάδα, έσβησεν εις μιαν χαράνδραν και μέσα εις την φοβεροτέραν ηθικήν και απομόνωσιν που εγνώρισε ποτέ άνθρωπος. 
Υπάρχει εν ηλίθιον ρητόν, που λέγει ότι ο "αποθανών δεδικαίωται". Ο θάνατος τίποτε δεν δικαιώνει. Καθαγιάζει έναν αγώνα. Δεν εξαγνίζει κανένα έγκλημα. Δίδει απλώς τη δυνατότητα εις τους επιζώντας ν'αντιμετωπίζουν τας πράξεις του εκλιπόντως με περισσοτέραν ψυχραιμίαν και με κάποιαν ιστορικήν προοπτικήν. Πρό πάντων, όταν πρόκειται περί προσώπου, το οποίον διαδραμάτισε δημόσιον ρόλον.
Αν ιστάμεθα εις προσοχήν ενώπιόν του, δεν συγχωρούμεν τας πράξεις του".
 Την ίδια μέρα, ο "Ριζοσπάστης" φαίνεται να κρατάει αποστάσεις από τα γεγονότα.
Αντίθετα, στο κύριο άρθρο του για τις αποφάσεις του πολιτικού γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, δημοσιεύει τα περί "προδοσίας του Βελουχιώτη". Αφορμή η μη αποδοχή της συμφωνίας της Βάρκιζας από τον Άρη, που οδήγησε στη διαγραφή του από το ΚΚΕ (ήδη πριν το θάνατό του).
Μόλις στις 19 Ιουνίου, πέντε ημέρες μετά το θάνατό του, θα αναφερθεί στο γεγονός αναφέροντας ότι "Ο Άρης αυτοκτόνησε αφού τραυματίστηκε σε συμπλοκή με Άγγλους, Εθνοφύλακες και μοναρχικούς ληστοσυμμορίτες".
Όμως εκτός από την ανταπόκριση της εφημερίδας σχετικά με τα γεγονότα, στη πρώτη σελίδα υπήρχε και ένα κείμενο γνώμης με τίτλο "Δεν έχουν δικαίωμα". Σε αυτό-μεταξύ άλλων- έγραφε τα εξής :
"O τόσο τραγικός θάνατος του Άρη Βελουχιώτη προκαλεί θλίψη ανάμεσα στους πραγματικούς πατριώτες και αγωνιστές της εθνικής ιδέας. Γιατί ανεξάρτητα από τη θέση που πήρε μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, θέση που αντικειμενικά εξυπηρετούσε την αντίδραση, δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να ξεχνάει κανείς ότι ο Άρης Βελουχιώτης ήταν ένας από τους πρωτοπόρους του αγώνα της Αντίστασης και απ'τους πρωταθλητές για την οργάνωση του αντάρτικου κινήματος".
Και παρακάτω...
"Είναι αλήθεια ότι ο Άρης Βελουχιώτης δεν κατάλαβε, ύστερα από την συμφωνία της Βάρκιζας, ότι εκείνο που επέβαλλε το συμφέρον του Έθνους ήταν να παραδώσει τον οπλισμό και να διαλύσει και τα υπόλοιπα, έστω και μικρά τμήματα που κρατούσε ακόμα κάτω από τη καθοδήγησή του. Όπως επίσης είναι αλήθεια ότι, με την ενέργειά του αυτή έδινε όπλα στην αντίδραση να δικαιολογεί την ύπαρξη και την οργάνωση  δολοφονικών συμμοριών και την τρομοκρατική δράση τους, πράγμα για το οποίο το Κόμμα μας τον αποκήρυξε. Το γεγονός αυτό, όμως, δεν μπορεί καθόλου να αναιρέσει τις υπηρεσίες που πρόσφερε στον απελευθερωτικό αγώνα, υπηρεσίες που αναγνώρισαν και οι ίδιοι οι σύμμαχοί μας".



Billy



Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

Πόλεις της Ευρώπης

London Skyline with Houses of Parliament
[photo by Sandra Barrett ARPS]

Berlin
[photo by Jean Claude Castor]

Rome
[photo by Laura Jane]

Paris at night
[photo by Jim Trodel]

Athens under the stars
[photo by Mario Gutiérrez Vázquez]

Barcelona seen from Park Güell at night
[photo by Marcel Germain]

Milano from Duomo rooftop
[photo by davidesoft]

Stockholm
[photo by Captain Iso]

Prague
[photo by Alessandro Zaccari]

Rotterdam, Holland
[photo by Rupert Phillips]

Thessaloniki
[photo by F Tarawneh]

Frankfurt, Germany
[photo by vogu alf]

On the top of Vienna
[photo by Miroslav Petrasko]

Bucharest by night
[photo by Marc Biarnès]

Warsaw, Poland
[photo by Knut-Arve Simonsen]

Helsinki, Plaza del Mercado
[photo by Jose Palao Chinchilla]

Dublin, Ireland
[photo by Greg Carey]

Lisbon, Portugal
[photo by Roberto Bowyer]



Billy













Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Kαλοκαίρι 1945.


Καλοκαίρι 1945. Το πρώτο ελεύθερο καλοκαίρι μετά το 1940 και οι πρώτες διαφημιστικές καταχωρήσεις ξενοδοχείων κάνουν την εμφάνισή τους. Το ξενοδοχείο "Αίγλη" στη λουτρόπολη της Αιδηψού, εγκαινίαζε τη "λουτρικήν περίοδον" σαν σήμερα πριν 69 χρόνια, στις 26 Ιουνίου 1945. 
Ειδική αναφορά στις ιδιαίτερες οικονομικές συνθήκες της μετα-κατοχικής Ελλάδας.



Billy
(αρχείο Billy Files)

Το Citroen Axel στην ελληνική αγορά

To 1986 έκανε την εμφάνιση του στην ελληνική αγορά το Citroen Axel.
H ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου μοντέλου, ήταν πως επρόκειτο για ένα αυτοκίνητο που κατασκευαζόταν αποκλειστικά στη Ρουμανία.
Η παραγωγή του ξεκίνησε μετά από συμφωνία μεταξύ της Citroen και της κυβέρνησης της Ρουμανίας.
Στη ρουμάνικη αγορά κυκλοφόρησε (από το 1981) σαν Oltcit. Η ονομασία αυτή προερχόταν από το "Oltenia", τη περιοχή όπου βρίσκονταν οι εγκαταστάσεις της εταιρίας και το "Citroen".
Η γαλλική εταιρία συμμετείχε στο σχήμα σε ποσοστό 36% με το υπόλοιπο 64% να ανήκει στη κυβέρνηση.
To Oltcit προοριζόταν επίσης για κάποιες άλλες αγορές της Ανατολικής Ευρώπης, όμως η Citroen ανέλαβε να προωθεί το 40% της παραγωγής σε αγορές της Δυτικής Ευρώπης ως Citroen Axel.
Tην 1η Ιουλίου 1984 έκανε την εμφάνιση του στη γαλλική αγορά, ενώ οι εξαγωγές αφορούσαν και χώρες όπως η Αυστρία, η Ολλανδία, η Ιταλία, το Βέλγιο και, αργότερα, η Ελλάδα.
Η ομοιότητα του Axel με το Citroen Visa οφείλεται στο γεγονός ότι προήλθε από το ίδιο project με το γνωστό γαλλικό μοντέλο. Παρόλα αυτά, ενώ το Visa προσφερόταν με αποκλειστικά 5θυρο αμάξωμα, το Axel ήταν αποκλειστικά 3θυρο.

Αν και διέθετε μια σειρά από τα πλεονεκτήματα των Citroen (άνεση, οδική συμπεριφορά), τα ποιοτικά στάνταρντ του ρουμάνικου εργοστασίου βρίσκονταν σε χαμηλά επίπεδα. Αυτό δημιούργησε προβλήματα στη μητρική εταιρία με σημαντικά κόστη εγγυήσεων για κάθε αυτοκίνητο, ενώ έβλαψε και την εμπορική του πορεία.
Στην ελληνικά αγορά ήρθε με τον κινητήρα των 1129 κ. εκ. (11R). Το μοτέρ αυτό ήταν αερόψυκτο με απόδοση 57 ίππων.
Μεγάλο πλεονέκτημα στην Ελλάδα ήταν η τιμή του. Με εξαίρεση το 2CV, αποτελούσε το φθηνότερο μοντέλο της Citroen στην εγχώρια αγορά. Αυτό βέβαια ήταν αποτέλεσμα της προέλευσης του, εφόσον η Ρουμανία ήταν μια σοσιαλιστική χώρα με φτηνά εργατικά χέρια. Παρόλα αυτά ήταν ένα από τα φθηνότερα αυτοκίνητα με Δυτικοευρωπαϊκή ταυτότητα στα 1.100 κυβικά.
Έτσι, το 1986, το Axel αποτέλεσε το best seller της Citroen στην Ελλάδα, με πωλήσεις 2.347 μονάδων σε σύνολο 4.619 που πέτυχε η γαλλική εταιρία.
Το 1987 οι πωλήσεις νέων αυτοκινήτων στη χώρα μας ήταν μειωμένες κατά 23% σε σχέση με το 1986. Αυτό είχε σαν συνέπεια οι περισσότερες εταιρίες να βγουν χαμένες, μεταξύ των οποίων και η Citroen. Το Axel εξακολουθούσε να καλύπτει ένα μεγάλο κομμάτι από τις πωλήσεις της εταιρίας στη χώρα μας, όμως το 1987 παρουσίασε κάμψη κατά 59.6% σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
Από τις συνολικά 2.240 Citroen που διατέθηκαν εκείνη τη χρονιά, οι 949 αφορούσαν το Axel (μερίδιο αγοράς 1.9%).
Το ρουμάνικο μοντέλο έμεινε στην αγορά μέχρι το 1989, με τη πορεία του τα δύο τελευταία χρόνια να φθίνει. Το 1988, από τις συνολικά 2.062 πωλήσεις της Citroen στην Ελλάδα, μόλις οι 352 αφορούσαν το Axel. To 1989 διατέθηκαν επιπλέον 261 τέτοια αυτοκίνητα, πριν το συγκεκριμένο μοντέλο περάσει οριστικά στην ιστορία. Τουλάχιστον για την αγορά της Ελλάδας και άλλες ευρωπαϊκές αγορές, εφόσον το Oltcit συνέχισε να παράγεται στη Ρουμανία έως τα μέσα της δεκαετίας του '90.




Billy
στοιχεία: ΣΕΑΑ
(photos αρχείο Billy Files)


Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

Στη Πλάκα του μεσοπολέμου

Πιτσιρίκια ποζάρουν με φόντο το αρτοποιείο "Η Χρυσή Καρδιά",
στη Πλάκα, γύρω στο 1925.




Billy
(αρχείο Billy Files)

Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

Πωλήσεις μοτοσυκλετών Μάιος 2014

Οι πωλήσεις νέων μοτοσυκλετών τον Μάιο ανήλθαν σε 3.680 μονάδες, αύξηση 3.8% σε σχέση με τον ίδιο μήνα πέρσι.
Στο πεντάμηνο ταξινομήθηκαν συνολικά 12.138 μονάδες έναντι 11.851 το αντίστοιχο διάστημα του 2013 (+2.4%).
Στη πρώτη θέση των πωλήσεων τον Μάιο βρέθηκε η SYM, με 589 μονάδες (ποσοστό 16.0%).
Δεύτερη ακολούθησε η Honda με 565 μονάδες, η οποία προηγείται σε επίπεδο έτους.
Αναλυτικότερα οι 10 πρώτες εταιρίες το Μάιο, ήταν οι εξής:

ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΩΝ ΜΑΪΟΣ 2014
Α/Α
ΕΤΑΙΡΙΑ
ΠΩΛΗΣΕΙΣ
%
1
SYM
589
16.0%
2
HONDA
565
15.4%
3
KYMCO
540
14.7%
4
YAMAHA
452
12.3%
5
PIAGGIO
402
10.9%
6
DAYTONA
172
4.7%
7
APRILIA
93
2.5%
8
KAWASAKI
89
2.4%
9
XGJAO
60
1.6%
10
MODENAS
56
1.5%

Όπως φαίνεται, οι 5 πρώτες εταιρίες του Μαΐου είναι αυτές που κυριαρχούν στην αγορά, πράγμα που επιβεβαιώνεται από τις συνολικές πωλήσεις σε επίπεδο έτους.
ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΩΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΜΑΪΟΣ 2014
Α/Α
ΕΤΑΙΡΙΑ
ΠΩΛΗΣΕΙΣ
%
1
HONDA
2007
16.5%
2
SYM
1919
15.8%
3
YAMAHA
1745
14.4%
4
PIAGGIO
1303
10.7%
5
KYMCO
1150
9.5%
6
DAYTONA
642
5.3%
7
APRILIA
374
3.1%
8
KAWASAKI
336
2.8%
9
SUZUKI
313
2.6%
10
MODENAS
210
1.7%


Αξίζει να σημειωθεί ότι το 72.7% από τις καινούργιες μοτοσυκλέτες που πωλούνται είναι έως 250 κυβικά, ενώ το 91% συνολικά αφορά μοτοσυκλέτες έως 400 κυβικά. 

H SYM κατέλαβε τη 1η θέση των πωλήσεων τον Μάιο με ποσοστό 16.0% (photo SYM HD125 EVO)

H Honda ήρθε στη 2η θέση τον Μάιο, όμως είναι 1η σε πωλήσεις στο πρώτο πεντάμηνο του έτους 
(photo Honda SH Mode 125)



Billy
Στοιχεία: ΣΕΑΑ

Φωτιά στο κέντρο της Αθήνας


Φεβρουάριος 1990. Φωτιά έχει ξεσπάσει στο κτίριο επί της οδού Πανεπιστημίου 46, δίπλα στο REX.
Πρόκειται για το Μέγαρο Σλήμαν-Μελά, έργο του αρχιτέκτονα Τσίλλερ. Η ιστορία του πήγαινε έναν αιώνα πίσω, στο 1890. 
Άγνωστα τα αίτια της πυρκαγιάς και δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω κάτι σχετικό με αυτή. 
Το περιστατικό, πάντως, καταγράφηκε μέσα από τον φακό του Terje Hartberg. 
Ισχυρή δύναμη της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας βρέθηκε στο σημείο, ενώ πλήθος κόσμου παρακολουθούσε την εξέλιξη της επιχείρησης.
Κόσμος μαζεμένος στη Πανεπιστημίου, όμως μερικοί παρακολουθούν τη φωτιά από τη ταράτσα του παρακείμενου ξενοδοχείου. 



Billy.
Photos by Terje Hartberg
(ευχαριστώ  τον κ. Ηartberg για την παραχώρηση των φωτογραφιών)

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2014

Σύνταγμα 1937




Σπάνια φωτογραφία από τη ταράτσα του Petit Palais, στο Σύνταγμα, την ημέρα της παρέλασης της Εθνικής Εορτής το 1937.




Billy.

Ο φονικός καύσωνας του 1987

Στις 20/07/1987 ξεκίνησε το πιο θανατηφόρο καιρικό γεγονός στην σύγχρονη ελληνική Ιστορία, ο πολυήμερος και χωρίς αμφισβήτηση ακραίος καύσωνας του 1987.
Το ποιοτικό χαρακτηριστικό του καύσωνα αυτού είναι η διάρκειά του καθώς επί 7-8 ημέρες σχεδόν το σύνολο της πεδινής ηπειρωτικής χώρας και δη των προσφιλών στα «ερυθρά» ρεκόρ πόλεων αντιμετώπιζε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών με μεγάλα ποσοστά υγρασίας και συνεχή άπνοια. Η θερμοκρασία ακόμα και την νύχτα δεν έπεφτε κάτω από τους 30 βαθμούς και η Ελλάδα του 1987 που ακόμα δεν είχε εισέλθει στον σύγχρονο κόσμο των κλιματιστικών βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα καιρικό εφιάλτη δίχως προηγούμενο.
Αναφερόμαστε στην ίδια Ελλάδα που τεσσεράμισι μήνες πριν είχε έρθει αντιμέτωπη με έναν πρωτοφανή σε ένταση και σε διάρκεια μαρτιάτικο χιονιά που είχε σκεπάσει με χιόνι σχεδόν το σύνολο της ηπειρώτικης χώρας μέχρι τις ακρογιαλιές (ακόμα και πόλεις της δυτικής Ελλάδας). Όπως μας λέει σε σχετικό του άρθρο ο Μηνάς Βιντιάδης, τότε ο κόσμος υπέφερε στα χωριά και στις πόλεις έπαιζαν χιονοπόλεμο. Λίγους μήνες μετά οι ρόλοι αντιστράφηκαν , και στα χωριά (είτε ορεινά είτε παραθαλάσσια) έπαιζαν την ώρα που ο κόσμος πέθαινε στις πόλεις.
Σοκ και δέος από την μελέτη του τύπου της εποχής , τραγικές ιστορίες, φρικτοί θάνατοι με την πρωτεύουσα πρωταγωνίστρια του καιρικού δράματος. Μετά την Τρίτη ημέρα οι νεκροθάλαμοι των νοσοκομείων γέμισαν και η κυβέρνηση άνοιξε τους νεκροθαλάμους των στρατοπέδων καθόσον παρόμοιο πρόβλημα υπήρχε και στα νεκροτομεία. Οι άνθρωποι αυτοί έμειναν ακήδευτοι επί ημέρες καθόσον τα νεκροταφεία δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν με τόσο μεγάλο αριθμό νεκρών.
Άνθρωποι βρισκόντουσαν νεκροί στις κεντρικές πλατειές της Αθήνας και των λοιπών πόλεων , σε παγκάκια , στα σιντριβάνια των πλατειών, στα πάρκα, στις εισόδους των πολυκατοικιών, μέσα σε ασανσέρ, στα κλιμακοστάσια, σε παραλίες, άνθρωποι μοναχικοί ξεψύχησαν μέσα στα σπίτια τους αβοήθητοι, ηλικιωμένοι άνθρωποι σε οίκους ευγηρίας , σε ιδρύματα και πολλές άλλες συγκινητικές ιστορίες με τον άνθρωπο να μοιάζει τόσο αδύναμος μπροστά στον καιρικό αυτό εφιάλτη.
Τα νοσοκομεία της χώρας θύμιζαν συνθήκες εν καιρώ πολέμου και οι γιατροί τους έδωσαν τιτάνιες μάχες για να περιθάλψουν τον κόσμο που κατασκήνωνε και διανυκτέρευε έξω από τα μεγάλα νοσοκομεία προκειμένου να σωθεί. Την κατάσταση επέτεινε το γεγονός ότι για αρκετές ώρες και σε πολλές περιοχές κοβόταν το ρεύμα αλλά και το νερό.
Ο αριθμός των νεκρών αποτέλεσε αντικείμενο διαμάχης μεταξύ της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι οποίοι σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ ήταν 1300 εκ των οποίων οι 1115 στην Αθήνα ενώ σύμφωνα με την Νέα Δημοκρατία, η οποία κατηγόρησε την Κυβέρνηση ως υπαίτια των γεγονότων και ότι προσπαθούσε να υποβαθμίσει σκόπιμα τις φρικτές συνέπειες του καύσωνα , ο αριθμός ήταν πολύ μεγαλύτερος.
Ανεξαρτήτως όμως της πολιτικής διαμάχης , ο αριθμός πράγματι όπως όλα δείχνουν ήταν μεγαλύτερος σε συνδυασμό με το ότι τα στοιχεία της επαρχίας ήταν ελλιπή. Εκτιμάται , ότι τα πραγματικά θύματα του καύσωνα έφτασαν ή και ξεπέρασαν τους δύο χιλιάδες νεκρούς ανά την επικράτεια.

Επιμέλεια-παρουσίαση: Διονύσης Έκτορας – Δημήτρης Σαγιάκος