Σελίδες

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Ρεβεγιόν και άλλα Χριστουγεννιάτικα στην Αθήνα των '60s

Xριστούγεννα 1960 στον Κήπο Μουσείου, με μεγάλα ονόματα της εποχής όπως ο Νίκος Γούναρης και η Μάγια Μελάγια.

Χριστούγεννα 1961.
Πραγματική παρέλαση αστέρων στη "Πεταλούδα".
Γιώργος Μουζάκης,  Ζωζώ ΣαπουντζάκηΤζένη Βάνου, το δίδυμο Σειληνός-Προκοπίου και ο Φώτης Πολυμέρης υπόσχονταν ένα αξέχαστο ρεβεγιόν!

Χριστούγεννα 1962.
Ρεβεγιόν στο Λαγονήσι με το κουϊντέτο του Γιάννη Σακελλαρίδη.

Χριστούγεννα χωρίς δώρα δε γίνεται. Δώρα για μικρούς και μεγάλους σε μεγάλη ποικιλία στα μεγάλα πολυκαταστήματα του κέντρου, όπως το Μινιόν και οι Αφοι Λαμπρόπουλοι.(διαφήμιση από τα Χριστούγεννα το 1961)


Χριστούγεννα στο θέατρο με Καρέζη, Ληναίο, Μπάρκουλη, Καρρά. 1965.


Ευχές από το αγαπημένο ζευγάρι των Ελλήνων στη δεκαετία του '60. Αλίκη Βουγιουκλάκη-Δημήτρης Παπαμιχαήλ & "Το Πιο Λαμπρό Αστέρι", Χριστούγεννα 1967.



Billy.
(αρχείο Billy Files)

Τα best sellers της ελληνικής αγοράς αυτοκινήτου στο χρόνο (No12)

FORD CORTINA MkI

Στις 20 Σεπτεμβρίου 1962 η Ford Αγγλίας παρουσιάζει το νέο Consul Cortina. Ήταν ένα μεσαίο οικογενειακό sedan αλλά υπήρχε και ως estate (station wagon). 
Στην Ελλάδα ήρθε στις αρχές Οκτωβρίου '62, αρχικά μόνο ως 2θυρο ενώ η 4θυρη έκδοση έκανε την εμφάνισή της περίπου 2 μήνες μετά. Οι μεγάλοι χώροι και η επιτυχημένη για την εποχή του σχεδίαση, σε συνδυασμό με το μοτέρ των 8 φορ. ίππων στα 1.200 κ.εκ. (1198-53 ίπποι) ήταν αρκετά για να το κάνουν επιτυχία. Άλλωστε τα αυτοκίνητα της Ford εκείνη την εποχή ήταν ήδη από τα πιο διαδεδομένα στη χώρα μας. Το αμάξωμα της ήταν 4.27 μέτρα (sedan). Όντως, το 1963 η Ford έρχεται με διαφορά πρώτη σε πωλήσεις. Τα περισσότερα ήταν βρετανικά, με τη Cortina να πρωταγωνιστεί. H επιτυχία συνεχίζεται και το 1964. Τον Οκτώβριο εκείνης της χρονιάς δέχεται και μια εξωτερική ανανέωση με νέα μάσκα, ενώ αλλαγές έχουν γίνει και στο εσωτερικό που έχει πλέον στρογγυλά όργανα στο ταμπλώ. Επίσης, από την ονομασία του μοντέλου καταργήθηκε το "Consul".
Επιπλέον, διαθέτει στάνταρ δίσκους στα εμπρός φρένα. Πολύ διαφημίστηκε και το νέο σύστημα εξαερισμού που η Ford ονόμαζε "Aeroflow". To 1964 η Ford έρχεται πάλι πρώτη με σχεδόν 2.000 αυτοκίνητα, με πάνω από τα μισά να είναι βρετανικά. Η Cortina βέβαια ήταν η κύρια υπεύθυνη της επιτυχίας. Η ανανεωμένη σειρά για το ΄65 ήταν διαθέσιμη σε εκδόσεις "Standard", "Deluxe", "Super" και "Εstate", ενώ ο Κοντέλλης έφερνε (τυπικά τουλάχιστον) και την έκδοση "GT" των 1.500 κ.εκ.
Το 1966 θα είναι η τελευταία της χρονιά στην αγορά, εφόσον τον Οκτώβριο θα αντικατασταθεί από τη 2η γενιά, μετά από 4 χρόνια επιτυχημένης πορείας που το έχρισαν ως ένα από τα μεγαλύτερα best sellers στην Ελλάδα των 60s. 
Ford Consul Cortina 1962
Ford Cortina 1964



Billy
(photos αρχείο Billy Files)

Περί Φιλοθέης

Φιλοθέη 1961

Η Φιλοθέη αποτελεί ένα από τα σχεδιασμένα προάστια της Αθήνας πριν από τον πόλεμο. Αποτελούσε μέρος μιας περιοχής που ονομαζόταν αρχικά Νέα Αλεξάνδρεια και ανήκε σε Αιγυπτιώτες, χωρίς όμως να έχει αναπτυχθεί. Αργότερα η έκταση αγοράστηκε από τον Οικοδομικό Συνεταιρισμό Υπαλλήλων Εθνικής Τραπέζης,που ιδρύθηκε το 1929  . Η ιδέα για τη δημιουργία ενός συνοικισμού που θα κάλυπτε τις ανάγκες των υπαλλήλων της ΕΤΕ, ανήκε στους διοικητές της, Ιωάννη Δροσόπουλου και Αλέξανδρο Κορυζή (μαζί με τον Γεώργιο Ιατρού της Εθνικής Κτηματικής Τράπεζας) . Γι'αυτό και δύο μεγάλες πλατείες της περιοχής φέρουν τα ονόματά τους. Η μεγάλη κυκλική πλατεία που φιλοξενεί και τον θερινό κινηματογράφο "Φιλοθέη", ονομάζεται πλατεία Δροσοπούλου. Η μεγάλη τετράγωνη πλατεία παρά της λεωφόρου Καποδιστρίου, ονομάζεται πλατεία Κορυζή. 
Η ανάπτυξη της Φιλοθέης ξεκινάει στις αρχές της δεκαετίας του '30. Εκτός από τις τεχνικές υποδομές και τη δημιουργία κατοικιών, μεγάλη φροντίδα δόθηκε στη δενδροφύτευση και γενικότερα στο πράσινο.Ο νέος οικισμός έγινε κοινότητα το 1934 με το όνομα Νέα Αλεξάνδρεια. Ως τότε υπαγόταν στον Δήμο Χαλανδρίου. Το 1936 μετονομάζεται σε κοινότητα Φιλοθέης. Αυτό έγινε, επειδή ανακαλύφθηκε (το 1934) η κρύπτη της Αγίας Φιλοθέης στη περιοχή.
Μέχρι το 1940, που κηρύχθηκε ο πόλεμος, η Φιλοθέη συνέχισε να αναπτύσσεται, ενώ είχε εν τω μεταξύ αποκτήσει και Δημοτικό Σχολείο.
Μεγαλύτερη ανάπτυξη θα γνωρίσει μετά τον πόλεμο. Όμως τότε, έκαναν την εμφάνισή τους και άλλοι δυο συνοικισμοί, που με την ονομασία τους μπέρδευαν τα πράγματα. Ο ένας ήταν η Νέα Φιλοθέη (Αθηνών) πίσω από τη περιοχή του Γηροκομείου. Ο άλλος ήταν η Φιλοθέη (Αμαρουσίου) παραπλεύρως της... γνωστής Φιλοθέης. Φυσικά οι δύο πιο πάνω περιοχές, ειδικά  αυτή του Αμαρουσίου, ήταν ακόμα αδιαμόρφωτες.
Νέα Φιλοθέη Αθηνών, αρχές δεκαετίας '50.

Τη Nέα Φιλοθέη Αθηνών "εξυπηρετούσε" λεωφορείο που έκανε στάση επί της λεωφ. Κηφισίας, εφόσον δρόμοι ακόμα στη περιοχή πίσω από το Γηροκομείο δεν υπήρχαν. Έτσι, στη Κηφισίας είχαν τοποθετηθεί τρεις ξεχωριστές ταμπέλες, μια για κάθε... Φιλοθέη, με αποτέλεσμα να προκαλείται σύγχυση. Και επειδή η απόσταση μεταξύ των τριών περιοχών είναι μικρή, τα πράγματα γίνονταν χειρότερα. Μάλιστα οι εφημερίδες της εποχής το σχολίαζαν αρνητικά. Ο σύλλογος οικιστών και οικοπεδούχων Νέας Φιλοθέης, υποστήριζε ότι η περιοχή έφερε το όνομα από το 1935, ενώ η Φιλοθέη ονομάστηκε έτσι το 1936. Φυσικά υπήρχε η απορία γιατί, εφόσον ο οικισμός των Αθηνών προϋπήρχε του προαστίου, ονομάστηκε "Νέα Φιλοθέη" και όχι απλώς "Φιλοθέη"! Η Νέα Φιλοθέη, στη πραγματικότητα, άρχισε να αναπτύσσεται μόλις στις αρχές της δεκαετίας του '50.  Μια έκταση της περιοχής εκεί ανήκε παλιά στην Αγία Φιλοθέη γι'αυτό και δόθηκε αυτό το όνομα. 
Η τρίτη Φιλοθέη, είναι η Αγία Φιλοθέη Αμαρουσίου. Βρίσκεται στα όρια του δήμου, μεταξύ των λεωφ. Καποδιστρίου, Κύμης και Κηφισίας, πριν το συγκρότημα του Ο.Α.Κ.Α. Βέβαια εκείνη την εποχή δεν ήταν παρά χωράφια. Αποτελεί μια από τις προνομιούχες περιοχές στο Μαρούσι. Η ονομασία σε αυτή τη περίπτωση οφείλεται στο  "Μετόχι της Καλογρέζας", μια Μονή που είχε ιδρύσει εκεί η Αγία Φιλοθέη κατά τον 16ο αιώνα μ.Χ. 


Billy.
(photos αρχείο Billy Files)

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

NEW Hotel.

ΝEW Hotel, Φιλελλήνων 16. Στεγάζεται στο κτίριο του παλιού Olympic Palace Hotel που χτίστηκε το 1958 από τον αρχιτέκτονα Ιάσονα Ρίζο. 
Πλήρως ανακαινισμένο από τους διάσημους Βραζιλιάνους σχεδιαστές Fernando και Humberto Campana και με νέο ιδιοκτήτη τον Δάκη Ιωάννου, λειτουργεί ήδη εδώ και μερικά χρόνια (από το 2011), αποτελώντας μια ενδιαφέρουσα πρόταση στο κέντρο της Αθήνας. Διαθέτει 79 δωμάτια και σουίτες με τρεις διαφορετικές θεματικές ενότητες και θέλει να περάσει μια διαφορετική αντίληψη με πρωτότυπο σχεδιασμό σε εσωτερικούς χώρους και έπιπλα. 


Billy
(photo Billy 2013)

5 άτυχες στιγμές στη μουσική των '90s

H δεκαετία του '90 ήταν η τελευταία πραγματικά καλή δεκαετία όσον αφορά τη μουσική. Σημαντικά νέα ονόματα ήρθαν στην επιφάνεια και νέα ρεύματα αναδείχθηκαν εκείνη την περίοδο. Όμως, όπως σε κάθε εποχή, έτσι και τότε υπήρξαν και οι άτυχες στιγμές. Παρόλα αυτά κάποιες από αυτές, έγιναν μεγάλες εμπορικές επιτυχίες. Παρακάτω πέντε από αυτές, κατά τη κρίση του γράφοντος.

1) AQUA - "BARBIE GIRL"
To τετραμελές συγκρότημα από τη Δανία, μας συστήθηκε με αυτό το τραγούδι το 1997. Μουσική και στίχοι επιπέδου Mazoo & the Zoo, βλακωδώς καρτουνίστικη αισθητική  (στο βίντεο κλιπ με πρωταγωνιστές μέλη του γκρουπ ως Barbie & Ken) και την εκνευριστική φωνή της τραγουδίστριας να τσιρίζει "Ι'm a Barbie Girl". Νο1 για 4 εβδομάδες στη Μ. Βρετανία (31/10-29/11/1997) και μεγάλη επιτυχία σε όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Βέβαια η εταιρία Mattel που κατασκευάζει τη γνωστή κούκλα "Barbie", μήνυσε τους Aqua για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, αλλά τελικά το δικαστήριο δεν έκρινε βάσιμο κάτι τέτοιο.

2) WHIGFIELD - "SATURDAY NIGHT"
H γεννημένη στη Δανία Sannie Charlotte Carlson έκανε την εμφάνισή της στο μουσικό στερέωμα το 1994 ως Whigfield με το "Saturday Night".
Πήγε κατ'ευθείαν στο Νο1 της Αγγλίας στις 17 Σεπτεμβρίου 1994 και έμεινε εκεί για τέσσερις εβδομάδες. Δεν είναι τίποτε άλλο από ένα εύπεπτο euro-pop τραγουδάκι, μια χαζοχαρούμενη μουσική σύνθεση με συνοδεία απλοϊκού στίχου (Saturday night... i'll make you mine...be my babe... Da ba da, dee dee da). Το βίντεο κλιπ ακολουθούσε το ίδιο μοτίβο του "χαριτωμένου τίποτα", με τη Whigfield τυλιγμένη με μια πετσέτα μπροστά σε ένα καθρέφτη, να κάνει ότι τραγουδάει σαν παιδούλα με το πιστολάκι των μαλλιών (αντί μικροφώνου).

3) REDNEX - "COTTON EYE JOE"
Oι Σουηδοί Rednex κυκλοφόρησαν το 1994 το "Cotton Eye Joe", μια eurodance διασκευή του δημοφιλούς στην Αμερική country τραγουδιού "Cotton Eyed-Joe". Στις 14 Ιανουαρίου 1995 πάει στο Νο1 της M. Bρετανίας για δυο εβδομάδες, αλλά φυσικά γίνεται επιτυχία σε όλη την Ευρώπη. Ό,τι χειρότερο, να πρέπει να ανέχεσαι επί μήνες ολόκληρους να ακούς ένα εκνευριστικό country, όπου σταθείς και όπου βρεθείς, χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά από τον αμερικάνικο νότο.

4) HANSON - "MMMBOP"
Oικογενειακή μπάντα από την Tusla της Oκλαχόμα των ΗΠΑ. Το 1997 κυκλοφόρησαν το άλμπουμ "Middle of Nowhere" που περιείχε τη πρώτη τους μεγάλη επιτυχία, το "Mmmbop". Εκείνη την εποχή τα τρία αδέρφια ήταν 12, 14 και 17 ετών. Πήγε στο Νο1 των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας για τρεις εβδομάδες. Μάλιστα κέρδισαν 3 βραβεία Grammy το 1998. Παρόλα αυτά το τραγούδι δε μπορεί παρά να θεωρηθεί μια σχολική φάρσα για να περάσει η ώρα.

5) LOS DEL RIO - "MACARENA"
Σίγουρα ένα από τα πιο cult τραγούδια των '90s. Κάνει την εμφάνισή του στο βρετανικό chart το καλοκαίρι του 1996, αν και είχε κυκλοφορήσει πολύ νωρίτερα. Εκεί θα φτάσει μέχρι το Νο2, όμως τεράστια επιτυχία έχει στις ΗΠΑ όπου κατακτάει τη κορυφή για 14 εβδομάδες, με πωλήσεις άνω των 4 εκατομμυρίων αντιτύπων. 
Τους Los Del Rio αποτελούσαν οι Ισπανοί Antonio Romero Monge και Rafael Ruiz Perdigones. Το "Macarena" είναι και το μοναδικό τους τραγούδι που έγινε επιτυχία, όμως ήταν αρκετό. Ένα από τα πιο εκνευριστικά τραγούδια των 90s και όχι μόνο. Το ίδιο και ο χορός "Μacarena" που αποτέλεσε τη μεγαλύτερη χορευτική τρέλα εκείνη την εποχή, κυρίως στην Αμερική. 


Billy.


Στον καθηγητή Μανόλη Κορρέ το Διεθνές Βραβείο Feltrinelli για την προσφορά του στην αρχαιολογία

Το Διεθνές Βραβείο Feltrinelli απονεμήθηκε στον καθηγητή Αρχιτεκτονικής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Μανόλη Κορρέ για τη συνολική του προσφορά στον τομέα της αρχαιολογίας και των αναστηλώσεων. 
Το βραβείο αποτελεί ύψιστη διάκριση και απονέμεται από την Accademia Nazionale dei Lincei της Ρώμης- μία από τις παλαιότερες και εγκυρότερες επιστημονικές ακαδημίες σε παγκόσμιο επίπεδο, που ιδρύθηκε το 1603 και, στο βάθος της ιστορίας, έχει συμπεριλάβει στα μέλη της κορυφαίες φυσιογνωμίες, όπως ο Γαλιλαίος. 

Το Διεθνές Βραβείο Feltrinelli απονέμεται σε προσωπικότητες που έχουν διακριθεί για τις εξαιρετικές τους επιδόσεις στην τέχνη, στη λογοτεχνία, στην ιστορία, στη φιλοσοφία, στην ιατρική και στα μαθηματικά.
Απονέμεται μία φορά κάθε πέντε χρόνια για κάθε ειδικότητα και συνοδεύεται από σημαντικό χρηματικό έπαθλο. Ένα δεύτερο βραβείο απονέμεται παράλληλα σε έναν διεθνή οργανισμό για την ανθρωπιστική του δράση.
Ο Μανόλης Κορρές βραβεύτηκε για το συνολικό του έργο, το οποίο -όπως τονίστηκε κατά την απονομή- συνδυάζει «την αναστήλωση με πρωτότυπη αρχαιολογική και αρχιτεκτονική έρευνα». 
Στην ίδια κατηγορία έχουν παλαιότερα βραβευθεί εξέχουσες προσωπικότητες όπως ο Ντίνου Αντεμεστεάνου, o Τσεζάρε Μπράντι και ο Φερντινάντο Καστανιόλι. O Μανόλης Κορρές είναι ο πρώτος Έλληνας στον οποίο απονέμεται αυτό το βραβείο.
Πληροφορούμενος την είδηση της σημαντικής βράβευσης του καθηγητή Μανόλη Κορρέ, ο υπουργός Πολιτισμού Πάνος Παναγιωτόπουλος έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Ο καθηγητής Μανόλης Κορρές δεν είναι μόνο μια εξέχουσα φυσιογνωμία της επιστημονικής κοινότητας που έχει προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει πολλά συνδυάζοντας το έργο της μελέτης και αναστήλωσης των αρχαίων και νεοτέρων μνημείων μας με δημιουργική αρχαιολογική και αρχιτεκτονική έρευνα. 
»Είναι και ένας άνθρωπος με βαθιά αφοσίωση σε ένα έργο που αντλεί από το ελληνικό παρελθόν με προοπτική το ελληνικό μέλλον. Αφοσίωση η οποία λειτουργεί ως παράδειγμα για κάθε μέλος της οικογένειας του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, λειτουργεί ως παράδειγμα για όλους μας. Τον συγχαίρω για την κορυφαία διάκριση που τού επιφυλάχθηκε».

tanea.gr

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

Hotel Trianon

Κάποτε, τα βόρεια προάστια αποτελούσαν παραθεριστικό προορισμό των Αθηναίων. Έτσι αναπτύχθηκε ένας αριθμός ξενοδοχείων σε περιοχές όπως η Κηφισιά και το Μαρούσι, μεταξύ άλλων. Λίγα είναι γνωστά για τα ξενοδοχεία του Αμαρουσίου, αν και δεν διέθεταν την αίγλη των αντίστοιχων της γειτονικής Κηφισιάς & του Κεφαλαρίου.  
Το "Τrianon" ήταν ένα από τα μεταπολεμικά αποκτήματα του Αμαρουσίου. Εγκαινιάστηκε στις 15 Ιουλίου 1955 και διαφημιζόταν ως το "νεώτερο ξενοδοχείο της Ελλάδος". Βρισκόταν σε κεντρικό σημείο επί της λεωφόρου Αμαρουσίας Αρτέμιδος 44 (προφανώς πρόκειται για το κομμάτι της λεωφ. Κηφισίας που διέρχεται από το Μαρούσι). 


αρχείο Billy Files
(photo αρχείο Κρινιώς Καλοζύμη : πηγή)


Το πιάνο ήταν προίκα...

To έλεγαν πάντα στον υποψήφιο... γαμπρό, τα παληά χρόνια, που για να γίνει ένας γάμος έπρεπε να προηγηθή το συνοικέσιο.
"Μαζί με την προίκα της το κορίτσι ξέρει και... πιάνο".
Απαραίτητο προσόν για την "πολύφερνη", αλλά και πλατειά απόδειξι της μορφώσεώς της.
Όλα αυτά στα χρόνια πριν από τον πόλεμο, στη "χρυσή εποχή".
Είκοσι ειδικά καταστήματα υπήρχαν τότε στην Ελλάδα, που τους καλούς μήνες, δηλαδή από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Φεβρουάριο, πωλούσαν πάνω από 200 πιάνα. Και δεν υπήρχε γειτονιά που να μην ακούγονταν τα βαλς του Στράους, όταν τα έπαιζαν οι κοπέλες, χτυπώντας τα δάκτυλά τους πάνω στα πλήκτρα.
Σήμερα τα καταστήματα έμειναν μόνον επτά. Η εποχή άλλαξε φυσικά. Τα πιάνα δεν είναι και τόσο στις δόξες τους. Και γι'αυτό οι πωλήσεις δεν ξεπερνούν τον "καλό μήνα" τα δέκα με δώδεκα πιάνα.

.........................................................................
"Για την ανάπτυξι της μουσικής παιδείας": γράφει και το υπόμνημα που έστειλαν πολλοί Αθηναίοι στον υπουργό των Οικονομικών και ζητούν να μειωθούν οι δασμοί για τα εισαγόμενα πιάνα.
Το πρώτο πιάνο στην Ελλάδα το απέκτησε η Κέρκυρα. Ήταν το τεράστιο κλειδοκύμβαλο με την μεγάλη ουρά. Σιγά - σιγά κατόρθωσε να γίνη, μέσα σε λίγο χρόνια, ο απαραίτητος σύντροφος κάθε οικογένειας εκείνης της εποχής. Υπολογίζεται ότι στην εικοσαετία 1900-1920 τα 70% των κοριτσιών της τότε γνωστής αθηναϊκής κοινωνίας μάθαιναν πιάνο. Και περίμεναν με αγωνία κάθε Πρωτοχρονιά για να δείξουν μπροστά σε γνωστούς και φίλους την πρόοδό τους. Εκείνη, φυσικά, την παληά "χρυσή εποχή".

*Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε από τον Γρηγ. Μιχαλόπουλο και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ελευθερία" στις 10/9/1965.
Έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του πρωτότυπου. 

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Η Ελλάδα του Robert McCabe

O Robert McCabe γεννήθηκε στο Σικάγο το 1934. Έδειξε ενδιαφέρον για τη φωτογραφία ήδη από τα πέντε του χρόνια!
Στην Ελλάδα ήρθε για πρώτη φορά το 1954, στα πλαίσια ενός ταξιδιού στην Ευρώπη που περιλάμβανε επίσης τη Γαλλία και την Ιταλία. Φοιτητής ακόμα, αρχίζει να ανακαλύπτει το ελληνικό τοπίο πριν την ανάπτυξη του τουρισμού. Ο McCabe θα επισκεφτεί ξανά την Ελλάδα, το 1955 και το 1957 ταξιδεύοντας με ένα φορτηγό πλοίο από τις ΗΠΑ και γύρισε πολύ στο Αιγαίο.
Συλλογή από τις φωτογραφίες του στην Ελλάδα τότε (αλλά και αργότερα) έχει κυκλοφορήσει στο βιβλίο του "Greece: Images of an Enchanted Land, 1954-1965" (στη χώρα μας από τις εκδόσεις Πατάκη).
Θέατρο Διονύσου 1954.

Παράσταση στο Θέατρο της Επιδαύρου, το 1955.

Αθήνα, περίπατος με φόντο την Ακρόπολη, 1955.

Στο λιμάνι της Νάξου το 1954.

Μαρμάρινη Αφροδίτη στο μουσείο της Ρόδου, το 1954.

Ο ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο, το 1955.

Ξενοδοχείο στις Μυκήνες, το 1955.



Βilly.
(photos by Robert McCabe)








Στον Εισαγγελέα ο Κωστόπουλος

Στον Εισαγγελέα για χρέη ο πρώην εκδότης και νυν τηλεπαρουσιαστής Πέτρος Κωστόπουλος. 
Μπόρα είναι θα περάσει. Άλλωστε το χρέος του προς τη κοινωνία το έκανε και με το παραπάνω. Του αφιερώνω ένα από τα εξώφυλλα της σαβούρας που εξέδιδε, για να γλυκαθεί.
Μη μένετε στην εικόνα.. διαβάστε τα κύρια θέματα του τεύχους. Ανάλογα θέματα φιλοξενούσε κάθε τεύχος. Η κοινωνική προσφορά του Πέτρου Κωστόπουλου, νομίζω πρέπει να αναγνωρισθεί. 


Billy.



Μεσοπολεμική πολυκατοικία.

Βασιλίσσης Αμαλίας 42, πολυκατοικία της δεκαετίας του '30. Αρχιτέκτονας, Εμμανουήλ Λαζαρίδης (1894-1961)


Βilly.
(photo Billy -2013)

Tα best sellers της ελληνικής αγοράς αυτοκινήτου στο χρόνο (No11)

ΝISSAN SUNNY

Aπό το αφιέρωμα για τα πιο επιτυχημένα αυτοκίνητα στην Ελλάδα δε θα μπορούσε, φυσικά, να λείπει το Nissan Sunny. Ένα αυτοκίνητο που, όχι μόνο ήταν μια μεγάλη εμπορική επιτυχία αλλά, κατασκευαζόταν στην Ελλάδα. 
H Datsun, μετέπειτα Νissan, άρχισε να έχει μια δυναμική πορεία στην αγορά από το 1970. Tα οικογενειακά 100A, 100/120A-FII, 120Y έδωσαν αξιοπρεπώς τη μάχη και κέρδισαν χιλιάδες αγοραστές κατά τη δεκαετία του '70 στη χώρα μας.
Προς τα τέλη της δεκαετίας κάνει την εμφάνισή του το Sunny 120Y σειρά Β310, ενώ λίγους μήνες αργότερα έρχεται και το νέο Cherry σειρά Ν10 στα 1.000 & 1.200 κ.εκ.. Αυτά τα δύο μοντέλα γίνονται οι νέες επιτυχίες της Datsun και θα τη βάλουν δυνατά στο παιχνίδι με την είσοδο της δεκαετίας του '80. Τότε θα ξεκινήσει τη λειτουργία του και το εργοστάσιο της Nissan στο Βόλο, με την επωνυμία ΤΕΟΚΑΡ A.E. Εκεί θα φτιάχνονται πλέον τα δημοφιλή μικρομεσαία για την ελληνική αγορά.
Με εγχώρια προστιθέμενη αξία και με νέα μοντέλα από τα τέλη του '82, η Nissan έρχεται 1η σε πωλήσεις το 1983 με 7.454 αυτοκίνητα και πρωταγωνιστή το νέο, τότε, Sunny σειρά Β11. Σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο, πλέον ο κινητήρας είχε μεγαλώσει στα 1.300 κ.εκ. (από τα 1.200) με απόδοση 60 ίππων, ενώ η κίνηση ήταν στους εμπρός τροχούς.
Nissan Sunny B11 Sedan

Ήταν διαθέσιμο σε 4πορτη sedan έκδοση, αλλά και σε coupe και station wagon. Λίγο αργότερα θα κυκλοφορήσει και με κινητήρα 1.500 κ.εκ. 75 ίππων, ενώ ενδιάμεσα δέχτηκε μια αισθητική ανανέωση. Το 1984 και το 1985 έρχεται στη 2η θέση αλλά το 1986 η Νissan κερδίζει ξανά τη 1η θέση των πωλήσεων.
Το 1987 κυκλοφορεί το νέο μοντέλο (Ν13) που επίσης σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Εκείνη τη χρονιά η Nissan έρχεται πάλι πρώτη με μερίδιο 17.5% και 8.860 πωλήσεις, εκ των οποίων οι 5.812 αφορούν το Sunny.
To Sunny Ν13 ήταν διαθέσιμο με κινητήρες 1.300, 1.500 και 1.600 κ.εκ. Με το sedan αμάξωμα ο 1.600 αφορούσε την αυτόματη και την 4Χ4 έκδοση, ενώ υπήρχε και το Sunny Coupe & Coupe GTi 16 βαλβίδων. Τα coupe είχαν πλέον εντελώς διαφορετική σχεδίαση σε σχέση με τα sedan, κάτι που δεν ίσχυε στις προηγούμενες γενιές του μοντέλου.
Το 1989 το Sunny δέχεται μια πολύ διακριτική ανανέωση, αλλά με την εμφάνιση των καταλυτικών εκδόσεων αποκτάει νέο βασικό κινητήρα 1.400 κ.εκ. 12 βαλβίδων με απόδοση 75 ίππων. Εναλλακτικά υπήρχε ο 1.600 12 βαλβίδων που απέδιδε 90 ίππους.
Το 1990 η Nissan θα έρθει για άλλη μια φορά 1η σε πωλήσεις, ταξινομώντας περίπου 14.000 αυτοκίνητα. Την άνοιξη του 1991 θα παρουσιαστεί το νέο Sunny, το Ν14. Θα είναι το τελευταίο μικρομεσαίο της Nissan που θα φέρει αυτό το όνομα και η τελευταία σειρά που θα κατασκευάζεται στο εργοστάσιο της ΤΕΟΚΑΡ, πριν αυτό κλείσει το 1995.
Παράλληλα, καταργήθηκε το όνομα Cherry των hatchback εκδόσεων (κάτι που στην υπόλοιπη Ευρώπη είχε γίνει ήδη με την προηγούμενη γενιά) και έτσι ως Sunny κυκλοφόρησαν και τα μοντέλα των 3 και 5 θυρών. Βασικός κινητήρας θα είναι ξανά ο 1.400 75 ίππων. Υπήρχε ακόμα ο 1.600 αλλά και η 3θυρη έκδοση GTi  των 2.000 κ.εκ.
Η Nissan διατηρεί τη πρωτιά το 1991 και το 1992 με τα μοντέλα made in Greece να κατέχουν το μεγαλύτερο μερίδιο, καθώς υπήρχαν και τα μοντέλα της εταιρίας που εισάγονταν από το εξωτερικό.
Όμως οι συνθήκες στην αγορά είχαν αλλάξει και ο ανταγωνισμός ήταν πλέον σκληρός. Ήδη εκείνη τη διετία η Nissan κέρδιζε τη 1η θέση σχεδόν με διαφορά στήθους. Το 1993 έρχεται στη 4η θέση των πωλήσεων, με το Sunny να εξακολουθεί να είναι ένα από τα best sellers της αγοράς. Έρχεται τρίτο σε προτιμήσεις με περίπου 6.700 μονάδες και μερίδιο 4.5%, ενώ θα κατακτήσει τη 3η  θέση και το 1994.  Το 1995 θα είναι η τελευταία χρονιά κυκλοφορίας του Sunny. Προς τα τέλη της χρονιάς θα δώσει τη θέση του στο Nissan Almera. Τον Απρίλιο του 1995 θα σταματήσει τη λειτουργία του το εργοστάσιο της ΤΕΟΚΑΡ στο Βόλο, μετά από 15 χρόνια. Ήταν μια από τις πλέον σοβαρές μονάδες εγχώριας παραγωγής αυτοκινήτων.
Παρόλα αυτά, το Sunny θα κλείσει αξιοπρεπώς τη καριέρα του καταλαμβάνοντας τη 10η θέση των πωλήσεων, με 2.179 μονάδες.
Nissan Sunny N13 Sedan

Nissan Sunny N14 Sedan


Βilly.
(photos αρχείο Billy Files)


Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Γιατί η Φίνος Φιλμ αποσύρει από το YouTube τις ταινίες της

H Φίνος Φιλμ αποσύρει από το YouTube όλες τις ταινίες της Χρυσής Εποχής του Ελληνικού Κινηματογράφου, για να δώσει έτσι τέλος σε μια «άτοπη, άσκοπη και χρονοβόρα κόντρα» με τους Οργανισμούς Συλλογικής Διαχείρισης Συγγενικών και Πνευματικών Δικαιωμάτων που προβάλλουν «εντελώς δυσανάλογες και υπέρογκες διεκδικήσεις».

Συγκεκριμένα, η Finos Film ανακοίνωσε στις 25 Νοεμβρίου 2013 τα εξής: 

«Η Finos Film, στο πλαίσιο της ψηφιακής της στρατηγικής, αποφάσισε πριν τρεις μήνες σε συνεργασία με τις Αττικές Εκδόσεις και τη Google να ανεβάσει στο YouTube ολόκληρες τις ταινίες της.  Με αυτήν την κίνηση, αφενός μεν η εταιρία ήθελε να προστατεύσει τα περιουσιακά της στοιχεία από την πειρατεία (δεδομένου ότι σχεδόν το σύνολο των ταινιών είχε ανέβει παράνομα στο YouTube), αφετέρου δε να δώσει τη δυνατότητα στο ελληνικό κοινό κυρίως της νέας γενιάς, καθώς και της ομογένειας, να γνωρίσει τον καλό παλιό Ελληνικό Κινηματογράφο, έχοντας πρόσβαση στις διαχρονικά αγαπημένες του ταινίες, οι οποίες αποτελούν ανεκτίμητης αξίας πολιτιστική κληρονομιά του τόπου. 
Αξίζει να τονιστεί ότι το συγκεκριμένο εγχείρημα δεν αποσκοπούσε σε κάποιο οικονομικό όφελος, αφού αυτό ήταν γνωστό εκ των προτέρων σε εμάς ότι τα προσδοκώμενα έσοδα ήταν άνευ ουσιαστικού αντικειμένου. 
Στην πορεία, προέκυψαν παράλογες διεκδικήσεις πνευματικών δικαιωμάτων από τους Οργανισμούς Συλλογικής Διαχείρισης Συγγενικών και Πνευματικών Δικαιωμάτων (ηθοποιοί, σκηνοθέτες και σεναριογράφοι), τα οποία ήταν εντελώς δυσανάλογα και υπέρογκα με τα προσδοκώμενα και δημιουργηθέντα έσοδα. 
Σε ένδειξη καλής θελήσεως η εταιρία αποφάσισε, στις αρχές Οκτωβρίου, να αντικαταστήσει τις ταινίες με αποσπάσματα και να τροφοδοτεί το κανάλι με αφιερώματα, τα οποία θα ψυχαγωγούσαν το κοινό, το οποίο από την πρώτη κιόλας μέρα λειτουργίας του καναλιού αγκάλιασε με θέρμη αυτήν την προσπάθεια.
Σήμερα, η Finos Film αντιμετωπίζει εκ νέου παράλογες και υπέρογκες οικονομικές απαιτήσεις από τους Οργανισμούς Συλλογικής Διαχείρισης Συγγενικών και Πνευματικών Δικαιωμάτων ακόμα και για την προβολή ολιγόλεπτων αποσπασμάτων στο YouTube, με αποτέλεσμα να αναγκάζουν την εταιρεία να διακόψει κάθε προβολή τους. 
»Δυστυχώς όταν λείπουν οι στοιχειώδεις απαραίτητες γνώσεις που αφορούν τη νέα εποχή της ψηφιακής πραγματικότητας και των κανόνων που τη διέπουν, αλλά αντιθέτως κυριαρχεί η νοοτροπία της στείρας εισπρακτικής λογικής σε σχέση με την πραγματική οικονομία, τότε δύο επιλογές υπάρχουν. Είτε να συμμετέχουμε σε μία άτοπη, άσκοπη και χρονοβόρα «κόντρα» με αυτούς τους φορείς, είτε να μην αφήσουμε κανέναν να παίζει με την υπόσταση της εταιρίας. Επιλέγουμε το δεύτερο, έστω κι αν στερούμε στο κοινό τη δυνατότητα της ψυχαγωγίας μέσα από τα αποσπάσματα των ταινιών της. 
Σε κάθε περίπτωση η Finos Film σέβεται απεριόριστα όλες τις ειδικότητες των συντελεστών που συνέδραμαν στην εργώδη προσπάθεια του αείμνηστου Φιλοποίμενα Φίνου με αποτέλεσμα οι ταινίες της εταιρίας να αποτελούν το σημαντικότερο κομμάτι του εθνικού πολιτιστικού κεφαλαίου που βαφτίστηκε από το ίδιο το ελληνικό κοινό «Χρυσή εποχή του Ελληνικού Κινηματογράφου». 
Η εταιρεία δήλωσε σχετικά: «Βρισκόμαστε σε πολύ δυσάρεστη θέση που αναγκαζόμαστε να στερήσουμε ένα μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς από το κοινό. Είναι πραγματικά κρίμα που οι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης Συγγενικών και Πνευματικών Δικαιωμάτων δεν είναι σε θέση να δουν την ευκαιρία που παρουσιάζεται για να αγαπήσουν και οι νεότερες γενιές αυτές τις ταινίες, μέσα από την πλατφόρμα του YouTube και να καταπολεμηθεί η πειρατεία. Η Φίνος Φιλμ θα είναι πάντα ευγνώμων στο κοινό που τόσο ζεστά αγκάλιασε αυτή την προσπάθεια και λυπούμαστε ειλικρινά που φτάνουμε στο σημείο να του στερήσουμε την πιο αγνή και αυθεντική εμπειρία του Ελληνικού κινηματογράφου».

tanea.gr

Έργα & ημέρες του κ. Καμίνη

Η φωτογραφία είναι σημερινή (κακής ποιότητας ομολογώ). Αποδεικνύει αυτό που εδώ και καιρό έχει αρχίσει να γίνεται αντιληπτό. Η καθαριότητα δεν είναι από τα δυνατά χαρτιά του κ. Καμίνη. Σε μια διαδρομή 300-400 μέτρων υπήρχαν αρκετά σημεία για ανάλογες φωτογραφίσεις. Και αυτό σε ένα μικρό κομμάτι των Αμπελοκήπων μόνο. Δεν είναι η πρώτη φορά άλλωστε. Πολλές φορές μου έχει δοθεί η ευκαιρία για φωτογραφικό ρεπορτάζ σχετικά με τη καθαριότητα, όμως πάντα έβρισκα μια δικαιολογία υπέρ του δημάρχου και το ανέβαλα. Να σημειώσω πως δεν ήταν όλοι οι κάδοι έτσι, η κατάσταση διέφερε μεταξύ των διαφόρων οδών. Κακός προγραμματισμός? Γενικότερα, η καθαριότητα εδώ και καιρό μπορεί να χαρακτηριστεί από μέτρια έως κακή. Και δεν αφορά μόνο τους κάδους, ούτε μόνο μια συγκεκριμένη περιοχή...Δεν αμφισβητώ τις καλές προθέσεις του δημάρχου, ούτε την δύσκολη οικονομική κατάσταση που βιώνουμε. Όμως σε κάποια πράγματα δε μπορεί να γίνονται εκπτώσεις. Και πρωτίστως στη καθαριότητα. Ο κ. Καμίνης σύντομα θα διεκδικήσει εκ νέου τη ψήφο μας. Αν στα αυτονόητα δεν είναι αποτελεσματικός, ενώ δεν έχει να επιδείξει και έργο, πως θέλει να επανεκλεγεί άραγε?

Billy.
(photo Billy)

Mont Parnes

To ξενοδοχειακό συγκρότημα του Mont Parnes στη Πάρνηθα, κατασκευάστηκε στα πλαίσια ανάπτυξης των τουριστικών υποδομών της χώρας, επί Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Το μεγάλης κλίμακας έργο αποπερατώθηκε το 1961 και εγκαινιάστηκε στις 17 Ιουνίου εκείνης της χρονιάς. Χτισμένο σε υψόμετρο 1.055 μέτρων, διέθετε όλες τις απαραίτητες ανέσεις. Η εκτέλεση έγινε από τον μηχανικό Αριστείδη Αλαφούζο κατόπιν δημοπρασίας, ενώ τα σχέδια εκπονήθηκαν από ομάδα αρχιτεκτόνων με επικεφαλής τον Παύλο Μυλωνά. Η μελέτη για την επίπλωση και τη διακόσμηση του ξενοδοχείου έγινε από τους Ν. Χατζηκυριάκο-Γκίκα, Γ. Μόραλη και Γ. Τσαρούχη.
Η αρχική δαπάνη είχε προϋπολογισθεί στα 64.000.000 δρχ. περίπου, όμως το τελικό ποσό ήταν αρκετά μεγαλύτερο. Εκτός από το κτίριο, υπήρχε και μια σειρά έργων όπως η διαρρύθμιση του περιβάλλοντος χώρου, διαφόρων τεχνικών υποδομών (ύδρευση της περιοχής) κλπ.
Την εκμετάλλευση του ξενοδοχείου είχε αναλάβει ελβετική ξενοδοχειακή επιχείρηση με τη συμμετοχή του ΕΟΤ.
Τα εγκαίνια έγιναν με κάθε επισημότητα με πλήθος κόσμου, ενώ το παρόν έδωσε και ο πρωθυπουργός Κων. Καραμανλής. Στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα του night club η αρχή έγινε με τον Aιγύπτιο τραγουδιστή Bob Azzam, o οποίος γνώριζε επιτυχία στην Ευρώπη.
Ωστόσο το ξενοδοχείο δε γνωρίζει μεγάλη επιτυχία. Τα έξοδα ήταν υψηλά και ο κόσμος λίγος. Τη σαιζόν 1963-1964 το Mont Parnes διακόπτει τη χειμερινή του λειτουργία και δουλεύει μόνο τους θερινούς μήνες.
Το 1969, το συγκρότημα παραχωρήθηκε στον Κύπριο επιχειρηματία Φρίξο Δημητρίου. Μετά από διάφορες επεμβάσεις, ξεκινάει τον Φεβρουάριο του 1971 η λειτουργία του καζίνο της Πάρνηθας. Έτσι ξεκινάει η χρυσή εποχή του Mont Parnes. Για την είσοδο στο καζίνο υπήρχαν αυστηροί ενδυματολογικοί κώδικες, αλλά ήταν απαραίτητη και η επίδειξη φορολογικής δήλωσης. Επίσης, απαγορευόταν η είσοδος στους δημόσιους υπάλληλους. Το 1972 εγκαινιάστηκε το τελεφερίκ της Πάρνηθας που έκανε τη πρόσβαση στο καζίνο ευκολότερη. Aπό το 1974 το Mont Parnes επικεντρώθηκε στη λειτουργία του καζίνο.
Το 1984 το καζίνο κρατικοποιείται με τη διαχείριση να περνά στον ΕΟΤ.  Μια δεκαετία αργότερα, το 1994, η κυβέρνηση δρομολόγησε την ιδιωτικοποίηση με το νόμο 2206/94. Όμως οι ημέρες αίγλης των 70s ανήκαν ήδη στο παρελθόν.
Στο σεισμό τον Σεπτέμβριο του 1999, με επίκεντρο τη Πάρνηθα, το Mont Parnes υπέστη σοβαρές ζημιές.
Το 2003 το καζίνο της Πάρνηθας πέρασε στην αμερικάνικη εταιρία Hyatt Regency σε συνεργασία με την Ελληνική Τεχνοδομική.



Billy.
(photos αρχείο Billy Files)

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Θεσσαλονίκη. Η Αψίδα του Γαλέριου

Το γνωστότερο μνημείο της Θεσσαλονίκης μαζί με το Λευκό Πύργο και ένα από τα χαρακτηρηστικότερα της ύστερης αρχαιότητας, όταν η Θεσσαλονίκη έγινε η πρωτεύουσα του καίσαρα Γαλέριου, είναι η αψίδα ή το θριαμβικό τόξο του Γαλερίου, η λεγόμενη σήμερα Καμάρα. Πρόκειται στην αρχική του μορφή για ένα οκτάπυλο με 4 κεντρικούς ογκώδεις πεσσούς, 4 δευτερεύοντες στα πλάγια, ισάριθμα τόξα και χαμηλό σφαιροειδή θόλο. Σήμερα σώζονται δύο κύριοι πεσσοί και ένας δευτερεύων, που συνδέονται με πλίνθινο τόξο. Από τις αφηγήσεις των γεγονότων στις ανάγλυφες πλάκες συμπεραίνεται ότι η αψίδα χτίστηκε το 305 μ.Χ. ύστερα από την οριστική νίκη του αυτοκράτορα Γαλέριου κατά των Περσών. 

Ιστορικά εντάσσεται στην εποχή της ύστερης αρχαιότητας, και συγκεκριμένα στην περίοδο της λεγόμενης Τετραρχίας, όταν ο Διοκλητιανός πήρε στην αρχή ως συναυτοκράτορα το Μαξιμιανό και αργότερα, το 293 μ.Χ., το Γαλέριο και τον Κωνστάντιο Χλωρό (πατέρας του Μεγάλου Κωνσταντίνου), ως Καίσαρες. Έτσι ιδρύθηκε η λεγόμενη Πρώτη Τετραρχία και η αυτοκρατορία μοιράστηκε σε τέσσερα τμήματα. Ο Γαλέριος ήταν διοικητής του τμήματος εκείνου στο οποίο συμπεριλαμβανόταν και η ελληνική χερσόνησος. Ως έδρα του είχε ορίσει αρχικά το Σίρμιο της Πανονίας (τη σημερινή Μητροβίτσα στη Σερβία), αργότερα όμως προτίμησε τη Θεσσαλονίκη. Μέσα στην πρώτη πενταετία του 4ου αιώνα μ.Χ. έκτισε στη Θεσσαλονίκη ένα λαμπρό οικοδομικό συγκρότημα, τα ανάκτορα του. 

Η αψίδα του Γαλερίου αποτελεί στοιχείο του γαλεριανού συγκροτήματος στο νοτιοανατολικό τμήμα του ιστορικού κέντρου της Θεσσαλονίκης. Συνδεόταν με τα ανάκτορα του Γαλερίου (προς νότια) και με τη Ροτόντα (προς βορρά). Στο σημείο που διασταυρώνονται οι δύο άξονες κτίστηκε η αψίδα, της οποίας ο προορισμός δεν ήταν πρακτικός αλλά αναμνηστικός και τιμητικός. Η κατασκευή της αψίδας βασίστηκε σε δύο παράλληλους τοίχους, μήκους 37 μ. περίπου και πάχους 3,80 μ. (σώζεται ο ένας σε μήκος 29 μ.). Οι δύο τοίχοι απείχαν 9 μ. ο ένας από τον άλλο και άφηναν τρία ανοίγματα τοξωτά, ένα μεγάλο στο κέντρο, πλάτους 9,70 μ. και δύο άλλα μικρότερα στα πλάγια, πλάτους 4,85 μ. Οι τέσσερις κεντρικοί πεσσοί ήταν χτισμένοι από χοντρά μάρμαρα, ενώ ο πυρήνας ήταν επενδυμένος από άλλα μάρμαρα και χοντρές πλάκες. Πάνω στην κατασκευή αυτή ήταν προσαρμοσμένες οι μαρμάρινες πλάκες με τις ανάγλυφες διακοσμήσεις. Για την κατασκευή της υπόλοιπης αψίδας είχαν χρησιμοποιηθεί ακανόνιστες πέτρες με ισχυρό κονίαμα και τούβλα για μια εξωτερική επένδυση πάχους 0,70 μ. Οι επιφάνειες των τοίχων, εκτός φυσικά των τεσσάρων κεντρικών πεσσών, καλύπτονταν από ορθομαρμαρώσεις ή κονιάματα. Οι προσόψεις του κεντρικού τμήματος της αψίδας κατέληγαν σε αετώματα. Κάτω από τα αετώματα και πάνω από κάθε πεσσό υπήρχε μια κόγχη και δίπλα σε κάθε κόγχη από ένα διακοσμητικό αστέρι μέσα σε κύκλο, κατασκευασμένο από τούβλα. Μέσα στις κόγχες ήταν τοποθετημένα αγάλματα. Κατά πάσα πιθανότητα στις δύο κόγχες της νοτιοανατολικής κύριας πρόσοψης, υπήρχαν τα αγάλματα του Διοκλητιανού και του Γαλέριου, ενώ στη βορειοδυτική τα αγάλματα του Μαξιμιανού και του Κωνστάντιου Χλωρού. 

Η τέχνη των ανάγλυφων της Καμάρας είναι αφηγηματική και συγχρόνως διακοσμητική. Το κυριότερο χαρακτηριστικό είναι το πλήθος των παραστάσεων και των μορφών. Για τη διακοσμητική επιδίωξη συχνά παραβλέπονται οι φυσικές αναλογίες (ελέφαντες έχουν το ίδιο ύψος με τα άλογα ή τα άλογα να είναι μικρότερα από τους ανθρώπους). Γενικά η τέχνη των αναγλύφων αποβλέπει περισσότερο στις οπτικές αξίες παρά στις πλαστικές. Ωστόσο τα ανάγλυφα της Καμάρας αποπνέουν ακόμη μια ελληνιστική χάρη. Οι τεχνίτες των αναγλύφων πρέπει να ήταν Έλληνες. Τούτο φαίνεται και από τις ελληνικές επιγραφές, που είναι χαραγμένες ανάμεσα σε παραστάσεις των αναγλύφων: Ποταμός Τίγρις, Οικουμένη κλπ. Στις 14 ζώνες του βόρειου πεσσού εικονίζονται μάχες και η πορεία του Γαλέριου με το στρατό του προς τη χώρα των Περσών. Αντίθετα οι 14 ζώνες του νότιου πεσσού προπαγανδίζουν τη στρατιωτική δύναμη του Γαλέριου και την πολιτική ισχύ και ενότητα της Τετραρχίας, ως ένα σύστημα που μπορεί να διοικήσει τον κόσμο. 

Οι πρώτες στερεωτικές εργασίες έγιναν επί Τουρκοκρατίας (1889). Το 1945 στερεώθηκε και υποθεμελιώθηκε ο βορειοανατολικός πεσσός. Το 1952 έγιναν σε ευρεία έκταση στερεωτικές και συντηρητικές εργασίες στις επιφάνειες των δύο κεντρικών πεσσών. Το 1954 η στάθμη της Εγνατίας κατέβηκε στο σημερινό επίπεδο και εμφανίστηκαν οι βάσεις των πεσσών. Τέλος, η ΙΣΤ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων πραγματοποίησε συντήρηση, στερέωση και καθαρισμό των μαρμάρινων αναγλύφων κατά το διάστημα 1991-2001 λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης του μνημείου.

1974.



πηγή (κείμενο): odysseus.culture.gr
(photos αρχείο Billy Files)

Aθήνα, 25 χρόνια μετά.


Ανισόπεδος κόμβος Κηφισίας-Κατεχάκη. Πάνω, σκηνή από μποτιλιάρισμα το 1988. Κάτω εικόνα από το ίδιο σημείο 25 χρόνια αργότερα, το 2013. Το έργο παραδόθηκε στη κυκλοφορία την άνοιξη του 1986. Χαρακτηριστική εκείνη την εποχή η απουσία graffiti στους τοίχους. 

Billy.


Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ. ΟΙ ΑΘΗΝΑΪΚΕΣ ΑΚΡΟΑΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ-ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Οι ακροαματικότητες αφορούν το διάστημα αμέσως μετά τον Δεκαπενταύγουστο έως και το πρώτο 15νθήμερο του Σεπτεμβρίου. 

1 REAL 97.812.7 % 
 2 ΜΕΛΩΔΙΑ 99.2  10.9 %
 3 ΣKAI 100.3 10.6 %
 4 DEE JAY 95.2 8.2 %
 5 ΡΥΘΜΟΣ 94.9 8.0 %
 6 KISS 92.9  8.0 %
 7 RED 96.3 7.9 % 
 8 ΔΙΕΣΗ 101.3 7.7 %
 9 SFERA 102.2 7.7 % 
 10 NOVAΣΠΟΡ 94.6 7.4 % 

 11 DERTI 98.6 6.7 %
 12 ΛΑΜΨΗ 92.3 6.4 %
 13 EASY 97.2 6.4 %
 14 GALAXY 92 6.3 %
 15 MUSIC 89.2 6.2 %
 16 ROCK 96.9 6.2 %
 17 ΔΡΟΜΟΣ 89.8 6.2 %
 18 LOVE RADIO 97.5 4.8 %
 19 PEPPER 96.6 4.6 %
 20 EN ΛΕΥΚΩ 87.7  4.6 %

 21 MAD 106.2 3.7 %
 22 FREEDOM 88.9 2.8 %
 23 ALPHA 98.9 2.2 %
 24 105.5 ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 2.2 %
 25 SENTRA 103.3  2.0 %

Tα 5 πιο αγαπημένα τραγούδια των Χριστουγέννων

Οι γιορτές των Χριστουγέννων αποτελούν μια ξεχωριστή περίοδο για όλους. Μέσα στο εορταστικό κλίμα αυτής της περιόδου, περιλαμβάνονται και τα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Πολλοί καλλιτέχνες έχουν κυκλοφορήσει τραγούδια που αφορούν τη πιο χαρούμενη γιορτή του χρόνου. Μερικά από αυτά θα τα θυμηθούμε και φέτος, όπως κάθε χρόνο, μέσα από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Η λίστα μπορεί να είναι πραγματικά μεγάλη, όμως παρακάτω ακολουθούν τα πέντε πιο αγαπημένα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια του γράφοντος.

1) CHRIS REA - "DRIVING HOME FOR CHRISTMAS" 
To πλέον αγαπημένο τραγούδι των Χριστουγέννων, από έναν αγαπημένο καλλιτέχνη. Ίσως και το τραγούδι με τον πιο όμορφο τίτλο για την περίσταση. Χαλαρή μελωδία που δένει αρμονικά με την χαρακτηριστική φωνή του Chris Rea. Κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1988 και πήγε μέχρι το Νο. 53 του βρετανικού chart όμως, όπως γίνεται με τέτοια τραγούδια, έχει κάνει την εμφάνισή του σε αυτό και μεταγενέστερα, όπως και στα charts πολλών ευρωπαϊκών χωρών.

2) FRANK SINATRA - "SANTA CLAUS IS COMING TO TOWN"
Ένα κλασικό τραγούδι των Χριστουγέννων, με uplifting jazzy διάθεση από τον τεράστιο Sinatra. 
Γραμμένο από τους John Fred Coots & Haven Gillespie, τραγουδήθηκε για πρώτη φορά σε ένα ραδιοφωνικό σόου το 1934. Από εκείνη τη χρονιά προέρχεται και η πρώτη (γνωστή) ηχογραφημένη εκτέλεση. Ο Sinatra το ηχογράφησε για πρώτη φορά το 1948. Αποτελεί ένα από τα must τραγούδια των εορτών.

3) YELLO - "JINGLE BELLS"
To γνωστό θέμα του Jingle Bells (ή, επί το ελληνικότερο "Τρίγωνα-Κάλαντα" ) σε μια διαφορετική, περισσότερο dance προσέγγιση από τους Ελβετούς Yello. To αποτέλεσμα αυτής της διασκευής κρίνεται επιτυχημένο και απολύτως μέσα στο κλίμα των Χριστουγέννων.
  

4) BOBBY HELMS - "JINGLE BELLS ROCK"
Άλλο ένα αγαπημένο των εορτών. Το Jingle Bells Rock του Booby Helms κυκλοφόρησε το 1957. Το έχουν ερμηνεύσει και άλλοι καλλιτέχνες, όμως αυτή είναι η πλέον γνωστή εκτέλεση. Ακολουθεί το πνεύμα του Rock'n'Roll της εποχής εκείνης και έγινε μεγάλη εμπορική επιτυχία. 
 

5) WHAM! - "LAST CHRISTMAS"
Μπορεί σε κάποιους να ακούγεται τετριμμένο, όμως Χριστούγεννα χωρίς αυτό το τραγούδι δεν γίνονται. Είναι πια κάτι σαν τα μελομακάρονα. Κυκλοφόρησε το 1984 σαν double side single, καθώς στη μια πλευρά του δίσκου υπήρχε το επίσης επιτυχημένο "Everything She Wants". Έφτασε μέχρι το Νο2 του αγγλικού chart και έγινε πλατινένιο. Πολύ μεγάλη επιτυχία έγινε σε όλη την Ευρώπη αλλά και στις ΗΠΑ. Η χώρα μας δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Έκτοτε είναι ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα hits των Χριστουγέννων. 



Βilly.

Tα best sellers της ελληνικής αγοράς αυτοκινήτου στο χρόνο (No10)

FIAT 127

Ένα αυτοκίνητο που αγάπησαν πολύ οι Έλληνες κατά τη δεκαετία του '70. Παρουσιάστηκε την άνοιξη του 1971 και ήταν ένα από τα πρώτα μικρά hatchback που θα κατέκλυζαν την Ευρώπη τα επόμενα χρόνια. Με ανεξάρτητη ανάρτηση σε όλους του τροχούς και την κίνηση εμπρός ήταν ένα σύγχρονο για την εποχή του αυτοκίνητο. Χρησιμοποιούσε τον κινητήρα των 900 κ.εκ. απόδοσης 45 ίππων. Τον Μάιο του 1977 παρουσιάστηκε η ανανεωμένη 2η σειρά στην οποία προστέθηκε το μοτέρ των 1.050 κ.εκ. Με αυτόν τον κινητήρα υπήρξε και η έκδοση Sport απόδοσης 70 ίππων.
Η Fiat με μοντέλα όπως το προσιτό 127 κυριαρχούσε στην ελληνική αγορά καθ'όλη τη δεκαετία του '70. Μάλιστα μετά τα μέσα εκείνης της δεκαετίας η ιταλική εταιρία διέθετε τα περισσότερα σε κυκλοφορία αυτοκίνητα στη χώρα μας. 
Στις αρχές του
1982 παρουσιάστηκε και η 3η σειρά του 127. Η βασική σχεδίαση παρέμενε ίδια ενώ, όπως και στη 2η σειρά, διέθετε εντελώς νέο εσωτερικό. 
Αντικαταστάθηκε από το Fiat Uno τo 1983. Kατά τη δεκαετία του '70 κυκλοφορούσε και η ισπανική έκδοση, το Seat 127, που επίσης ήταν αρκετά επιτυχημένο στη χώρα μας.
Billy
(photos αρχείο Billy Files)